“หน่วยพิฆาตหนูนา(Rat Hunter)บนเส้นทางชีวิตของเด็กตะคร้อ” <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ท้องฟ้ายามเย็นของท้องทุ่งยามหน้าแล้งของตะคร้อช่างสวยงามไปอีกมุม นอกเหนือจากท้องทุ่งสีเขียวของนาข้าว ผมได้ติดตามนักเรียนไปล่าหนูนา จริง ๆ แล้วผมไม่ได้ตั้งใจจะไปหรอกครับ แต่ด้วยเหตุผลที่ว่าทำไมเด็ก ๆ ในหมู่บ้านถึงชอบไปยิงกัน เขายิงเพื่อมากิน หรือยิงเพื่อเป็นงานอดิเรกสนุก ๆ กันเท่านั้น </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> คณะของเราได้เดินทางออกจากหมู่บ้านประมาณสิบกิโลเมตร เส้นทางเติมไปด้วยฝุ่น ผมสำลักฝุ่นไปหลายครั้ง เพียงไม่กี่อึดใจพวกเราพวกเราก็มาถึงจุดหมาย ห้างนาเก่า ๆ จะเป็นที่พำนักของพวกเราในค่ำคืนนี้ ไม่รอช้า ทุกคนต่างแยกย้ายกันทำหน้าที่ บางคนผสมรำข้าวเพื่อทำเหยื่อดักหนู บางคนผมดินปืนและเอาลูกตะกั่วบรรจุในขวด บางคนยืนดูให้กำลังใจ (ตัวผมเอง)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center" class="MsoNormal" align="center"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> ดวงอาทิตย์กำลังคล้อยต่ำไปเรื่อย ๆ หน่วยพิฆาตหนูก็เริ่มภารกิจแรกกัน ทุกคนต่างแยกย้ายไปหาทำเลเหมาะ ๆ ทำเลที่ว่าก็คือ รูหนูนา นั่นเอง นักเรียนชี้ให้ผมเห็นทางเดินของหนู ลักษณะก็เหมือนทางเดินของหนูเป็นทางเดินเล็ก ๆ เลาะข้างคันนา มันจะเชื่อมกับรูหนูรูอื่น ๆ จะเรียกว่า ถนนหนูก็ไม่น่าจะผิดประการใด</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"><div style="text-align: center"></div> <div style="text-align: center"></div></p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแรกแล้ว ก็ถึงเวลาเต็มพลังก่อนกระทำภารกิจล่าหนูช่วงค่ำ การกินข้าวกลางทุ่งนามันได้บรรยากาศจริง ๆ ผมรู้สึกว่าอาหารมื้อนี้อร่อยเป็นพิเศษ ทั้ง ๆที่มีแต่น้ำพริก ปลาทอดและปลากระป๋อง</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป และแล้วก็ถึงเวลาที่หน่วยพิฆาตหนู เริ่มภารกิจพิชิตหนูอีกครั้ง ทุกคนแบกปืนแก๊บแล้วแยกย้ายส่องหนู สิ่งปืนแก๊บดัง “ตูม ตูม” กันเป็นระยะ ๆ หนูนาชะตาขาดนิ่งสนิทก่อนที่ใครคนใดคนหนึ่งในพวกเราจะเก็บมันใส่ในย่าม มันเป็นเกมระหว่างผู้ล่าก็คือมนุษย์และผู้ถูกล่าก็คือหนูนา เพียงแต่เกมนี้มันเป็นเกมที่ต้องแลกด้วยชีวิตของหนูนาและความมุ่งมั่นของเด็ก ๆ ที่จะได้อาหารมื้ออร่อยกับไปฝากพ่อแม่พรุ่งนี้ </p> ดวงดาวส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ขณะที่ลมหนาวเริ่มพัดปะทะตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ เราตัดใจสินใจกลับที่พักก่อน ผมสังเกตเห็นไฟส่องกบเต็มทุ่งนาไปหมด ฉะนั้นการล่าหนูนาน่าจะเป็นกิจกรรมยอดฮิตของที่นี่ ผมตัดสินใจนอนเฝ้าที่พักเพราะรู้สึกง่วงและเมื่อยแข้งเมื่อยขา ผมเอนตัวลงนอนข้าง ๆ กองไฟเพื่อไล่ความหนาวที่ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนเคลิ้มหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> ในความเป็นจริงแล้ว การฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นเรื่องผิดศีลธรรมซึ่งทุกคนย่อมรู้ดี แต่เพื่อการดำรงความอยู่รอดย่อมหลีกเลี่ยงการเบียดเบียนกันไม่ได้ เพียงแต่ระดับการเบียดเบียนจะมากหรือน้อยเท่านั้นเอง </p><div style="text-align: center"></div>
หวัดดีค่ะ
อิอิ ชีวิตเด็กบ้านนอกก็สนุกแบบนี้ล่ะค่ะ อยู่บ้านนอกมีความสุข ไม่ซีเรียสกับชีวิตมากนัก สบายๆค่ะ นู๋ก็เป็นศิษย์เก่าตะคร้อพิทยานะคะ งัยก็เอาเรื่องอื่นมาลงบ้าง นู๋จะรออ่านค่ะ
ผมเป็นศิษย์เก่า โรงเรียนตะคร้อ ผม ปาร์ค ยินดีที่ได้รู้จัก :) (ปาร์ค รักบ้านเกิดมากมาย)
เด้กตะคร้อ เจ๋งสุด ๆเเร้ว !!~