โทรศัพท์มือถือ เริ่มกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องมี เพราะราคาค่าโทรที่ลดลงตั้งแต่ปี 2546 ซึ่งได้ถูกหยิบมาเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตคนลูกทุ่ง กับการใช้เป็นสื่อส่งผ่านความคิดถึง ความห่วงใย
และเพลงนี้ ของต่าย-อรทัย ที่ทำให้ หลายคนได้รู้จัก รักและชื่นชอบสาวดอกหญ้าคนนี้
ผลงานเพลงนี้ แต่งโดย อ.สลา คุณวุฒิครับ กับเนื้อหาหลายๆประโยคที่โดนใจคนฟัง จนกลายเป็นเพลงยอดนิยมในปี 2546
โทรหาแหน่เด้อ
ต่าย อรทัย
..โทรหาแหน่เด้อ
จำเบอร์โทรน้องได้บ่
น้องจะเฝ้ารอ
อ้ายโทรหา
เวลาเลิกงาน
มีเรื่องเว่านำ
อยากคุย
สองคนเท่านั้น
วันก่อนที่เราพบกัน
คนหลายน้องเว่าบ่ได้
..เซื่อใจแท้เด้
จึงเทใจคบเรื่อยมา
เป็นที่ปรึกษา
คอยปรับทุกข์
เวลาวุ่นใจ
จากพ่อแม่มา
ที่พึ่ง
หนึ่งเดียวคืออ้าย
ถึงตัว
ทำงานห่างไกล
แต่ใจ
ฮักตามเป็นเงา
..เบอร์เก่าเวลาเดิม
ช่วยเติมเสียง
ให้ได้ยิน
เป็นวิตามิน
สร้างภูมิ
คุ้มกันความเหงา
บ่ได้ฟังเสียง
คือจั่งบ่ได้กินข้าว
คึดฮอด
บวกกับความเหงา
นั่งเฝ้ามือถือคือบ้า..
..โทรหาแหน่เด้อ
กดเบอร์ที่ใจเฝ้าจำ
มีผู้อยู่นำ
ย่านอ้ายทำ
เป็นลืมเวลา
มีเรื่องอยากถาม
เก็บไว้นาน
ย่านใจอ่อนล้า
เอาไว้บัดอ้ายโทรหา
ค่อยปรึกษา
กันสองคน