บันทึกไว้สอนตน
1 . ในวิถีชีวิตคนเราการฟังก็เป็นสิ่งจำเป็นคือต้องฟังเพื่อก่อเกิดความเข้าใจและเราต้องจดจำนำเอาสิ่งที่ดีที่ได้รับฟังมานั้นไปปฏิบัติได้
2 . หลักคำสอนของพระพุทธเจ้านั้น ใครศึกษาให้ถูกต้องได้แล้วก็จะรู้จักความทุกข์ สาเหตุแห่งความทุกข์ รู้ว่าความทุกข์นั้นดับได้ และรู้เส้นทางไปสู่ความดับทุกข์ได้ในที่สุด
3 . เมื่อพิจารณาอย่างแท้จริงแล้วการศึกษาธรรมก็คือการมาศึกษาตนเองคอยตามดูความรู้สึกนึกคิดของตนนั้นเอง4 . ในตัวตนของทุกคนนั้นแหละคือตัวศาสนา ตัวพระพุทธศาสนาคือก็คือตัวสติและปัญญาที่มีอยู่ในตัวตนของทุกคนเพราะพระพุทธก็คือผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบานด้วยธรรมชาติ
5 . การได้เห็นตัวตนของเราตามความเป็นจริงก็คือการเห็นธรรมและการเห็นธรรมก็คือการเห็นขณะที่เรากำลังคิดกำลังพูดและกำลังลงมือปฏิบัตินั้นเอง
6 . อันที่จริงทุกคนสามารถเป็นพระได้ทั้งนั้น ถ้าคนนั้นละโลภ ละโกรธละหลงได้อย่างแท้จริงโดยไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใด ๆ
7 . การที่ตนเรียนรู้จึงเห็นธรรมนั้นเพราะการฝึกฝนสติปัญญาให้รู้เท่าทันสรรพสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริงของมัน
8 . การที่คนเราลืมกันไม่ลงก็เพราะความมีน้ำใจที่มอบให้แก่กันทำให้ระลึกถึงกันตลอดไป
9 . ความเชื่อในทางพุทธศาสนาต้องมีคำว่า โพธิอยู่ด้วยซึ่งมาจากคำว่า โพธิสัทธา ในคำกล่าวที่ว่า ตถาคตโพธิสัทธา นั้นเอง
ด้วยความปรารถนาดี
จาก...umiสวัสดีครับ คุณดอกแก้ว
การศึกษาธรรมนั้นศึกษามุ่งเข้ามาสู่ตนครับ การศึกษาทางโลกมุ่งออกจากตนห่างตนไปไกลจนถึงดวงจันทร์ เป็นต้น
ขอบคุณครับที่เข้ามาเติมเต็มต่อยอด
สวัสดีครับ คุณแผ่นดิน
ดีมากครับ ขอชื่นชมในมุมคิดที่มาเติมเต็มต่อยอด ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับมุมมองของตน ฟังด้วยดีย่อมเกิดปัญญา ( สุตสูสัง ละภะเต ปัญญัง ) คำพระรับรองเอาไว้เพียงแค่ผมนำมาขยายให้เข้าใจง่ายเท่านั้นเองครับผม
ขอบคุณครับ
ทุกๆอย่างในชีวิตเกิดขึ้นอย่างมีเหตุผลเสมอค่ะอาจารย์
สวัสดีครับ คุณ nutim
ด้วยความยินดียิ่งครับยิ่ง สิ่งเหล่านี้ยิ่งให้ก็ยิ่งได้นะครับ ฮา ๆ เอิก ๆ
ทุกอย่างมีเหตุมีผลของมันครับ ขอบคุณครับที่มาเติมเต็มต่อยอด