อารมณ์เน่า..เน่า..ที่ไม่เดือดร้อน
วันนี้...อ.แหม่ม..หรือคุณ thaibannok
เข้ามาทักทายใน MSN ว่า.."ดูพี่ปุ๋มมีความสุขจัง..."
Text : Ka-Poom
.........................................................................................................................
------------>และก็มีเพื่อนเคยถามว่า..."กะปุ๋มเคยโกรธใครไหม.."...และเมื่อคืน พี่ป้อมพี่สาว...ถามว่าเมื่อวานพี่เขียวมาถามว่า "กะปุ๋มอยู่ที่บ้านโมโหไหม.."...พี่ป้อมบอกว่า..."ไม่นะ..ส่วนใหญ่กะปุ๋มก็จะเฉยๆ..นิ่งๆ...มากกว่า"...
ก็เลยมานั่งทบทวนตนเองว่า..นานเท่าไรแล้วนะที่ไม่ได้โกรธให้คนอื่น
มีคนบอกว่า..."หากใครโดนกะปุ๋มโกรธหรือโมโห..ให้น่ะ..ให้พิจารณาตนเองได้แล้ว"...
แหม..ดิฉันก็มองว่าคำกล่าวนี้เกินไป .. หรือเปล่านะ คนเราน่ะต้องมีทุกอารมณ์นั่นแหละค่ะ
จริงๆ แล้วอารมณ์โกรธดิฉันก็มี..เพียงแต่ว่ามันอยู่กับดิฉันไม่นานเท่านั้นเอง..รู้ตัวสักพักก็ฝ่อลง..และหายไป
ตัวเองจึงไม่ค่อยเดือดร้อนกับอารมณ์เหล่านี้
ก็ดีนะคะ...ทำให้เราสามารถจัดการสิ่งต่างๆ ในชีวิตได้ง่ายขึ้น
ไม่ต้องมาคอยมัวกังวล กับเรื่องน่าโมโห..หรือน่าหงุดหงิด...ซึ่งแทนที่จะได้ทำงาน จะได้อ่านหนังสือ จะได้ฟังเพลง หรือคุย ก็มามัวยุ่งวุ่นวายกับอารมณ์โกรธ หงุดหงิด โมโหของตนเอง... ซึ่งดูไปคนหรือเรื่องที่เรารู้สึกโมโห..เขาก็ไม่ได้มารับรู้หรือเดือนร้อนอะไรกับเรา...ก็มีแต่เรานี่แหละที่เดือดร้อนเอง...
.........................................................
เรา..เท่านั้น คือผู้เลือก
เลือก..หยิบสิ่งดีดี...ให้แก่ตนเอง...
แต่เราก็มักเลือกสิ่งสกปรก..มัวซัวแก่ตน..เช่น หยิบความโกรธ หยิบความขุ่นมัว หยิบความเศร้า..หรือหยิบอะไรก็แล้วแต่ที่มันเน่าๆ ในอารมณ์...เก็บไว้กับตัวเอง..แล้วเราก็เหม็นเอง เดือดร้อนกับความเหม็นเน่านั้น...----------->ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วเราน่ะเลือกได้
เราน่ะเลือกได้...เสมอ
แต่เราก็โง่...มักจะไม่เลือก...เพราะหลงคิดว่ามันแซบ...มันอร่อย
โอ๊ย...เสพมันเข้าไป..แล้วก็ทุกข์...แล้วก็เดือดร้อน
เรามักหลอกตนเองว่า...เราเข้าใจ...แต่จริงๆ แล้วเราหาเข้าใจมันไม่
เพราะหากเข้าใจสิ่งต่างๆ จริง...อารมณ์เน่าๆ พวกนี้ก็ยากที่จะเข้ามาควบคุมหรือบงการเรา
ดิฉันสังเกตว่า...มีหลายๆ คนบอกว่า.."รู้แต่ทำไม่ได้"...นั่นผิดเลย
นั่นเป็นความเข้าใจผิดอย่างยิ่งยวด...--------->หากรู้จริง..เราก็ทำได้เลย ณ ตอนนั้น
ไม่มีหรอกที่ว่ารู้แล้ว เข้าใจแล้ว...แต่ทำไม่ได้
ดิฉันไม่ได้ห้ามไม่ให้อารมณ์เน่าๆ เหล่านี้เกิดในตนเอง...มันก็เกิดได้ตามปกตินั่นแหละค่ะ
เพราะตัวดิฉันเองก็ยังเป็นมนุษย์ปุถุชน...ธรรมดา...คนหนึ่ง
เพียงแต่ว่า..อารมณ์เหล่านี้ไม่ค่อยเข้ามาทำให้ตนเองเดือดร้อนเท่าไร...
เขาเข้ามา..เราก็มองดู...และก็แค่มองดู และเราก็ดำเนินชีวิตต่อไป
ไม่ให้ราคาเขา..ไม่ให้ค่าเขา...เพราะเขา(อารมณ์)...ไม่สมควรที่จะได้รับค่าใดใดทั้งสิ้น
ความเห็น (12)
อารมณ์ "ไม่เน่า"
"เรื่อง เล่า เคล้า อารมณ์ ระดมปัญญา พัฒนาร่วมกัน"
ผมกำลังพิจารณาตัวเองอยู่ครับ
ขอบคุณครับ
ช่วงนี้หลังจากฝึกจิตให้รู้เท่าทันตน
รู้สึกว่า เรื่อง เน่า ๆ อยู่กับตัวเองในเวลาที่น้อยลง
ขอบคุณสาวน้อยมหัศจรรย์
อ.หมอ JJ คะ...
อารมณ์เน่า..เน่า..มันไม่แซบนัก
ดังนั้น..เราจึงไม่ควรทำให้มันเน่านั้นดีที่สุดค่ะ
)^____^(
ร่วมสรรค์สร้างด้วยคนค่ะ
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...ท่าน ดร.แสวง
กะปุ๋มก็พิจารณาอยู่ทุกขณะเช่นเดียวกันค่ะ...
ได้บ้างไม่ได้บ้าง...ก็ไม่ว่ากันค่ะ
แต่ดีใจ...ที่ได้ทำสิ่งดีดีต่อตนเอง...
เพราะนั่น...ย่อมทำให้เราง่ายขึ้นต่อการทำต่อบุคคลอื่นด้วยค่ะ
(^______^)
กะปุ๋ม
พี่อึ่งอ๊อบคะ...
เรียนรู้และเรียนรู้...จนกว่าชีวิตจะหาไม่ค่ะ
คือความดีงาม...ต่อเรา..และชีวิตค่ะ
(^_____^)
เป็นกำลังใจและแบ่งปันให้เสมอค่ะ
กะปุ๋ม
- อารมณ์ดีเพราะมีความสุข เนอะ แวะมาทักทายครับ
- เรา..เท่านั้น คือผู้เลือก ..ฟังดูห้วนเข้มและหนักแน่นมาก แต่ก็เห็นด้วย...
- เราต้องมีวิธีของเราเองเสมอ
- สำคัญคือการมีโอกาสได้เลือกนั้นย่อมดีกว่าการไม่มีโอกาสได้เลือก หากแต่ต้องไม่ใช้โอกาสในการได้เลือกเปล่าเปลืองไปอย่างไร้ค่า
- การเป็นผู้เลือกก็คงมิได้หมายความว่าเป็นการช่วงชิงโอกาสจากใครอื่นและนำพาความเดือดร้อนสู่ใครเขา..
- แต่บางคนนี่สิ...มักพอใจที่จะเลือกในสิ่งไม่ดี ไม่สร้างสรรค์ให้กับตัวเองอยู่ร่ำไป
- ทั้งปวงนี้...ว่าด้วย "เลือก" สถานเดียวนะครับคุณกะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...พี่แอ๊ด...
บุรุษหนุ่มผู้มีอารมณ์ดีอยู่เสมอทั้งใน Blog และตัวจริง...
ขอบคุณที่แวะนำอารมณ์ดีดี...มาทักทาย
(^_____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ..คุณแผ่นดิน
กะปุ๋มว่า...สิ่งที่ไม่ดีนั่นเราไม่ได้เลือกหรอกค่ะ..แต่หยิบมาเลย...ชีวิตก็เลยมีแต่อารมณ์เน่าๆ...เพราะจมอยู่แต่กับความทุกข์...
หากแต่เมื่อไหร่ที่เราลุกขึ้นมาได้เลือก...สิ่งที่ดีงามให้แก่ตน...แม้รอบๆ....ด้านจะมีแต่เรื่องเน่าๆ...แต่ในความเน่าๆ..นั้นอาจมีสิ่งดีดี..ซ่อนอยู่ได้...แต่เราต้องหาให้เจอ..นะคะ...
ขอบคุณคุณแผ่นดินมากเลยค่ะที่นำสิ่งดีดีมาแบ่งปัน...ต่อยอดเสมอ...
(^_____^)
อารมณ์เน่า เพราะเราเลือกเสพมัน จริงๆด้วย
ได้ข้อคิดดีๆ
ขอบคุณอีกครั้ง
สวัสดีค่ะ...อ.หมอรวิวรรณ
ทุกอย่างเราล้วนเป็นผู้ให้ราคาเองทั้งนั้น...บางคนเลือกที่จะให้ราคาในความโกรธมาก บางคนเลือกให้ราคาความสุข....บางคนเลือกให้ราคาความเศร้า...ทุกสิ่งทุกอย่างเราต่างเลือก..เลือกแบบทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว...แต่พอเมื่อรู้ตัวแล้วรู้ว่าเราเลือกผิดหรือให้ราคาผิด เราก็ควรจะแก้ไข...แต่ที่แก้ไม่ได้ส่วนใหญ่เพราะเรามักไม่ใช้ปัญญาที่มีอยู่ในการแก้..หากแต่ปล่อยให้มากขึ้นเข้าไปอีก...
(^______^)
กะปุ๋ม