คงจะไม่มีใครปฏิเสธว่าตอนเด็กๆ ไม่เคยเล่น ผมได้เคยเขียนบันทึกเรื่องการเล่นในวัยเด็กไว้ตอนหนึ่ง ในบันทึก เล่นตามเกม (ของใคร) เมื่อ 5 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา มีคนเข้ามาอ่านตั้ง 38 คน แต่ยังไม่มีผู้ใดแสดงความคิดเห็น ที่จริงผมตั้งใจเขียนให้คนอ่านได้เห็นวิวัฒนาการของการเล่นสมัยก่อนกับสมัยนี้ว่ามันแตกต่างกัน และแสดงให้เห็นจินตนาการของเด็กในสมัยนั้น กับการได้เป็นผู้นำการเล่นเกม/เกมส์ การสร้างสถานะการณ์ให้ผู้อื่นเล่นตามเกมที่เราถนัด โอกาสชนะของเราก็มีมาก ถ้าเป็นเกมระดับประเทศ ก็เป็นการสร้างโอกาสให้ประเทศของเราได้เปรียบประเทศคู่แข่ง แม้บางครั้งอาจจะต้องมีการวางแผน(กลยุทธ์)เป็นขั้นเป็นตอนก็ได้
ได้ยินว่า สมัยหนึ่งมีประเทศบางประเทศ ขายขนมที่ทำด้วยแป้งสาลีไม่ออก เลยให้ทุนคนไทยเรียนทำ "ขนมเค้ก" ฟรี สอนให้ฟรีแถมให้ไปเรียนยังประเทศเขาด้วย ได้ดีกรีมา ทำขนมในเมืองไทย คราวนี้เมื่อเรียนจากเขา เครื่องมือพวกตู้อบขนมเค้ก ก็ต้องสั่งจากเขา แถมวัตถุดิบพวกแป้งสาลีก็ต้องสั่งจากเขาอีก แป้งสาลีที่เขาขายไม่ค่อยออกเดียวนี้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลยครับ ท่านคงเคยรับประทานขนมเคกขายเป็นปอนต์ ปอนด์ละเท่าไหร่ เดี๋ยวนี้หลักร้อยแล้วครับ เทียบกับขนมไทยแล้วเป็นอย่างไรบ้าง อันนี้คือ "เล่นตามเกมของใคร"
วกมาเข้าเรื่อง "อัจฉริยะ เริ่มต้นจากการเล่น" คือ ผมได้ไปชมงาน "บัณฑิตน้อย" ซึ่งจัดโดยห้างเซนทรัล สาขาชิดลม ในงานมีคนทยอยกันมาและกลับไป ผมคิดว่าไม่ต่ำกว่า 500 ครอบครัวเป็นแน่ครับ งานนี้มีการเล่นมากมาย สนุกสนานและได้ความรู้สำหรับเด็ก ๆ และแล้วผมก็เหลือบไปเห็นเสื้อที่พี่เลี้ยงคนหนึ่งใส่ เห็นเขาออกแบบได้เข้าท่าดี และโดนใจผมเข้าพอดีเลยถ่ายรูปมาฝากท่านผู้อ่านดังที่เห็นข้างล่างนี้
ภาพนี้ผมถ่ายจากเสื้อยืดของพี่เลี้ยงคนหนึ่ง ซึ่งใส่ประชาสัมพันธ์ผลิตภัณฑ์ของเล่นเด็กยี่ห้อหนึ่ง ซึ่งเป็นของเล่นที่สร้างสรรค์จินตนาการของเด็ก | ||
ผมเห็นด้วยกับคำกล่าวข้างบนนี้อย่างยิ่งเลยครับว่า การเล่นของเด็ก ทำเกิดจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ ดังนั้นผู้ปกครองควรให้โอกาส/หรือสร้างบรรยากาศ ให้เด็กได้เล่นในเกมที่เขาชอบ และเป็นเกมที่ต้องใช้จินตนาการ และควรได้พูดคุยกับเขาเพื่อให้เขาเล่าจินตนาการของเขาออกมา แล้วแววอัจฉริยะมันก็จะออกมาตามธรรมชาติของเด็กแต่ละคน ซึ่งผู้ปกครองควรสังเกตให้ดี และเมื่อเห็นแววอัจฉริยะของเขาอย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว เราก็ควรส่งเสริมให้เขาเล่นตามเกมที่เขาถนัดครับ.........เชิญทุกท่าน ลปรร.กันได้นะครับ
ค่ะคุณ beeman ดิฉันเห็นด้วยกับ การเล่นทำให้นักเรียนมีความสุขที่จะเรียนต่อไป ในแต่ละคาบ หากครูผู้สอนได้จัดให้นักเรียนได้เล่นบ้าง นักเรียนจะเรียนอย่างมีความหมาย สนุกสนาน และเรียกร้องให้มีอีกครั้งเรื่อยไป
ขอบคุณมากสำหรับสิ่งดีเสมอค่ะ สวัสดีค่ะ