พบ 3 วิทยากร "คนอกหัก (พักบ้านนี้)"

พลอากาศตรี นพ.บุญเลิศ จุลเกียรติ /อาจารย์ประพนธ์ ผาสุขยืด / คุณสุรเดช เดชคุ้มวงศ์

    เช้าวันนี้ได้มีโอกาสไปร่วมงาน"รวมพลังเครือข่ายการจัดการความรู้ สู่ความสำเร็จในการพัฒนาคุณภาพ" ซึ่งจัด 2 วัน ระหว่างวันที่ 17-18 พฤศจิกายน 2548 เวลา 8.30-16.30 น. ณ ห้องเอกาทศรถ 9 อาคารสิรินธร สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยนเรศวร ตาม    ข้อเสนอแนะสำหรับคนอกหัก ของท่านอาจารย์วิบูลย์ (เลยขออนุญาตนำมาเป็นชื่อเรื่อง) ซึ่งเป็นการรวมพลังจัดงานของคนเครือข่ายสาธารณสุข ในเขตภาคเหนือตอนล่าง

   ได้รับฟังการบรรยายเรื่อง "งานได้ผล คนเป็นสุข" พลอากาศตรี นพ.บุญเลิศ จุลเกียรติ ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่ผมได้ฟังการบรรยายของวิทยากรท่านนี้ ฟังไปได้สักหน่อยก็มันส์แล้วครับ (เอาไว้เล่าตอนต่อไป) ตอนพักเบรกผมเห็นอาจารย์ประพนธ์ ผาสุขยืด กำลังนั่งสนทนากับวิทยากรบริเวณเก้าอี้รับแขกหน้าห้องประชุม ก็คิดจะเข้าไปทักทาย พอเข้าไปใกล้ ได้พบคุณสุรเดช เดชคุ้มวงศ์ เลขาฯมูลนิธิร่วมพัฒนาพิจิตร ซึ่งผมรู้จักมาก่อนหน้านี้ ท่านได้กรุณาทักผมก่อนและแนะนำผมให้ท่านวิทยากรรู้จัก (คงเขียนถูกนะครับ ปกติเขาต้องแนะนำผู้อาวุโสน้อยให้รู้จักผู้อาวุโสมาก แต่ผมรู้จักชื่อวิทยากรก่อน ดังนั้นจึงต้องแนะนำผมให้วิทยากรรู้จัก) ท่านวิทยากรทราบว่าผมเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย เลยมอบแผ่น VCD Mp3 "ชุดการบรรยายสำหรับครูและผู้บริหารการศึกษามาให้ 1 แผ่น" พร้อมทั้งกำชับว่าถ้าหากผมนำข้อความของท่านไปเขียนบันทึกในบล็อก หากไม่ได้อ้างคำต่อคำแล้ว ไม่ต้องใส่ชื่อท่านเป็น Reference ผมจึงรับปากท่านไว้ครับ 

	ท่านอาจารย์ประพนธ์ ผาสุขยืด กับ พลอากาศตรี นพ.บุญเลิศ จุลเกียรติ

   ผมได้มีโอกาสสนทนากับท่านอาจารย์ประพนธ์เล็กน้อย แนะนำตัวเองว่าเป็น beeman ซึ่งอาจารย์ประพนธ์ ก็จำผมได้ดี เพราะได้รู้จักผมทางบล็อกมาก่อนแล้ว (ประโยชน์ของ Gotoknow) ผมได้ถามท่านว่าจะกลับเมื่อไร ได้รับคำตอบว่า "พรุ่งนี้" ผมเลยบอกว่าผมจะนำเรื่องในวันนี้ไปเขียน ท่านก็บอกทำนองเหมือนกับว่า ผมได้เขียนก่อนก็เขียนไปตามสไตล์ของผม และท่านก็จะเขียนของท่านแล้วมาแลกกันอ่านทางบล็อกครับ ก็เป็นอันตกลงตามนี้

   ต่อมาได้มีโอกาสสนทนากับคุณสุรเดชอีกเล็กน้อย ซึ่งท่านได้กรุณาชวนผมไปค้างบ้านชาวบ้านแถวพิจิตร ซึ่งจะไปค้างทุกเย็นวันศุกร์ (ยามว่าง) โดยชวนผมไปกับท่านศุกร์นี้เลย ผมขออนุญาตปฏิเสธก่อน เนื่องจากได้นัดนิสิตไว้ก่อนหน้านี้แล้วในวันเสาร์ แต่อย่างไรก็ตามผมสนใจข้อเสนอของท่าน จึงขอเบอร์โทรศัพท์ไว้ เพื่อนัดหมายไปเรียนรู้ร่วมกันหรือไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้ (ลปรร.) วิถีชีวิตชาวบ้าน ในโอกาสข้างหน้า

    นาน ๆ ได้มีโอกาสต้อนรับวิทยากรทั้ง 3 ท่าน ผมเลยรีบกลับไปเอาน้ำผึ้งจากที่ทำงาน มาให้วิทยากรทั้ง 3 พร้อมกับบทความ "จากน้ำต้อย....สู่รวงรัง..เป็นน้ำผึ้งในมือคุณ" ในช่วงรับประทานอาหารเที่ยง เนื่องจากวิทยากรท่านแรก (พลอากาศตรี นพ.บุญเลิศ) ต้องกลับกรุงเทพฯ โดยเครื่องบินเที่ยวประมาณบ่ายสองของวันนี้ 

    ในความคิดของผม ผมไม่ได้คิดว่าวิทยากรทั้ง 3 ต้องการน้ำผึ้ง แต่เมื่อมีโอกาสแล้วผมต้องรีบให้และถือโอกาสขอบคุณผู้รับทั้ง 3 ท่านด้วย (ที่กรุณารับน้ำผึ้งของผม โดยที่ไม่มีท่านใดท่านหนึ่งปฏิเสธเจตนารมณ์ของผมเลย) เพราะอะไรหรือครับ ติดตามอ่านบันทึกตอนต่อไป. ในชื่อเรื่องว่า "ผู้ให้ต้องขอบคุณผู้รับ" ครับ.