< เมนูหลัก >
ตอน 5 (5)
ปรับเปลี่ยนเชิงโครงสร้างมหาวิทยาลัย ภารกิจหลักสร้างสรรค์ปัญญา
การสร้างและเสาะหาอาจารย์
ระบบสำหรับสร้างอาจารย์ คือ โครงการบัณฑิตศึกษา ระดับปริญญาเอกที่มีคุณภาพตามมาตรฐานนานาชาติ และกิจกรรมฝึกอบรมการวิจัยระดับหลังปริญญาเอก คนที่เข้ามาอยู่ในกระบวนการนี้ ส่วนหนึ่งคือ ผู้มีความเหมาะสมที่จะเป็นอาจารย์หรือนักวิจัยต่อไป
อาจารย์ที่มีความสามารถสูง จะต้องทำหน้าที่ส่งเสริมแรงบันดาลใจของคนเหล่านี้ต่อการสร้างสรรค์เชิงวิชาการ สร้างบรรยากาศวิชาการ และทำหน้าที่เป็นกระจกเงาส่องให้ผู้มีศักยภาพเหล่านี้ได้รู้จักตัวเอง ทั้งในแง่ของความสามารถ ความถนัด และความชอบ
ไม่ว่าจะเป็นด้านอาจารย์ หรือด้านศิษย์ มหาวิทยาลัยควรเลิกใช้วิธีการ “ประกาศรับ” เพียงอย่างเดียว เพราะเป็นวิธีการแบบ “ตั้งรับ” เกินไป ควรมีวิธีการเชิงรุกร่วมด้วย นั่นคือ ใช้วิธี “เสาะหา” “เชื้อเชิญ” ร่วมด้วย เพื่อให้ได้คนที่เก่งจริง ๆ มาทำงาน โดยศิษย์ก็คือผู้ทำงานวิชาการ
และต้องไม่ลืมระมัดระวัง “วังวนทางวิชาการ” (Inbreeding) ด้วย โดยพยายามหลีกเลี่ยงการรับอาจารย์จากคนที่จบจากสถาบันนั้นเองโดยตรง
บางมหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกามีกติกาว่า จะไม่รับอาจารย์จากผู้จบปริญญาเอกจากภายในหน่วยงานเอง ยกเว้นจะมีเหตุผลพิเศษจริง ๆ
การเสาะหาอาจารย์ ก็เช่นเดียวกับผู้บริหาร ต้องเริ่มที่การกำหนดภารกิจอย่างชัดเจนก่อน แล้วจึงเสาะหาผู้มีคุณสมบัติเหมาะสมมาดำรงตำแหน่ง
บทความพิเศษ ตอน 5 (5) นี้ได้ จากหนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ปีที่ 9 ฉบับที่ 2809 (107) 30 พ.ค. 39 พิเศษ 6 (บทความไอที)
เขียนโดย ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช
วิบูลย์ วัฒนาธร
ไม่มีความเห็น