จุดหมายปลายทางของ KM


ชิ้นงาน ไม่ใช่เป้าหมาย ความสุขที่เกิดขึ้นต่างหาก เป็นเป้าหมายของการจัดการความรู้

ดังที่เคยสัญญาว่าจะเล่าความประทับใจในการอบรม ชวนคิด ชวนดูฯ เมื่อวันที่ 9 มค โดยเฉพาะกับหนุ่มเสื้อเหลืองในกลุ่ม  

 

ในช่วงบ่ายที่อ.ประพนธ์ให้แต่ละคน ลองจินตนาการภาพที่อยากเห็นเมื่อใช้การ KM ในองค์กร ตนเองคิดไม่ออกเลยค่ะ ว่าจะวาดอย่างไร รู้สึกว่า รู้สึกสมองซีกขวาของเรานี่มันไม่ทำงานเอาเสียเลย คิดไม่ออกว่าจะจินตนาการและถ่ายทอดออกมาเป็นภาพอย่างไร  อ.หมอเสาวรัตน์ก็เหมือนกันค่ะ  บ่นอุบว่า จะวาดอย่างไรดี   สุดท้ายเธอก็ได้รูปเล็กๆ  สีแดง มุมซ้ายบนของภาพนั่นแหละค่ะ  ภาพวาดจินตนาการของอ.หมอเสาวรัตน์  เป็นภาพอะไรเอ่ย ใครจะพอเดาออกบ้าง

 แต่หนุ่มเสื้อเหลืองคนนี้นี่ซิค่ะ นอกจากวาดรูปได้ดูดีที่สุดในกลุ่มแล้ว เขายังมีแนวคิดการจัดการความรู้ ตามการตีความของตนเองได้อย่างน่าสนใจอีกด้วย (ทั้งที่เขาบอกว่า ไม่รู้เรื่อง KM มาก่อน)

เขาอธิบายภาพจินตนาการว่า "กระบวนการ KM เป็นกระบวนการธรรมชาติ เริ่มจากคน 2 คนขึ้นไปที่เห็นด้วยกับเรา  การเดินทางผ่านพงหญ้า เปรียบเสมือนการทำงาน และบางครั้งก็จะเจอต้นไม้ใหญ่ ที่เป็นกำแพง ทำให้เรามองไม่เห็นทางข้างหน้า  แต่หากเราผ่านอุปสรรคนี้ไปได้  ก็จะพบธรรมชาติที่สวยงาม มีทั้งน้ำตก ต้นไม้ ดอกไม้ สัตว์น้อยใหญ่  คือการพบกับความสุข อันเป็นเป้าหมายของการเดินทาง

หนุ่มเสื้อเหลือง ย้ำหลายครั้งว่า "ผมคิดว่า  ชิ้นงาน ไม่ใช่เป้าหมาย  ความสุขที่เกิดขึ้นต่างหาก เป็นเป้าหมายของการจัดการความรู้"

ถามไถ่คุณเมตตา ได้ความว่า หนุ่มคนนี้ ชื่อ คุณนิพนธ์  เป็นนักวิชาการเกษตร  อยู่กองอาคาร ของ มอ.ค่ะ 

 

คำสำคัญ (Tags): #workshop#km#psu#มอ.
หมายเลขบันทึก: 73612เขียนเมื่อ 20 มกราคม 2007 13:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:45 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

การจัดการความรู้ทำให้พยาธิแพทย์มาเจอกับนักวิชาการเกษตร...."ประทับใจ".....วันนั้นก็เป็นความสุขระหว่างทางของบุคลากรที่พบเจอร่วมกันบนเส้นทางการจัดการความรู้ ม.อ. 
แต่ว่าอาจารย์คะ ผสมผสานกัน เป้าหมายงานที่ดีขึ้น...กับความสุขระหว่างทางจะเกิดขึ้นกับทุกคนในองค์กรค่ะ

คุณเมตตาคะ เห็นด้วยและดีอย่างยิ่งค่ะ หากเราจะเก็บเกี่ยวความสุขไปตลอดระหว่างทางเดินสู่เป้าหมายของงาน

เห็นด้วยกับคำพูดขงคุณนิพนธ์ค่ะ แต่บางครั้ง บางคนก็ท้อแท้แค่กลางทาง ทำให้ไม่สามารถผ่านกำแพงนี้ไปได้ น่าเสียดายเหมือนกัน แต่ถ้ามีใครสักคนคอยให้กำลังใจ แป้นว่าไม่ว่าใครก็สามารถก้าวข้ามผ่านกำแพงที่สูงใหญ่ไปได้ ดังนั้น งานทุกอย่างย่อมมีอุปสรรคเสมอ ไม่มีใครไม่เคยท้อถอยกับการทำงาน แต่กำลังใจจากคนรอบข้างเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราสู้ต่อไป ก็เหมือนการทำ KM ในช่วงแรกๆ ถ้าไม่ได้กำลังใจที่ดีจากหลายๆทาง กรรมการที่ทำงานด้านนี้ หือใครที่ทำงานด้านนี้ คงท้อและถอดใจ และ KM ก็คงจะหายไป
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท