วันแห่งความทรงจำ

ฟ้าหลังฝนยังคงมีจริง

เฮ้อ  หลังจากที่เมื่อคืนได้ปล่อยน้ำตาออกไปหลายปี๊บ แล้ว  ตื่นเช้ามาก็เลยสดใส  อาจเป็นเพราะว่าอะไรในใจ มันได้หลุดออกไปบ้างแล้ว ขอบคุณนะคะพี่โน้ตที่อยู่เป็นเพื่อนมาตลอด ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น และเลิกคิดมาก วันนี้ใช้วิธีของพี่ด้วยโดยการเลิกคิด  แล้วร่าเริง  วันนี้เลยไม่ต้องใช้คำว่าอดทน  อาจเป็นเพราะว่าวันนี้เครียดเรื่องสอบด้วยมั้งเลยไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น  เราคิดว่าวันนี้เราทำดีที่สุดแล้วเท่านั้นพอ  แล้วทุกอย่างมันก็จะดีสำหรับเรา  อาจจะจริงกับคำกล่าวที่ว่า  หากใจเหนื่อยล้า  ลองหาเวลาไปพักใจดู

    เรารู้นั่นแหละกับคำกล่าวที่ว่าฟ้าหลังฝนมันมีแต่เราไม่รู้ว่าเมื่อใหร่ฟ้าผืนนั้นจะมา  แต่ตอนนี้เรารฝุ้แล้วว่า เราไม่ต้องมองหาหรอกแค่ใช้ใจ  และความร่าเริง แค่นี้ฟ้าในใจเราก็สดใสได้

    เราขอบคุณทุกคนนะที่อยู่ข้างเรา ที่คอยปลอบเรา  เราไม่เป็นไรหรอก 

 

[ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม]

ขอเป็นกำลังใจ เพราะทำได้เพียงแค่นี้ หันกลับมาเมื่อเธออ่อนล้านะคนดี ที่ตรงนี้จะมีกำลังใจให้เธอตลอดไป