ทำไมตอนเรียนไม่อยากรู้เท่าตอนไม่ได้เรียน?


ผู้เขียนเป็นคนเรียนไม่เก่งเท่าไรค่ะ แต่พอเอาตัวรอดได้ ตอนอยู่มหาลัยก็ไม่เคยติด F หรือต้องเรียนซ้ำ สอบซ้ำแต่อย่างใด วิชาไหนที่แย่อย่างมากก็ได้ C หรือ D ถ้าจำไม่ผิด เกรดรวมเฉลี่ย GPA ตอนจบก็เพียงแค่ 2.79

อย่างที่เคยเขียนบันทึกไว้ว่าตัวเองสอบเข้าเรียนเทคนิคการแพทย์โดยที่ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือวิชาชีพอะไร? ก็ปล่อยไปตามดวงตามดาว ถือซะว่าชีวิตเราเขาคงลิขิตให้เดินตามทาง..(โทษเข้าไปนั่น) พอตอนทำงานก็เหมือนกันที่ไหนรับเราก็ทำทั้งนั้น (ขอให้รับเหอะ)

ด้วยความที่เรียนแบบผ่าน ๆ ความรู้มันก็จำแบบผ่าน ๆ จำได้บ้างไม่ได้บ้าง คือจำได้น้อย อ่านหนังสือต่อเมื่อจะสอบ อีกทั้งตัวเองชอบไปเที่ยวกินลมชมธรรมชาติลุยไปกับกลุ่มเพื่อน ๆ เป็นประจำตามต่างจังหวัด

ตอนเข้าทำงานก็กลัว ๆ เกรง ๆ เหมือนกันเพราะถ้าใครถามเรื่องทฤษฏีมาก  ๆ มีหวังเขาไม่รับเราเข้าทำงานแหง ๆ เลย นึกดีใจอยู่เหมือนกันที่รอดจากการสัมภาษณ์ได้ (เพราะเขาไม่ถามมากนัก หรือตอนนั้นผู้ที่จบเทคนิคการแพทย์อาจจะน้อยรึเปล่า? แบบว่าไม่ค่อยมีคนสมัคร)

แต่เมื่อเราเริ่มทำงานไปเรื่อย  ๆ ความอยากรู้ก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ ยังนึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันทำไมตอนเรียนเราไม่เห็นจะมีความอยากรู้ อยากเรียน อยากเห็น และอยากทำเลย ตอนนี้แม้นึกเสียใจก็คงสายไปแล้ว

ลองตั้งคำถามกับตัวเอง  "ทำไมตอนเรียนไม่อยากรู้เท่าตอนไม่ได้เรียน?"

หรือเป็นเพราะตอนเรียนเราต้องเรียนสิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอ ยังไม่ทันเข้าใจลึก ยังไม่ทันสงสัยเรื่องเก่า เรื่องใหม่ก็มาอีกแล้ว เราอาจไม่ทันเตรียมตัว เตรียมใจ และตั้งรับ แต่พอทำงานเราทำในสิ่งเดิม  ๆ ซ้ำ  ๆ ตอกย้ำอยู่เรื่อย ๆ และการทำในสิ่งเดิม ๆ ก็อาจจะทำให้เราอยากรู้ อยากเห็น อยากเรียน และต้องหมั่นหาความรู้ที่แปลก ใหม่ และลึกกว่ารึเปล่า ???  และทำให้เริ่มสงสัยว่าทำไมมันเป็นเช่นนั้นหนอ (ก็ไม่รู้ผิดหรือถูก)

หมายเลขบันทึก: 72446เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2007 15:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

หมั่นสงสัยและใคร่หาคำตอบ

แสดงว่าชีวิตกำลังจะก้าวหน้าค่ะ   เนอะ....

อ่านแล้ว เกิดความคิดไปต่อยอดไว้ตรงนี้ค่ะ มีคนอีกมากมายเหมือนเราสมัยก่อน เรียนๆๆๆๆ เพื่อสอบให้พ้นๆไป ไม่ได้อยากรู้ เพราะไม่รู้จะเอาไปใช้อะไร แล้วก็มีอะไรต่ออะไรมาเข้าคิว ให้เรียน ให้ท่อง ให้จำ เพื่อให้สอบผ่าน จะได้ไปต่อไปข้างหน้าให้เสร็จสิ้นขบวนการ หัวสมองเอาไว้จำกันอย่างเดียว เราเลยไม่มีเวลาอยากรู้อะไร

ว่าแล้วก็...นั่นแหละ ถึงอยากบอกว่า ให้ช่วยกันเปลี่ยนชีวิตเด็กๆไทยกันเถอะค่ะ ปล่อยให้เขาได้คิดเองบ้างว่า เขาอยากรู้อะไร อย่าไปยัดเยียดตามระบบกันนักเลย หาสุนทรีจากการเรียนให้เด็กๆกันเถอะ เขาจะได้รู้ ได้คิดว่า เขาเรียนอะไร เขาอยากรู้อะไรกันเสียบ้าง ให้เขาหาความรู้ด้วยการถาม แล้วช่วยกันหาคำตอบบ้าง อย่า"ป้อน"หรือ "บังคับให้จำ" กันนักเลย.....

ขอบคุณที่ทำให้ได้ระบายความคิด อึดอัดค่ะ

พี่ nidnoi ค๊ะ ที่สงสัยและหาคำตอบบางครั้งเป็นเรื่องแบบว่า... ไม่เกี่ยวกับงานซะเยอะค่ะ--อิ อิ (คงจะลำบากมากว่าค่ะ)

พี่โอ๋ค๊ะ ตามไปเก็บมาแล้วค่ะ บางครั้งตัวเองก็เป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ค่อยดีค่ะ พยายามป้อนและบังคับให้จำเหมือนกัน จะพยายามเปลี่ยนน๊ะค๊ะ อยากให้เขาเรียนรู้เองแบบเป็นระเบียบ ก็ใช้คำสั่งอีกนั่นแหละ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท