2 หัวใจ กับอีก 1 ดวงใจ
สมัยเมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษา
ฉันเคยนึกอิจฉาเพื่อนหลายคน
ที่ทำไมพ่อแม่ของเขาถึงมีเงิน
เขาได้นั่งรถยนต์ส่วนตัวมาเรียนหนังสือ
มีพ่อกับแม่มาคอยรับคอยส่ง
มีเงินไว้คอยจับจ่ายอย่างสบายมือ
มีเสื้อผ้าใหม่มาอวดกัน
.......................*
แต่ฉันก็ไม่เคยนึกโกรธพ่อกับแม่เลย
ที่ทำให้ฉันไม่ได้เกิดมาพร้อมกับความสุขสบาย
แต่ฉันก็ภูมิใจในตัวท่านทั้งสองมาก
พ่อกับแม่ไม่เคยทำให้ฉันและน้องต้องอด
ไม่เคยที่จะให้ลูกต้องนอนหิว
สิ่งหนึ่งที่พ่อกับแม่ที่มีให้ฉันเสมอคือ...
ความรัก และ ความอบอุ่น
.........................@......
แม้ชีวิตในวัยเด็กจะไม่สุขสบายนัก
แต่ฉันก็ไม่เคยที่จะยอมแพ้กับความลำบาก
เพราะฉันรู้ว่าพ่อกับแม่ลำบากมากกว่าฉันหลายร้อยเท่านัก
ความเหนื่อยยากที่เคยได้รับมา
จึงเป็นเหมือนประสบการณ์ที่เก็บเกี่ยวได้
ยิ่งกว่าการพร่ำบอกนับร้อยพันคำ
...........................*
แม่เคยบอกว่าแม่ให้ได้ทุกอย่าง
ยกเว้น......เดือน....กับ...ดาว........* นะลูก
แต่สิ่งที่แม่บอกวันนั้น......
ฉันก็ได้แต่พยักหน้ายิ้มรับเหมือนเข้าใจความหมาย
แต่มาวันหนึ่งฉันจึงรับรู้ว่า.....
สิ่งที่พ่อแม่ให้มาตลอดชีวิตนั้นมันยิ่งกว่าเดือนและดาว
นั่นคือสิ่งที่พ่อกับแม่ให้โอกาสดีๆ
ที่ทำให้ลูกคนนี้ยืนอยู่ได้โดยไม่อายใคร
......................*
แม่ส่งเสียให้ฉันได้เรียนสูงๆ
ในขณะที่แม่ของคนอื่นกลับบอกว่า
แม่ของฉันน่ะโง่ ลูกผู้หญิงเรียนไปก็เสียเปล่า......
แทนที่จะให้ออกมาทำงานหาเงิน
กลับปล่อยให้ไปเรียนเสียเวลา เสียเงิน เสียทอง
แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยนึกท้อกับการต้องเหนื่อยยาก
ในการส่งเสียให้ลูกสาวได้ร่ำเรียนปริญญา
..........................*
ทุกครั้งที่กลับบ้าน
พ่อกับแม่มารอรับที่ริมถนนหน้าหมู่บ้าน
ในใจนึกถึงแต่ภาพลูกสาวที่เป็นยอดดวงใจ
ฉันซื้อเสื้อใหม่มาฝากพ่อกับแม่คนละตัว
มาจากเงินที่ฉันยอมอดจากค่าขนม
แต่ฉันรู้เสื้อใหม่ไม่ใช่ความดีใจที่สุดในวันนั้น
แต่เป็นอ้อมกอดที่เกิดจากตัวของลูกมากกว่า
.......................*..........
พ่อกับแม่ฝันอยากจะเห็นลูกได้เป็นเจ้าคนนายคน
ไม่ต้องเหนื่อยยากทำนาเหมือนพ่อกับแม่
ยอมกินอยู่อย่างประหยัด
เพื่อเก็บเงินให้ลูกเป็นค่าเล่าเรียน
ทุกครั้งที่ฉันใช้เงินทุกบาททุกสตางค์
นั่นคือหยาดเหงื่อและคราบน้ำตาของพ่อแม่
...........................*.........
หลายครั้งที่หลงผิดกับสิ่งยั่วยุในสังคม
เมื่อนึกถึงดวงหน้าของพ่อและแม่ครั้งใด
ทำให้นึกเสียใจกับสิ่งที่ตนหลงผิดไป
ไม่นึกถึงความลำบากของพ่อกับแม่
เงินทุกบากที่ใช้ไปกับความหลงระเริง
หมายถึงฉันกำลังเหยียบย่ำหัวใจพ่อแม่อยู่
.......................*......
หลายปีกับการศึกษาเล่าเรียน
พร้อมกับใบปริญญาอีกหนึ่งใบ
ความภูมิใจก้าวแรกของพ่อแม่ที่ได้รับจากลูก
คราบน้ำตาแห่งความทุกข์ยากมาหลายปี
ถูกซึมซับด้วยกระดาษใบนี้
วันที่ลูกสาวได้เป็นบัณฑิต...ของสังคม
......................*........
นี่คือสิ่งหนึ่งที่ฉันทำให้พ่อกับแม่ยิ้มได้
แม้จะเป็นเพียงแค่ก้าวแรก
แต่อีกหลายๆก้าวที่ยังเหลืออยู่ในชีวิต
ฉันก็จะพยายามทำให้มันดีที่สุด
เพื่อทำให้พ่อกับแม่อยู่อย่างสบาย
แม้วันนี้จะยังไม่สมดังหมาย
แต่ลูกคนนี้ก็จะทำเพื่อพ่อกับแม่
คนที่รักฉันที่สุดในโลก.......
.....................*.........*..................
ความเห็น (4)
เป็นกำลังใจให้ยืนและยิ้มสู้ต่อไปนะครับ.....ความหวังกำลังใจอยู่ที่ตัวเรา...เพียงหวังเพื่อให้บุพการี ผู้ที่มีพระคุณ พ่อแม่คือพระอรหันต์ของลูกทุกคนครับ.....
อรวรรณ พลรักษา
ได้อ่านแล้วรู้สึกเหนื่อยมาก เห็นด้วยหลายอย่าง
