ผมอ่านบทความเรื่องก้าวใหม่ของขบวนพัฒนาเมืองนครศรีธรรมราช ของ อ.ภีม ภคเมธาวี ลิ้งค์ ทำให้เห็นถึงความพยายามของภาคส่วนต่างๆหลายภาคส่วนที่จะมาร่วมกันพัฒนาเมืองนครศรีรรมราช ก็ทำให้รู้สึกว่าดีมากๆกับภาคส่วนต่างๆเหล่านี้ และอาจารย์เองก็อยากเห็นการร่วมไม้ร่วมมือประสานเสียงเป็นเสียงเดียวกัน ร้องเพลงเดียวกัน โน้ตเดียวกัน โดยใช้บล็อก gotoKnow เป็นช่องทางในการประสานเสียง
ขณะนี้ผมเองกำลังอยู่ในระหว่างช่วย กศน.จังหวัดนครศรีฯพัฒนาคุณลิขิตของอำเภอต่างๆ 23 อำเภอ ให้เป็นแม่ไก่ไปแนะนำบล็อกแก่บุคลากรท่านอื่นๆทั้งในหน่วยงานตนเองและต่างหน่วยงาน ทั้งในระดับอำเภอ ตำบล และลงสู่กลุ่มเป้าหมายที่เป็นแกนนำหมู่บ้าน และครัวเรือนที่เข้าร่วมโครงการแก้จนซึ่งเป็นคุณกิจของเราสำหรับผู้ที่มีศักยภาพขีดความสามารถและความพร้อมด้านอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือ เช่น คอมพิวเเตอร์ อินเตอร์เน็ต ฯลฯ ให้เขียนบันทึกความรู้หน้างานลงในบล็อกgotoKnow ซึ่งคิดว่าในเวทีครั้งต่อๆไปคงจะได้เห็นพัฒนาการ ความคืบหน้ากันว่าอำเภอใดมีหรือไม่มีในเรื่องอะไร กำหนดการที่จะได้พบกันทั้งปีเหลืออีก 7 ครั้ง พบกันในระดับจังหวัดอีก 3 ครั้ง และพบกันเองในระดับอำเภออีก 4 ครั้ง ลิ้งค์อ่านกำหนดการพบปะพูดคุยเสวนา ไม่แน่ครั้งหน้าอาจจะได้ทำเครื่องมือชุดธารปัญญาของคุณลิขิตและการบันทึกบล็อกอย่างที่คุยไว้กับอาจารย์ก็ได้หากประสานกันดีๆ
กลุ่มเป้าหมายคุณลิขิตที่เข้ารับการอบรมในวันนั้น เมื่อ 19 ม.ค.50 เท่าที่ผมสังเกตดูพบว่ามีระดับผู้บริหาร กศน.อำเภอไม่กี่คน ผมว่าไม่เกิน 5 คนนะ และแต่ละคนก็คือผู้บริหารซึ่งมีภารกิจมากมาย ไม่อาจที่จะทำตัวเป็นผู้เรียนเรียนรู้ให้ครบกระบวนการได้ แต่ดูถึงความตั้งใจและใคร่รู้แล้วนับว่ามีอยู่สูงทีเดียว ผมก็ให้หวั่นๆอยู่เหมือนกันว่าจะกลับไปทำหน้าที่คุณลิขิตในวงเรียนรู้คุณอำนวยอำเภอ ซึ่งในทีมคุณอำนวยอำเภอซึ่งมีกันอยู่ 5 คน คือ ผอ.กศน. ปลัดอำเภอ พัฒนาการอำเภอ สาธารณสุขอำเภอ และเกษตรอำเภอ ทีมนี้น่าจะได้มีสักคนหนึ่งที่มีทักษะและสมรรถนะในเรื่องนี้ จะได้ใส่องค์ความรู้ในวงเรียนรู้ของคุณอำนวยอำเภอเอาไว้ เพราะวงนี้เขาคุยกัน 5 คนเท่านั้น ผมคิดว่าอาจจะจำเป็นสำหรับพัฒนาสมรรถนะเรื่องการลิขิตและบันทึกบล็อกให้กับคุณอำนวยอำเภออีกรอบหนึ่งหรือเปล่า หรือจะให้ลูกน้องของ ผอ.กศน.อำเภอที่เข้าอบรมเต็มหลักสูตรไปทำหน้าที่ถ่ายทอดให้
ทุกคนทราบดีว่าเนื่องจากผู้บริหารนั้นเป็นผู้ทีมีภารกิจมากมาย เราจะมีตัวช่วยอะไรให้เขาได้ลิขิตหรือบันทึกบล็อกได้สะดวกๆได้บ้าง เพราะถ้าไม่ลิขิตหรือบันทึกลงบล็อกก็น่าเสียดายองค์ความรู้ วิธีคิดวิธีการซึ่งย่อมมีโอกาสได้เรียนรู้สูงกว่าบุคคลอื่นทั้งเรียนรู้ในองค์กรและเรียนรู้นอกองค์กร ไม่ว่าจะไปประชุม อบรม สัมมนา ดูงาน ฯลฯ มากกว่าใครเพื่อนในหน่วยงาน ได้เก็บสะสมความรู้ไว้เยอะแยะ อีกทั้งเป็นผู้นำในการขับเคลื่อนวิสัยทัศน์องค์กร หรือส่วนของหัวปลา ที่สำคัญที่สุดคือเป็นสัญลักษณ์ของหน่วยงานหรือองค์กรนั้นๆน่าที่จะได้เขียนหรือลิขิตในนามขององค์กรนั้นๆเสียเอง
บังเอิญวันนี้ได้อ่านบันทึกของอาจารย์บีแมนเรื่อง เรื่องนี้ต้องขยาย : บล็อกกลางของชาว มน. ลิ้งค์อ่าน ใจความสำคัญก็คือ ที่ มน.จะจัดให้มีบล็อกกลางสำหรับลงเรื่องราวของผู้ที่มีความรู้ แต่ไม่มีเวลา ไม่มี....โดยส่งความรู้นั้นมาให้ธุรการกลาง ไม่ว่าจะส่งมาเป็นโน้ต เทป ฯลฯ ธุรการกลางของบล็อกก็จะเป็นธุรจัดการให้เป็นบันทึกให้เรียบร้อยเลย ผมก็ปิ้งแว้ปขึ้นมาว่าวงเรียนรู้คุณอำนวยอำเภอในโครงการจัดการความรู้แก้จนเมืองนครฯเรา ไม่จำเป็นมีบล็อกกลางเหมือนอย่างที่ มน.ทำก็ได้ เป็นบล็อกของคุณอำนวยท่านนั้นหรือของหน่วยงานนั้นๆนั่นแหละ หากผู้บริหารมีข้อจำกัดเขียนไม่ได้จริงๆก็ให้ใครก็ได้ในองค์กรที่ไว้วางใจที่สุดเขียนให้แต่มีข้อแม้ว่าตนจะต้องส่งโน้ต บันทึก โพยความรู้ให้เขา ระยะต่อๆไปไม่แน่คุณอำนวยอำเภอจะเข้ามาเขียนเองอย่างไม่มีข้ออ้างว่าไม่มีเวลา ไม่มี....ก็ได้นะครับ และแนวคิดนี้ก็ใช้ได้ครับกับคุณเอื้อจังหวัดที่จะส่งโน้ต บันทึก โพยความรู้ให้เลขานุการ หน้าห้อง ฯลฯ เขียนไปพลางๆ ซึ่งไม่แน่ว่าทำแบบนี้แล้วในที่สุดจะเป็นบันไดที่จะปลดข้ออ้างต่างๆได้ เช่น ไม่มีเวลา.......สารพัด
บันทึกมาแลกเปลี่ยนครับ
เป็นแนวคิดที่ดีมากเลยนะคะ
อ่านบันทึกครูนงทีไร ได้อะไรๆทุกทีเลยค่ะ ส่วนใหญ่ไม่ได้ฝากรอยไว้ แต่ประทับใจความคิดและความพยายามเสมอนะคะ
ครูนงค่ะ
มีไอเดียเจ๋ง ๆ มาฝากพวกเราเสมอเลยนะคะ มิเสียแรงเป็น (สะใภ้) คนคอนฯ เหมือนกัน
ดิฉันเกิดปิ๊งแว๊บ มาเลยค่ะ เพราะเคยแอบอิจฉาท่านคณบดี สหเวช แห่ง ม.นเรศวร ที่ท่านเขียนบันทึกบ่อยมาก เคยเสนอความคิดนี้ให้ผู้ใหญ่ที่ทำงาน แต่เนื่องจากภารกิจท่านมากเหลือเกิน จะลองนำไอเดียครูนง ไปเรียนเสนอท่านใหม่
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
ความรู้จากหน้างานจัดว่าเป็นความรู้ที่สร้างจากการปฎิบัติจริงและเป็นสิ่งที่มีคุณค่ามาก
อ.โอ๋ - อโณ ครับ
คงต้องทำกิจกรรมรายทางอีกมากครับ และคงจะต้องหากลุ่มตัวอย่างสักกลุ่มหนึ่งมาฝึกมาทำให้เห็นผล...อยู่ในระหว่างเส้นทางการทำกิจกรรมนี้อยู่ครับ....ขอบคุณ อ.โอ๋ ที่มาเติมเสริมแรงให้ไม่เคยขาด
อ.ลูกหว้า ครับ
ผมก็แวะไปบล็อกของ อ.บ่อยเหมือนกันครับ คงได้เจอตัวเป็นๆกันที่ มอ. ครบรอบสองปี gotoKnow นะครับ
น้องสิงห์ป่าสัก ครับ
ขอบคุณที่นำประสบการณ์มาแลกเปลี่ยนครับ....พี่ว่าจะสร้างตัวช่วยขึ้นมาเพื่อว่าในขั้นสุดท้ายแล้ว เขาจะได้ใช้บล็อกกันได้เองอย่างเป็นปรกติครับ...จะหาตัวอย่างสัก 2 -3 หน่วยงาน ครับ...เพื่อทำกหิจกรรมนี้ ประสบการณ์ของน้องคงช่วยในการปรับเปลี่ยนการทำกิจกรรมนี้ได้เยอะมาก...ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆที่ทำมาแล้ว
คุณรัตติยา ครับ
ท่านทีมงานแม่และเด็กฯ ครับ
ขอบคุณที่เข้ามาแจมๆความคิดกันครับ คิดต่อทำต่อได้รู้อะไรเพิ่มนำมาแลกกันอีกนะครับ ขอบคุณครับ
อ.ภีม ครับ
รับนัดครับ สำหับ กศน.จังหวัด อยากจะให้ อ.โทร.คุยเองด้วย ผมก็จะช่วยด้วย ถ้าคุยเองคนเดียวคงอธิบายที่มาที่ไปได้ไม่ละเอียดครอบคลุม เพราะไม่ใช่ต้นเรื่อง แต่จะช่วยอีกทางหนึ่งครับ
ท่าน ผอ.พงศ์ศักดิ์ ครับ
ขอบคุณที่เข้ามาให้ข้อคิดที่เป็นประโยชน์..เรียนท่าน ผอ.ว่าขณะนี้ผมกำลังติดตามโครงงานของโรงเรียนเม็กดำของ ผอ.ทุกตอนนะครับ ได้ความรู้มาก ผมก็พอมีประสบการณ์ตรงนี้อยู่บ้างเมื่อได้นำไปใช้กับชาวบ้านในการประกอบอาชีพ ส่งเสริมกลุ่มอาชีพ เครือข่ายอาชีพชุมชน เห็นว่าไม่ได้ต่างอะไรกับวิจัยท้องถิ่น วันหลังจะนำมาเล่าครับ
อ.พินิจ ครับ
ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ