ครั้งแรกที่สวนครูบา
วันนี้ฉันได้เดินทางไปที่สวนครูบา สุทธินันท์ เพื่อนำนักศึกษาชมรมภาษาอังกฤษจำนวน 19 คน ของวิทยาลัยการอาชีพชุมพวงโดยได้รับการแนะนำจากอาจารย์วารุณี เพื่อนร่วมงานของฉัน (เพื่อนร่วมงานคนละไซส์) สถานที่ก็ใกล้ๆ กับบ้านของฉัน แต่พวกเราก็หลงทางนิดหน่อย ในที่สุดพวกเราก็มาถึงจนได้ (แสดงว่าพวกเรามีวาสนา)
ในความคิดของฉัน ฉันไม่คิดว่าสถานที่จะมีแต่ป่ายูคา มันจะเป็นอย่างไรนะ สิ่งแรกที่เห็นก็คือเตาเผาอะไรก็ไม่รู้ ถัดมาก็เห็นตัวบ้าน ลงรถปุ๊บก็เดินตามหาครูบา จากนั้นก็มีคนเชิญเข้าห้องประชุม ไม่คิดว่าสถานที่แห่งนี้จะไฮเทคขนาดนี้ ต่อไปจะเป็นอย่างไรนะ ได้ชมได้ฟังหลักการเรียนรู้ต่าง ๆที่เป็นหลักการมากๆ
จากนั้นก็มีการแนะนักนำอาจารย์ขจิต ท่านพูดแต่ภาษาอังกฤษ I am very ทึ่ง อึ้ง ทึ่ง เสียวจังเลย ทำไมแกเก่งจังเลย จากนั้นก็ก็พาเล่นเกมส์ซึ่งเป็นเกมส์และเพลงที่ฉันเคยร้องทั้งนั้นเลย แต่ฉันก็มีการลืมไปบ้าง ทำให้ฉันคิดถึงสมัยตอนที่ฉันเป็นเด็กมัธยม ตอนนี้ฉันอยากกลับไปเป็นเด็กนักเรียน กลับไปแต่งกายชุดนักเรียนมัธยมปลาย อยากกลับไปเรียนที่สุดเลยค่ะ วันนี้ฉันสนุกมากๆ ได้เรียนรู้วิธีการสอนของท่านอาจารย์ขจิต ฉันรู้สึกประทับใจท่านอาจารย์มาก ๆ ท่านเป็นกันเองมากค่ะ และประทับใจทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี้มากๆ เลยค่ะ มีท่านอาจารย์อุทัยสอนฉันสมัครบล็อกที่ว่านี้ ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากเลยจนฉันไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อ จะพิมพ์ว่าอย่างไรดี มันคิดอะไรไม่ออกเลย
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันตกใจก็คือมีท่านอาจารย์ท่านหนึ่งถามว่าฉันเรียนอยู่ชั้นไหน ฉันก็ตอบกลับไปว่า หนูเป็นคุณครูค่ะ โอ้ ฉันดีใจมากๆ เลย เป็นเพราะฉันตัวเล็กละมั้งฉันจึงอาจจะคล้ายเด็กมากเกินไป ฉันจะจดจำและบันทึกสิ่งต่างๆ ในวันนี้ไว้ในความทรงจำของฉันค่ะ ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (2)
ขอบคุณค่ะน้องวรรณวรุณ พี่หนิงก็รออ่านบันทึกของอาจารย์ขจิตอยู่ค่ะ
- แวะมาทัก ยินดีกับพันธมิตรใหม่ของ gotoknow
- คงจำกันได้นะ