กลับมาเจอหน้าจอใหม่ๆแล้วงงไปเลยค่ะ
ไม่ได้เข้า blog นานมากๆค่ะตั้งแต่ประมาณวันพ่อจนถึงเมื่อวานนี้ เข้ามาแล้วก็ตกใจ พร้อมตื่นตาตื่นใจกลับภาพลักษณ์ใหม่มากๆค่ะ ที่ตกใจคือ ทำไมหน้าเราเปลี่ยนตัวดำกลมเชียวแล้วพยายามจะพาคนเดิมกลับมาก็ทำไม่ได้ซะแล้วค่ะ แต่ blog ดูสดใสขึ้นค่ะ อยากเข้ามาเล่นมากๆ คิดถึงสมาชิกทุกคนจังเลย เหมือนติด blog เพราะว่าคอมที่บ้านเสียค่ะ อยู่ระหว่างปั้มหัวใจอยู่ตอนนี้ยังไม่ฟื้นเลย ต้องอาศัยมาเล่นในเวลางานแทน แต่ก็ไม่ค่อยว่างเช่นกันเพราะที่ผ่านมากิจกรรมเยอะนะค่ะ ก็คงทุกหน่วยงานเหมือนๆกัน คือ งานกีฬา งานปีใหม่ ต่องานวันเด็ก แล้วงานคุณภาพของงานประจำที่กำลังจะมี พรพ.มาตรวจนะค่ะเราก็ตื่นตัวกันเพิ่มขึ้นแต่ไม่ได้ไปปลูกผักชีนะค่ะ เพราะเราไม่ชอบกินผักชี ทุกอย่างต้องเป็นไม้ยืนต้น (ขอยืมคำใครมาจำไม่ได้ค่ะแต่ชอบ)
ตอนนี้ใช้คำที่เป็นกำลังใจในการทำงาน
จากแผนที่ของในหลวงค่ะ"ไม่มีใครเกิดมาแล้ววิ่งได้ จึงควรทำสิ่งต่างๆ อย่างค่อยเป็นค่อยไป"
คิดถึงค่ะและมีโอกาสจะมาเล่าเรื่องที่ติดค้างไว้เมื่อปีก่อนอีกนะค่ะ
ความเห็น (4)
มาทักทายรู้จักครับ ชอบที่พูดว่า"...คิดถึงสมาชิกทุกคนจังเลย เหมือนติด blog ..." และ "...แต่ไม่ได้ไปปลูกผักชีนะค่ะ เพราะเราไม่ชอบกินผักชี ทุกอย่างต้องเป็นไม้ยืนต้น..."
จะเข้ามาอ่านเอาความรู้และประสบการณ์บ่อยๆครับ ยินดีที่ได้รู้จัก
อาจารย์ ครูนงเมืองคอน คะขอบคุณมากค่ะ สำหรับความคิดเห็นจากอาจารย์ เป็นกำลังใจที่ดีในการทำงานอีก 1 อย่างสำหรับตัวเองค่ะ
