ความคิด ความเห็น 2-3 วันที่ผ่านมา


ใครจะวิจารณ์อย่างไร อ่านได้ นำมาไตร่ตรองได้ครับ แต่ อย่าทิ้งตัวตนของท่านเอง ก็แล้วกัน .. เป็นตัวเราให้ดีที่สุด เขียนสิ่งที่อยากเขียน เขียนด้วย เจตนาที่เป็นกุศล

    ไม่ได้เขียนบันทึก 2-3 วัน  แต่ไปอ่านเรื่องที่สนใจ และแสดงความเห็น ความคิดไว้บ้าง กระจัดกระจาย  เลยแอบนำมารวมไว้ที่นี่  และมีเจตนาอยากเชื่อมโยง (Link) ให้ได้อ่านบันทึกน่าสนใจเหล่านั้นด้วยครับ ...

  •     เห็นด้วยว่าเป็นความจริงทุกประการครับ  และเห็นด้วย และ ฉุกคิดเช่นเดียวกับ ครูนงเมืองคอน  ว่า เพิ่มงบวิจัยแต่ไม่มีมาตรการที่ดี รองรับ ก็คงมีแต่งานวิจัย "ขึ้นหิ้ง" รกบ้านรกเมือง เปลืองกระดาษ และเวลา ทั้งของนักวิจัยและคนอ่าน ก็ได้นะครับ
      .. ผมสรุปถูกมั้ยครับถ้าจะบอกว่า .. งานวิจัยที่ดี ต้องดูขลัง มีอะไรรุงรังที่คนอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง .. การนำไปใช้ประโยชน์ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ไม่ต้องสนใจก็ได้  ...

       จาก Handy เมื่อ พ. 10 ม.ค. 2550 .. ในบันทึกเรื่อง สถานการณ์งานวิจัยในเมืองไทย:บางประการที่น่าเป็นห่วง

  •     อ่านช้าๆ มาตลอดครับ ทั้งตัวบันทึก และทุกความคิดเห็น สรุปว่าข้อมูลมากเกินพอสำหรับใช้ประกอบการตัดสินใจแล้ว  แต่ก็ขอต่ออีกสักนิดครับ 
       ผมว่าเป็นหมอดีแล้วครับ เป็นอาชีพที่เป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ได้ นั่นคือ ให้ชีวิตกับผู้คน และถ้าให้ดีอยากให้น้องเขามองต่อไปว่า ถ้ามีโอกาสต่อไปขอให้ได้เป็นอาจารย์ ทำหน้าที่ "ครู" ด้วย  ศิลปะอันเป็นที่รักก็จะได้นำมาประยุกต์ใช้ได้มากมายไม่รู้จบ ในหน้าที่ของ ครู และที่สำคัญยิ่ง ก็คือ น้องจะมีโอกาสสูงมาก ในการ แสวงหาสุขใส่ตน ด้วยการ รักผู้อื่น สามารถช่วยคนให้รอดได้ทั้ง "ชีวิต" (หมอ) และ รอดทาง "จิตวิญญาณ"(ครู)

      จาก Handy เมื่อ พฤ. 11 ม.ค. 2550 .. ในบันทึกเรื่อง ..
    เมื่อลูกสาวผม..ไม่อยากเรียนหมอ 

  •     ใครจะวิจารณ์อย่างไร  อ่านได้ นำมาไตร่ตรองได้ครับ แต่ อย่าทิ้งตัวตนของท่านเอง ก็แล้วกัน .. เป็นตัวเราให้ดีที่สุด เขียนสิ่งที่อยากเขียน  เขียนด้วย เจตนาที่เป็นกุศล  มุ่งหวังสร้างสรรค์ แลกเปลี่ยน ความรู้ ความคิด เพื่อพัฒนา ทั้งระดับ หน้าที่การงาน และ จิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ .. ทั้งของตนเอง และ เพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย .. ทำไปเถอะครับ  ผมว่าไม่ผิด ส่วนใครจะว่าอย่างไรก็แล้วแต่ใครจะคิด บนฐานอะไร ภายใต้ กรอบ หรือ กรงขัง ชนิดไหน หรือจะ ไร้กรอบ ก็จงเลือกเอา

    จาก Handy เมื่อ พฤ. 11 ม.ค. 2550 .. จากบันทึกเรื่อง ..
    จุดอ่อนของ Blog   

  •  ชัดเจน แจ่มแจ้งครับ ขอคารวะ ท่านพี่ของอาจารย์ด้วยครับที่ อุปมาได้เห็นภาพชัด  ชนิดที่ไม่รู้จะปฏิเสธได้อย่างไร .. ผมก็รู้สึกตลอดมาว่า ทำไมหนอกระถางจึงมาปิดกั้นอิสรภาพของเรา ทำไมเขาไม่เพียงแค่ล้อมรั้ว ให้เราได้อยู่กันอย่างธรรมชาติ ให้โอกาสเราได้แลกเปลี่ยน แบ่งปัน สิ่งที่แต่ละคนมี เพื่อก่อประโยชน์ สูงสุดให้กับสิ่งที่เราคิด เห็น ตรงกัน และสามารถร่วมแรงร่วมใจกันได้ แม้จะเป็นไม้ต่างสายพันธุ์
       พูดก็พูดเถอะครับ  Physically .. ผมอยู่ในกระถางเหมือนใครต่อใคร  แต่ Spiritually .. ผมคุยได้ว่า กระถางทำอะไรผมไม่ได้มากนักหรอกครับ .. รอวันว่าเมื่อไรที่สภาพ ทางกายภาพมันเปลี่ยน  กระถางถูกทุบให้แตก หรือแค่มีรอยร้าว  .. ด้วยจิตวิญญาณ ผมว่าต้นไม้จำนวนไม่น้อยจะแสดงปาฏิหาริย์ ขยายรากออกไปเกาะเกี่ยวกัน  และอาจถึงขั้นเคลื่อนตัวเข้าหากัน เพื่อรวมตัวกัน ทำอะไรบางอย่าง  หรือหลายอย่างก็ได้  ใครจะรู้

    จาก Handy เมื่อ จ. 08 ม.ค. 2550  ในบันทึกเรื่อง ..
    มนุษย์กระถาง  

  •      ขอสนับสนุนแนวคิด ของท่าน คนไร้กรอบ   และของ อ. ดร. แสวง รวยสูงเนิน  ครับ .. ยินดีเป็นกองเชียร์ กองหนุน หรือ พลทหาร ก็ได้ เพื่อให้สิ่งที่ดีกว่า ใช่กว่า บังเกิดขึ้นในสังคมนี้ ประเทศนี้ครับ
         เรื่อง ตะวันออก - ตะวันตก นี่ ผมยังยืนยันความเชื่อว่า ของตะวันออกเรา มีอะไรอยู่ครบถ้วน แต่ขาดการศึกษา และทำให้กระจ่างอย่างจริงจัง ครั้นทางตะวันตกเขาคิด หรืออาจประยุกต์ของเดิมของเรา ให้ชัดเจน เป็นรูปธรรม เข้าใจง่าย ปฏิบัติง่ายขึ้น ก็ตื่นเต้น และชื่นชอบ ชื่นชมกัน พอมาทบทวนดีๆ ก็จะพบเสมอว่า "มีอยู่แล้วนี่หว่า ตั้งกว่า 2500 ปีมาแล้ว" อย่างไรก็ตาม การมัวคิดว่า ใครก่อน ใครหลัง ใครเหนือกว่า ใครด้อยกว่า ไม่ได้มีประโยชน์อะไร สู้
    ไม่หลงของเก่า ไม่เมาของใหม่ ไม่ได้ครับ  จะเก่าใหม่ไม่ว่า เน้นการใช้ประโยชน์ได้เป็นสำคัญดีกว่า  แต่ที่เห็นอยู่มักจะเข้าลักษณะ " เมินของเก่า - เมาของใหม่ " และหลายครั้ง เมาจนแทบหาแก่นสาร สาระไม่ได้เลย

    จาก .. Handy เมื่อ อ. 07 ม.ค. 2550 .. ในบันทึกเรื่อง ..
    Conceptualization คือ โศลก เป็นวัฒนธรรมตะวันออก ที่ดี 

                                             ฯลฯ
หมายเลขบันทึก: 71992เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2007 04:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:00 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)
  • ตามมาแอบอ่านครับ
  • ไม่ได้บันทึกแต่ทิ้งร่องรอยที่มีคุณค่าไว้ ก็เหมือนได้บันทึกนะครับ เพราะเป็นการต่อยอดความรู้ในบันทึกของ blogger ท่านอื่นๆ

เป็นตัวอย่างที่ดีครับ...ผมเลยได้คิดว่า ไอ้ที่ผมไปเที่ยวเอาความคิดไปทิ้งขว้าง วางไว้ที่ไหนบ้างก็ควรจะตามรวบรวมไว้ก็ดีเหมือนกัน...

 

ราวกับว่าตรวจสอบความคิดตนเองไปในตัว...พระท่านว่านี่คือสติอ่ะครับ....

ขอบคุณครับอาจารย์พินิจ

ที่มารวบรวมไว้ที่นี่ครับ

ขอบคุณท่านอาจารย์พินิจเป็นอย่างมากที่ได้แวะมาทักทายและให้กำลังใจผม  ผมเป็นคนอ่อนหัด  เพิ่งลองเขียนลงบล็อค  การปฏิบัติต่างๆ ยังไม่เข้าใจเท่าที่ควร  และตอนนี้ผมไดสอบถามจากคุณรตณญาณ และได้ความรู้มาเพิ่มเติม  จึงมาหัดทำดูอีกครั้ง เพื่อฝึกให้เกิดความเข้าใจและชำนาญยิ่งๆ  ขึ้น  เผื่อมีโอกาสที่จะแสดงความคิดเห็นจะได้นำมาลองเขียนอีก  ขอบคุณมากๆ  ครับ 

  • บันทึกของดิฉัน ไม่ค่อยจะมีสาระหนักๆ ค่ะ
  • มันจะเบาสบายๆ สไตล์คนเขียนนั่นแหละค่ะ ไม่รู้คนอ่านจะเบื่อกันไหม  ก็พยายามฝึกให้ดีขึ้นค่ะ
  • ขอบคุณแนวคิดที่มีประโยชน์นะคะ

ชอบวิธีการนำความคิดเห็นมารวมกันไว้ที่เดียว พร้อมทั้งการเชื่อมโยงไปถึงต้นตอแบบนี้มากเลยค่ะ นี่น่าจะเป็นการเพิ่มมูลค่าการใช้ประโยชน์จากระบบบล็อกนี้อีกแบบนึงนะคะ เพราะคนอ่านที่ยังไปไม่ถึงบันทึกต้นตอเหล่านั้น ก็ได้มีโอกาสไปถึงบันทึกดีๆ จากคนนำพาดีๆอีกทีเช่นนี้

ชื่นชมมากค่ะ เหมาะสมกับบุคลิกคุณ Handy อย่างอธิบายไม่ถูกอีกต่างหาก

  • หนูก็ตามมาอ่านเช่นเดียวกันค่ะ
  • และเห็นด้วยว่า เป็นการจัดการความคิดเห็นที่ดีค่ะ

ขอขอบคุณทุกท่านครับ

  • คุณ สิงห์ป่าสัก .. แอบอ่านไม่ดีครับ ใครไม่รู้อาจคิดว่าผมเขียนเรื่องแบบที่ต้องแอบอ่านนะ เรื่องแบบนั้นผมไม่ถนัดเขียน แต่ถ้าจะเล่าให้ฟังล่ะก็ พอมีครับ
  • คุณ นายขำ .. ผมพบความจริงบางอย่าง สรุปว่า ท่านคือคนที่ ใช่เลย อีกคนหนึ่งที่ขออนุญาตนำชื่อขึ้นบัญชีครับ
  • ดร. แสวง รวยสูงเนิน .. ด้วยความยินดีครับ .. เรื่องที่อาจารย์นำเสนอ ล้วนเข้าข่าย ไม่รู้ไม่ได้  ไม่คิดไม่ได้ ผมจึงขอทำหน้าที่ ปชส. เผยแพร่ให้กว้างออกไป ไม่ใช่เพื่ออาจารย์หรือตัวผม แต่เพื่อสังคม และประเทศชาติครับ
  • คุณ 2hand .. ขอให้หมั่นใช้เวลาเขียนบันทึกเพิ่มขึ้นนะครับ  คุณค่าจะเกิดมีทั้งกับตัวเราเองและผู้อ่าน หากเริ่มด้วยใจที่ รัก เมตตา ปรารถนาดีต่อผู้อื่น เขียนออกไปเถอะครับ ความรู้ ความคิดเห็น และประสบการณ์ทั้งหลาย มันจะไม่สูญเปล่าครับ
  • คุณ Bright Lily .. เป็นตัวเรา เป็นธรรมชาติ ผมว่าดีที่สุดครับ .. ลองคิดดูสิว่า โลกนี้จะน่าเบื่อสักแค่ไหนถ้าทุกคนล้วนมีอะไรๆ เหมือนกันหมด .. ไม่รู้จะให้ จะรับ จะต่อเติมอะไรให้กันและกัน .. คงจะสุดเซ็งเป็นแน่แท้
  • คุณ น้อง โอ๋-อโณ .. อ่านความเห็นแล้วมีความสุขครับ รู้สึกมีพลัง มีคนรู้จักรู้ใจ ไม่โดดเดี่ยว ฯลฯ
  • คุณ ไออุ่น .. ขอบคุณครับ ดูแลสุขภาพคนอื่นมากๆ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะ
อ่านแล้วได้สาระเยอะมากขอชมว่าอาจารย์เก่งมากเลยค่ะทำอย่างไรหนูถึงจะเก่งเหมือนอาจารย์บ้างสักนิดก็ยังดีหนูเพิ่งเข้าบล็อคเป็นครั้งแรกหนูยอมรับว่าไม่มีความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์เลยจนได้มาเรียนที่นี่แหละค่ะต้องขออภัยอาจารย์เป็นอย่างสูง

อาจารย์ครับ...ผมเห็นวิธีการของอาจารย์แล้วผมก็กลับไปทำเลย...

 คราวนี้ชักยุ่งครับ...เพราะผมดันไปแสดงความคิดเห็นไว้เยอะมาก...ไม่ได้รวบรวมไว้เป็นช่วง... มันก็เลยเกิดประโยชน์เฉพาะตัวผมคนเดียว ที่จะได้รู้ว่าผมไปยุ่งกับเขาที่ไหนมาบ้าง...ใครเข้าไปอ่านคงจะเบื่อเสียก่อนเพราะเยอะเกินไปครับ...

 

อย่างไรก็ตาม...ผมว่านี่อาจเป็นวิธีการนึงที่เรียกได้ว่าเป็นกระบวนการทบทวนวิเคราะห์ให้ตกผลึกในแต่ละคน...เป็นการจัดการความรู้ที่น่าสนใจนะครับ...

 

อาจารย์ขออนุญาตผมนำขึ้นบัญชี...เล่นเอาผมอายเลยครับ...เพราะผมไม่ได้ขออนุญาตอาจารย์ แต่ก็นำบล็กของอาจารย์เข้าบัญชีผมไปก่อนแล้วครับ...555

 

ยินดีร่วมเป็นพันธมิตรครับอาจารย์...

พัชราภรณ์ บุญศักดิ์

สวัสดีค่ะอาจารย์

 หนูอาจไม่ค่อยให้ความสนใจกับการเรียนในเอกที่เรียนเท่าไรเพราะไม่ชอบ แต่ที่เรียนเพราะอยากรู้จึงต้องมาศึกษาหาความรู้ พอได้มาเรียนและได้รู้จักกับอาจารย์และรู้จักกับเพื่อนๆ ความสนใจจึงมีเพื่อขึ้น บทความของอาจารย์ที่ได้อ่านหนูอาจจะยังไม่เข้าใจในบางคำพูดหรือความคิด แต่ก็มีบางคำพูดหรือความคิดเห็นของอาจารย์ เช่น อย่าทิ้งความคิดเห็นของตนเอง  ขอบคูณค่ะอาจารย์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท