อาจารย์หมอพรรณทิพย์กรุณาส่งภาพต้นไม้มาให้ในกลุ่มทาง e- mail
เห็นแล้ว แว็บแรก ..ไม่ชอบ ต่อต้าน ละเลย
เพราะมัน..ไม่เป็นธรรมชาติ
ใจหวนกลับไปนึกถึงต้นไม้อีกต้น ต้นที่เคยประทับใจ
ต้นไม้ในสวนโมกข์
บรรยายความประทับใจของตนเอง กับภาพต้นไม้..ของตนเอง
ต้นไม้สองต้น ยืนต้นเคียงกัน
สังเกตนะครับ ว่า สีเปลือกของเขาต่างกันชัดเจนในภาพที่ ๒
แต่เขาอยู่ใกล้กัน สัมผัสและสัมพันธ์กัน
แล้วถ้าเราแหงนหน้าขึ้นไปมองด้านบน
จะยิ่งเห็นความมหัศจรรย์ของเขาทั้งคู่
กิ่งจากต้นหนึ่งพาดไยังอีกต้น ตรงจุดนั้นจะมีปุ่มปม..รองรับ
และสลับกัน
พักพิง และ พึ่งพา ..อย่างธรรมดาๆ อย่างธรรมชาติครับ
ละเลยที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่
เมื่ออ่านความเห็นของหลายๆคนในกลุ่ม
จึงระลึกได้ถึงความสำคัญของ การหน่วงความคิดของตนเอง
หากเรายั้งความคิด ตัดสิน ของเราไว้ได้
ยั้งความคิดที่จะกลับไปยึดติดกับสิ่งเดิม ของตน ที่ถูกยึดถือว่าดี
แล้วเปิิดใจรับรู้สิ่งใหม่ จะทำให้มีโอกาสเรียนรู้ได้มากขึ้น
แว็บต่อมา จึงเริ่มเห็น ความมหัศจรรย์ ความอุตสาหะ
ของมนุษย์ผู้สร้างผลงานในภาพชุดแรก
ศุกร์สวัสดีค่ะอาจารย์หมอ มาชมต้นไม้มหัศจรรย์ แปลกประหลาดของธรรมชาติ หากแต่เป็นสีสัน และสวยงามให้โลกเสมอเลยนะคะ :)