เส้นทางสู่...ขวัญใจผู้ใช้บริการห้องสมุด


บางคนมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อห้องสมุด ก็พยายามช่วยเหลือจนเค้าเปลี่ยนมุมมอง พอใจเรามากขึ้น

ที่ฝ่ายหอสมุดคุณหญิงหลง อรรถกระวีสุนทร มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์จัดกิจกรรม T(uesday) Talk เพื่อร่วมกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องงานของพวกเราครั้งแรกของกิจกรรมนี้จัดขึ้นในวันอังคารที่ 23 มกราคม 2550 หัวข้อที่ร่วมกันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ก็คือ   เส้นทางสู่...ขวัญใจ โดยเรามีวิทยากรคือบุคลากรห้องสมุด ซึ่งได้รับรางวัลขวัญใจชาวห้องสมุดอันเป็นรางวัลที่ได้มาจากการร่วมโหวตของผู้ใช้บริการบวกกับคะแนนการโหวตของบุคลากรห้องสมุด และผู้ได้รับรางวัลในปี 2549ของเราคือ พี่ชุ (คุณกมลพร ชนะไพริน) พี่นิกร (คุณนิกร เหมะรักษ์)และพี่โส (คุณโสภณ ชีวะพันธ์) งานนี้ทั้ง 3 ท่านมีกลเม็ดเคล็ดลับที่คว้ารางวัลไปครองหลายปีติดต่อกัน มาเล่าสู่กันฟัง พอจะสรุปได้คร่าว ๆ ดังนี้ 

พี่ชุ (คุณกมลพร ชนะไพริน) เล่าว่า คิดว่าได้รางวัลเพราะความเอาใจใส่ผู้ใช้บริการ พยายามช่วยเหลือเค้า หาหนังสือไม่เจอก็ตามตัวเล่มให้ แนะนำวิธีการยืมต่อทางเว็บ บางคนรู้ว่าต้องการใช้ตัวเล่มด่วน ก็ใช้โทรศัพท์ส่วนตัวโทรไปบอกว่าหาตัวเล่มเจอแล้ว บางคนโทรไปเจอพ่อรับสายก็มี บางคนมีทัศนคติที่ไม่ดีต่อห้องสมุด ก็พยายามช่วยเหลือจนเค้าเปลี่ยนมุมมอง พอใจเรามากขึ้น บางคนเจอกันที่ตลาดนัด ก็ทักทายกัน ส่งข่าวว่าให้มารับหนังสือได้แล้ว 

พี่นิกร (คุณนิกร เหมะรักษ์) เล่าว่า ตัวเองมีประสบการณ์ในการทำงานโรงแรมก็เอาหลักการให้ความสำคัญกับลูกค้ามาใช้ ก็พูดจาดี ๆ ทักทาย สวัสดีครับ... จะทำอะไรครับ ... เชิญทางนี้ครับ... ขอบคุณครับ ... อยากให้ทุกคนใช้วิธีการนี้ เป็นกันเอง เต็มใจให้บริการ นักศึกษาเรียกลุง..ลุง ก็ทักทายกันประจำ คือคุ้นเคยกันเป็นลูกเป็นหลาน มีบางครั้งนักศึกษาชวนไปทานข้าวด้วยกันก็มี ชอบช่วยเหลือและให้บริการกับทุกคน ไม่ว่าจะเป็นผู้ใช้บริการหรือเพื่อนร่วมงาน ถ้าตอบไม่ได้ก็จะแนะนำให้ไปถามที่ บริการตอบคำถาม  

พี่โส (คุณโสภณ ชีวะพันธ์) เล่าว่า ตัวเองมีท่าทางอ่อนน้อม ทักทายสวัสดีครับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ยิ้มแย้มแจ่มใส และพยายามช่วยเหลือผู้ใช้บริการอย่างเต็มที่ทั้งแนะนำการค้น การยืมต่อทางโอแพค เวลาให้บริการก็ต้องนอบน้อม ส่งหนังสือคืนผู้ใช้ก็จัดให้เรียบร้อย ใช้ 2 มือส่งคืน...โค้ง... บางครั้งผู้ใช้บริการเป็นชาวต่างประเทศก็พยายามทักทาย พูดภาษาอังกฤษ ภาษาญี่ปุ่น ภาษามุสลิมกับเค้า บริการด้วยหัวใจทำแล้วมีความสุข นอกจากนี้ในกลุ่มยังร่วมกันทำงานเป็นทีมอีกด้วย ถ้าตอบไม่ได้ก็จะพาไปถามที่บริการตอบคำถาม 

การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครั้งแรกของพวกเราเต็มไปด้วยบรรยากาศสนุกสนาน หลังจากนั้นก็มีการซักถาม เช่น ถ้าเจอกรณีที่ผู้ใช้บริการเค้าโมโหมาก ๆ จะรับมืออย่างไร พี่ ๆ ทั้ง 3 ก็ให้วิธีการโดยสรุปก็คือ เราต้องใจเย็น ๆ พูดกับเค้าดี ๆ แล้วพี่นิกรยังบอกว่า ถ้าทำอะไรไม่ถูกก็ร้องไห้ไปเลย วิธีนี้จะช่วยแก้ปัญหาได้ จบจากการแลกเปลี่ยนรียนรู้พวกเราทุกคนก็แบกกลเม็ดกลับมามากมาย แต่ละคนก็จะเอาไปประยุกต์ใช้ในการให้บริการของตน...บางคนอาจจะมีแอบหวังไว้เล็ก ๆ บ้าง..คอยดูนะรอบหน้าชั้นต้องได้ตำแหน่งขวัญใจไปครอง...ใช่มั๊ยคะ :)

หมายเลขบันทึก: 74178เขียนเมื่อ 24 มกราคม 2007 16:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม 2012 14:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
ขึ้นชื่อว่า "งานบริการ" สำคัญที่สุด ก็คือลูกค้าค่ะ เท่าที่ทั้งสามท่านทำมา ก็คิดว่าคงถูกทาง และถูกใจผู้ใช้บริการ จึงครองตำแหน่งติดต่อกันหลายปี น่าชื่นชมค่ะ ขอบคุณเคล็ดลับดี ดี ที่นำมาฝากกันด้วยนะคะ
ขอบคุณคะ ที่นำเคล็ดลับดี ๆ มาแบ่งปันกัน
พรทิพย์ ถนอมกุลบุตร
จากการที่ดิฉันได้เข้าร่วมกิจกรรมและได้รับฟังเสียงสะท้อนจากท่านอื่น ๆ ที่ได้มีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในวันนั้น เป็นกิจกรรมที่ดี หลาย ๆ คนชื่นชมและรู้สึกดีมาก ๆ นับเป็นนิมิตหมายที่ดีสำหรับกิจกรรมเรื่องต่อ ๆ ไปที่จะมีขึ้นค่ะ

ยาก...

..

..

ยากบริการบ้างจัง เพื่อได้เป็นขวัญใจ สาวๆ ห้องสมุด (สาวๆ นะ)

..

..

ยาก... ... ... .. ...

  • ตามมาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ค่ะ
  • ขอบคุณมากค่ะ
  • ขออนุญาตนำเข้าแพลนเน็ตค่ะ

อิอิ วันหลังยืมมุขนี้ไปใช้บ้างนะคะ

"ถ้าทำอะไรไม่ถูกก็ร้องไห้ไปเลย วิธีนี้จะช่วยแก้ปัญหาได้ "

หรือ ทำหน้าแบบนี้ได้มั้ยคะ เค้าจะได้สงสารGlitter Kitty

อ่านดูแล้วเข้าใจดีค่ะ ขอพูดเพิ่มเติมนิดหนึ่ง ค่ะ จากการพูดของทั้ง 3 คน
จะเห็นได้ว่า "ชุ" มีความพยายามมากที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง และทำได้
น่าชื่นชมมาก เห็นความตั้งใจจริงที่จะแก้ไขให้ทุกอย่างดีขึ้น จะเห็นว่า ชุ
ใช้ความตั้งใจที่จะให้บริการเป็นหลัก เอาใจใส่และติดตามผลให้ผู้ใช้
ใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวและความเป็นกันเองเข้ามาช่วยด้วย ไม่แปลกใจว่าทำไม
"ชุ " ถึงได้เป็นขวัญใจ คิดว่าหลาย ๆ คนคงหายข้องใจไปเลยค่ะ  ----สำหรับคุณนิกร และคุณ โสภณเห็นชัดเจนค่ะจากการสังเกตุการให้บริการทั้งสองท่าน ดีมากค่ะ
เห็นด้วยกับวิธีการที่ใช้คำพูดที่ไพเราะ สุภาพ กับผู้ใช้ +กับความตั้งใจจริงที่จะให้บริการเหมือนกับที่ ชุ ทำทุกคนมีสิ่งที่เหมือนกันคือความตั้งใจที่จะให้บริการ
โดยส่วนตัวอยากพูดเหมือนคุณโสภณ และคุณนิกร แต่ตอนนี้ยัง เขิน ๆ อยู่
ขอเริ่มต้นจากการตั้งใจที่จะบริการให้ดีที่สุดก่อน และพูดดี ๆกับผู้ใช้ไปก่อนแล้วกัน ค่ะ
              การเสวนาครั้งแรก ถือว่าประสบความสำเร็จเกินคาดค่ะ รู้สึกพอใจมาก
                                                                                 เบญจวรรณ  29/01/50
ขอเก็บตกสิ่งที่ได้รับจากการแบ่งปันสิ่งดี ๆ ในการเข้าร่วมกิจกรรม T(uesday) Talk อีกอย่าง คือ "ยิ้ม" ค่ะหากคุณบีบน้ำตาออกมาไม่ได้ร้องไห้ไม่เก่ง ขวัญใจของเราขอให้เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแทนค่ะ คนที่เค้าโมโหมามาก ๆ เจอรอยยิ้มหวาน ๆ ของคุณเข้า คงทำท่าโมโหใส่ไม่ลง ยิ่งถ้าได้เจอท่าทีกระตือรือร้นพร้อมที่จะรับฟังและช่วยเหลือความโมโหของเค้าคงหายไปเลยค่ะ และการทักทายด้วยรอยยิ้มก็สำคัญมากเช่นกันค่ะ หากคุณยังเขิน ๆ ไม่กล้าพูดทักทายสวัสดีแบบเดียวกับพี่นิกรและพี่โสภณ ขวัญใจของเราทั้ง 3 คน แนะนำว่าให้ยิ้มทักทายไว้ก่อนค่ะ คิดว่าเป็นอีกเคล็ดลับที่ทุกคนทำได้ไม่ยากเลยนะคะ

ให้ทุกคนยึดหลักที่ว่า "การบริการคืองานของเรา ถ้าไม่มีท่านก็ไม่มีเรา" การแสดงออกทางกายทักทายด้วยรอยยิ้มที่มีมิตรไมตรี ใจไม่บริสุทธิ์ก็ไม่เป็นไรเพราะอยู่ภายในแต่อย่าเอาใจไม่บริสุทธิ์ออกมาแสดงให้เห็นก็เพียงพอแล้ว

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท