ครูดี .. มองได้หลายมุม
ทำได้อย่างนี้ อาชีพครูก็จะยังคงเป็น อาชีพแห่งความรัก และความสุข ต่อไปอีกนานเท่านานครับ.
อยากให้ท่านที่สนใจเรื่อง ครูดี ได้เข้าไปอ่านบันทึกชื่อ ครูที่ดี มีหลายมุมมอง ที่ทั้งสาระในตัวบันทึก และความคิดเห็นของหลายท่าน น่าสนใจครับ ส่วนผมก็ได้ร่วมคิดร่วมมองไว้หน่อยหนึ่ง ซึ่งเป็นเพียงบางมุม ดังนี้
ครูดีมักไม่ละเลยเรื่องการปลูกฝัง คุณธรรม-จริยธรรม แต่คงไม่ใช่อย่างที่นิยมทำกัน แบบปากเปียกปากแฉะ นะครับ เสริมสร้างคุณธรรม ถ้าทำเพียงการ พร่ำบ่น สิ่งที่ได้ผลคือ การได้สอน เท่านั้น ต่อเมื่อครูสามารถ สร้างกิจกรรมการเรียนรู้ที่ มีชีวิต มีความหมาย และแฝงไว้ด้วยโอกาสที่ผู้เรียนจะได้พัฒนาคุณธรรมในตน โดยไม่รู้ตัว เมื่อนั้นก็เป็นอันหวังได้ว่าจะ บังเกิดผล ส่วนจะมาก-น้อย ช้า-เร็ว ก็ขึ้นอยู่กับอีกหลายปัจจัย แต่หนึ่งในนั้นที่ขาดไม่ได้ คือครูต้อง ทำ หรือ เป็นแบบอย่าง ในเรื่องที่จะปลูกฝังเขา แม้จะไม่สมบูรณ์ที่สุด ก็ขอให้เด็กเห็นว่าเรา พยายามเป็นอย่างนั้น ก็ยังดี .. เปรียบได้กับพระที่สอนเรื่อง นิพพาน ไม่จำเป็นต้องบรรลุธรรมขั้นสูง แต่อย่างน้อยท่านก็ควรจะหันหน้าไปทางนั้น และกำลังเดินทางอยู่ ไม่ใช่ยืนชี้ให้เราไปกัน แต่ท่านกลับเดินไปอีกทาง
เมื่อมองหลายๆมุมแล้ว ผมว่าความเป็นครูดีก็หนีไม่พ้นการมี พรหมวิหาร ๔ เป็นฐาน เพียงแต่ขอให้ มีอย่างเข้าใจ และเกิดจาก ศรัทธาที่ถูกต้อง เมื่อกระทำหน้าที่ก็ยึดหลัก อิทธิบาท ๔ เป็นเครื่องช่วย และ ใช้ให้ครบหมวด ทั้ง ฉันทะ วิริยะ จิตตะ และ วิมังสา ทำได้อย่างนี้ อาชีพครูก็จะยังคงเป็น อาชีพแห่งความรัก และความสุข ต่อไปอีกนานเท่านานครับ.
ครูดีมักไม่ละเลยเรื่องการปลูกฝัง คุณธรรม-จริยธรรม แต่คงไม่ใช่อย่างที่นิยมทำกัน แบบปากเปียกปากแฉะ นะครับ เสริมสร้างคุณธรรม ถ้าทำเพียงการ พร่ำบ่น สิ่งที่ได้ผลคือ การได้สอน เท่านั้น ต่อเมื่อครูสามารถ สร้างกิจกรรมการเรียนรู้ที่ มีชีวิต มีความหมาย และแฝงไว้ด้วยโอกาสที่ผู้เรียนจะได้พัฒนาคุณธรรมในตน โดยไม่รู้ตัว เมื่อนั้นก็เป็นอันหวังได้ว่าจะ บังเกิดผล ส่วนจะมาก-น้อย ช้า-เร็ว ก็ขึ้นอยู่กับอีกหลายปัจจัย แต่หนึ่งในนั้นที่ขาดไม่ได้ คือครูต้อง ทำ หรือ เป็นแบบอย่าง ในเรื่องที่จะปลูกฝังเขา แม้จะไม่สมบูรณ์ที่สุด ก็ขอให้เด็กเห็นว่าเรา พยายามเป็นอย่างนั้น ก็ยังดี .. เปรียบได้กับพระที่สอนเรื่อง นิพพาน ไม่จำเป็นต้องบรรลุธรรมขั้นสูง แต่อย่างน้อยท่านก็ควรจะหันหน้าไปทางนั้น และกำลังเดินทางอยู่ ไม่ใช่ยืนชี้ให้เราไปกัน แต่ท่านกลับเดินไปอีกทาง
เมื่อมองหลายๆมุมแล้ว ผมว่าความเป็นครูดีก็หนีไม่พ้นการมี พรหมวิหาร ๔ เป็นฐาน เพียงแต่ขอให้ มีอย่างเข้าใจ และเกิดจาก ศรัทธาที่ถูกต้อง เมื่อกระทำหน้าที่ก็ยึดหลัก อิทธิบาท ๔ เป็นเครื่องช่วย และ ใช้ให้ครบหมวด ทั้ง ฉันทะ วิริยะ จิตตะ และ วิมังสา ทำได้อย่างนี้ อาชีพครูก็จะยังคงเป็น อาชีพแห่งความรัก และความสุข ต่อไปอีกนานเท่านานครับ.
หมายเลขบันทึก: 73582เขียนเมื่อ 20 มกราคม 2007 07:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:06 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะอาจารย์ Handy
- ครูอ้อยก็มีแนวคิดเดียวกับอาจารย์ค่ะ
- ครูอ้อยชอบสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรมในการสอน ทั้งที่ครูอ้อยสอนภาษาอังกฤษ
- ส่วนใหญ่ครูอ้อยจะนำมาเขียนในบันทึกที่เกี่ยวกับการเรียนการสอน..เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา
- และมักจะได้ผลกับการนำเรื่องคุณธรรมมาสอดแทรก เพราะนักเรียนของครูอ้อยอยู่ชั้น ป.4 กำลังน่ารักและรับได้ทั้งหมดที่ครูบอกสอนค่ะ
- ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่ อาจารย์ได้ชี้ทางว่า ครูอ้อยเดินทางไปในทางที่ถูกต้อง
ขอบคุณมากค่ะ
- สวัสดีค่ะ วันสำคัญเพ่งผ่านไปนะคะ 16 มกรา วันครูค่ะ
- อาจารย์ดูมีความสุขและภูมิใจกับอาชีพนี้นะคะ
- มีความสุขกับวันเสาร์แสนสุขค่ะ (ดิฉันก็มาทำงานค่ะ แต่ลูกค้าบางเบาค่ะ ขายเกือบหมดแล้วค่ะ กำลังจะสร้างบ่วงใหม่กับโครงการฯ ใหม่ค่ะ)
- ตามไปอ่านแล้วครับ
- ขอบพระคุณมากครับ
ปรมาภรณ์ ทาเชาว์ นศ.ป.บัณฑิต บริหารการศึกษา รุ่นที่ 4
เรื่องครูดี มองได้หลายมุม
- มีแนวคิดเช่นเดียวกับอาจารย์
-สำหรับการปลูกฝังคุณธรรม-จริยธรรม แก่เด็กเล็ก (ระดับชั้นอนุบาล) นั้น ก็ได้ทำตัวเป็นแบบอย่างแก่เด็กค่ะ ดังคำกล่าวที่ว่า "แบบอย่างมีค่ายิ่งกว่าคำสอน"