ดังที่เคยสัญญาว่าจะเล่าความประทับใจในการอบรม ชวนคิด ชวนดูฯ เมื่อวันที่ 9 มค โดยเฉพาะกับหนุ่มเสื้อเหลืองในกลุ่ม
ในช่วงบ่ายที่อ.ประพนธ์ให้แต่ละคน ลองจินตนาการภาพที่อยากเห็นเมื่อใช้การ KM ในองค์กร ตนเองคิดไม่ออกเลยค่ะ ว่าจะวาดอย่างไร รู้สึกว่า รู้สึกสมองซีกขวาของเรานี่มันไม่ทำงานเอาเสียเลย คิดไม่ออกว่าจะจินตนาการและถ่ายทอดออกมาเป็นภาพอย่างไร อ.หมอเสาวรัตน์ก็เหมือนกันค่ะ บ่นอุบว่า จะวาดอย่างไรดี สุดท้ายเธอก็ได้รูปเล็กๆ สีแดง มุมซ้ายบนของภาพนั่นแหละค่ะ ภาพวาดจินตนาการของอ.หมอเสาวรัตน์ เป็นภาพอะไรเอ่ย ใครจะพอเดาออกบ้าง
แต่หนุ่มเสื้อเหลืองคนนี้นี่ซิค่ะ นอกจากวาดรูปได้ดูดีที่สุดในกลุ่มแล้ว เขายังมีแนวคิดการจัดการความรู้ ตามการตีความของตนเองได้อย่างน่าสนใจอีกด้วย (ทั้งที่เขาบอกว่า ไม่รู้เรื่อง KM มาก่อน)
เขาอธิบายภาพจินตนาการว่า "กระบวนการ KM เป็นกระบวนการธรรมชาติ เริ่มจากคน 2 คนขึ้นไปที่เห็นด้วยกับเรา การเดินทางผ่านพงหญ้า เปรียบเสมือนการทำงาน และบางครั้งก็จะเจอต้นไม้ใหญ่ ที่เป็นกำแพง ทำให้เรามองไม่เห็นทางข้างหน้า แต่หากเราผ่านอุปสรรคนี้ไปได้ ก็จะพบธรรมชาติที่สวยงาม มีทั้งน้ำตก ต้นไม้ ดอกไม้ สัตว์น้อยใหญ่ คือการพบกับความสุข อันเป็นเป้าหมายของการเดินทาง"
หนุ่มเสื้อเหลือง ย้ำหลายครั้งว่า "ผมคิดว่า ชิ้นงาน ไม่ใช่เป้าหมาย ความสุขที่เกิดขึ้นต่างหาก เป็นเป้าหมายของการจัดการความรู้"
ถามไถ่คุณเมตตา ได้ความว่า หนุ่มคนนี้ ชื่อ คุณนิพนธ์ เป็นนักวิชาการเกษตร อยู่กองอาคาร ของ มอ.ค่ะ
การจัดการความรู้ทำให้พยาธิแพทย์มาเจอกับนักวิชาการเกษตร...."ประทับใจ".....วันนั้นก็เป็นความสุขระหว่างทางของบุคลากรที่พบเจอร่วมกันบนเส้นทางการจัดการความรู้ ม.อ.
แต่ว่าอาจารย์คะ ผสมผสานกัน เป้าหมายงานที่ดีขึ้น...กับความสุขระหว่างทางจะเกิดขึ้นกับทุกคนในองค์กรค่ะ
คุณเมตตาคะ เห็นด้วยและดีอย่างยิ่งค่ะ หากเราจะเก็บเกี่ยวความสุขไปตลอดระหว่างทางเดินสู่เป้าหมายของงาน