ชีวิตจริงของอินเทอร์น : ก้าวที่กล้า
ดิฉันใช้เวลาในสัปดาห์นี้เพื่อทบทวนดูว่าจะทำงานอย่างไรให้ทั้งการพัฒนาคนและการพัฒนางานกลายเป็นเนื้อเดียวกันได้สำเร็จ
ในที่สุดก็คิดว่าวิธีที่ดีที่สุดก็คือการทำให้คนแต่ละคนพัฒนาขึ้นได้ด้วยตัวของเขาเอง และจะต้องเปลี่ยนเป้าหมายของการทำงานจากการเอาผลสำเร็จของงานเป็นที่ตั้งมาสู่การนำเอาเรื่องการพัฒนาคนมาเป็นที่ตั้ง
หากใคร่ครวญดูอย่างลึกซึ้งแล้วจะเห็นว่าคุณภาพของงานที่เกิดขึ้นก็เป็นไปตามคุณภาพของคนที่ปฏิบัติงานนั้นๆ หากการพัฒนาคนเป็นผลสำเร็จ แน่นอนว่าการพัฒนางานก็จะเกิดขึ้นตามมาเอง และยังเป็นการพัฒนางานที่ให้ผลยั่งยืนกว่าด้วย
เพราะเหตุว่าวิธีคิดของบุคคลที่มีต่องาน และทักษะ ความรู้ ความชำนาญที่แต่ละบุคคลมีอยู่ ก่อให้เกิดผลของงานดังเช่นที่ปรากฏ
วิธีการของ “ก้าวที่กล้า” ที่ดิฉันได้แนวความคิดมาจากการทำแผน IEP – Individual Education Plan หรือการทำแผนการเรียนรายบุคคลของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ และการทำ AAR ก็คือ
• ต้องเริ่มจากการสำรวจทุนเดิมของเรา ว่าเรามีทรัพย์อยู่แค่ไหน และต้องมองให้เห็นตัวเราตามสภาพจริง จึงจะสามารถก้าวต่อไปข้างหน้าได้
• วางเป้าหมายให้ชัดว่าต้องการจะพัฒนาไปอย่างไร ภายในเวลาเท่าไหร่
• กำหนดวิธีการว่าจะทำอย่างไรเราจึงจะพัฒนาไปสู่เป้าหมายที่ต้องการได้
• ประเมินผลตามความเป็นจริง เมื่อถึงระยะเวลาที่กำหนดเอาไว้
• หากไปถึงเป้าหมายตามที่กำหนดตามระยะเวลาที่ตั้งไว้ก็ให้ตั้งเป้าหมายต่อไป และควรระบุให้ได้ว่าปัจจัยอะไรที่ช่วยให้เป้าหมายที่ตั้งไว้สำเร็จลง
• หากไปไม่ถึงเป้าหมายก็ต้องระบุให้ได้ว่าอะไร เป็นปัจจัยที่ทำให้เป้าหมายไม่บรรลุผล
• เมื่อมองเห็นว่าอะไรเป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดความสำเร็จ ก็ให้ดำเนินการต่อ หากปัจจัยใดเป็นอุปสรรคก็ให้เปลี่ยนปัจจัยใหม่ๆเข้าไปแทนที่ แล้วลองหาหนทางที่เหมาะสมกับเป้าหมายต่อไปเรื่อยๆ
ดิฉันเชื่อว่าหากทำได้เช่นนี้ ก็จะเกิดเป็นวงจร PDCA ทั้งในการทำงานและการพัฒนาตนไปพร้อมกันได้ในที่สุด
ในที่สุดก็คิดว่าวิธีที่ดีที่สุดก็คือการทำให้คนแต่ละคนพัฒนาขึ้นได้ด้วยตัวของเขาเอง และจะต้องเปลี่ยนเป้าหมายของการทำงานจากการเอาผลสำเร็จของงานเป็นที่ตั้งมาสู่การนำเอาเรื่องการพัฒนาคนมาเป็นที่ตั้ง
หากใคร่ครวญดูอย่างลึกซึ้งแล้วจะเห็นว่าคุณภาพของงานที่เกิดขึ้นก็เป็นไปตามคุณภาพของคนที่ปฏิบัติงานนั้นๆ หากการพัฒนาคนเป็นผลสำเร็จ แน่นอนว่าการพัฒนางานก็จะเกิดขึ้นตามมาเอง และยังเป็นการพัฒนางานที่ให้ผลยั่งยืนกว่าด้วย
เพราะเหตุว่าวิธีคิดของบุคคลที่มีต่องาน และทักษะ ความรู้ ความชำนาญที่แต่ละบุคคลมีอยู่ ก่อให้เกิดผลของงานดังเช่นที่ปรากฏ
วิธีการของ “ก้าวที่กล้า” ที่ดิฉันได้แนวความคิดมาจากการทำแผน IEP – Individual Education Plan หรือการทำแผนการเรียนรายบุคคลของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ และการทำ AAR ก็คือ
• ต้องเริ่มจากการสำรวจทุนเดิมของเรา ว่าเรามีทรัพย์อยู่แค่ไหน และต้องมองให้เห็นตัวเราตามสภาพจริง จึงจะสามารถก้าวต่อไปข้างหน้าได้
• วางเป้าหมายให้ชัดว่าต้องการจะพัฒนาไปอย่างไร ภายในเวลาเท่าไหร่
• กำหนดวิธีการว่าจะทำอย่างไรเราจึงจะพัฒนาไปสู่เป้าหมายที่ต้องการได้
• ประเมินผลตามความเป็นจริง เมื่อถึงระยะเวลาที่กำหนดเอาไว้
• หากไปถึงเป้าหมายตามที่กำหนดตามระยะเวลาที่ตั้งไว้ก็ให้ตั้งเป้าหมายต่อไป และควรระบุให้ได้ว่าปัจจัยอะไรที่ช่วยให้เป้าหมายที่ตั้งไว้สำเร็จลง
• หากไปไม่ถึงเป้าหมายก็ต้องระบุให้ได้ว่าอะไร เป็นปัจจัยที่ทำให้เป้าหมายไม่บรรลุผล
• เมื่อมองเห็นว่าอะไรเป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดความสำเร็จ ก็ให้ดำเนินการต่อ หากปัจจัยใดเป็นอุปสรรคก็ให้เปลี่ยนปัจจัยใหม่ๆเข้าไปแทนที่ แล้วลองหาหนทางที่เหมาะสมกับเป้าหมายต่อไปเรื่อยๆ
ดิฉันเชื่อว่าหากทำได้เช่นนี้ ก็จะเกิดเป็นวงจร PDCA ทั้งในการทำงานและการพัฒนาตนไปพร้อมกันได้ในที่สุด
หมายเลขบันทึก: 72359เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2007 19:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:01 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
เสนอเพิ่ม ๒ ข้อครับ
- ใช้ "งาน" เป็นเครื่องมือหรือ "ตัวช่วย" ในการพัฒนาตนเอง
- ใช้ "เพื่อนร่วมงาน" เป็น "ตัวช่วย" ในการพัฒนาตัวเราเอง และตัวเราเองก็แลกเปลี่ยนประสบการณ์ และความคิด เพื่อเป็น "ตัวช่วย" แก่เพื่อนบ้าง
วิจารณ์
ขอบพระคุณค่ะ
ครูใหม่