บ้านเรายังมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องโรคจิตอยู่ไม่น้อย
ตัวอย่างเช่น ในภาพยนต์โทรทัศน์ตัวแสดงที่รับบทเป็นโรคจิต
ก็แสดงโดยมีลักษณะงุนงง สับสน เดี๋ยวก็จำญาติได้เดี๋ยวก็จำไม่ได้
หรือบางครั้งก็ทำท่าทางเซ่อๆ ซ่าๆ
หรือญาติของผู้ที่เป็นโรคจิตบางครั้งก็มาปรึกษาว่าไม่คิดว่าเขาจะเป็นโรคจิต
น่าจะแค่มีปัญหาแล้วคิดมากเท่านั้น เพราะยังพูดจากันรู้เรื่องดี
ใช้ให้ทำอะไรก็ทำได้ เพียงแต่ดูเงียบลงเท่านั้น
ตามจริงแล้วโรคจิตมีด้วยกันหลายชนิด
แต่ละชนิดก็มีลักษณะอาการแตกต่างกันออกไปบ้าง อย่างไรก็ตาม
จะต้องมีบางอาการดังต่อไปนี้จึงจะถือว่าเป็นโรคจิต
1. อาการหลงผิด2.
อาการประสาทหลอน
3. พฤติกรรมผิดไปจากเดิมอย่างมาก
ส่วนใหญ่แล้วผู้ที่เป็นโรคจิตจะไม่ทราบว่าตนเองผิดปกติไป เขาจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเองว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ ไม่เคยคิดสงสัยว่าไม่น่าจะเป็นไปได้หรือสิ่งที่เกิดขึ้นไม่สมเหตุสมผล ดังที่คนอื่นเห็นๆ กัน นอกจากในผู้ที่หมั่นสังเกตตนเอง พอมีความรู้ด้านนี้บ้าง ในช่วงเริ่มเป็นอาจพอทราบว่ามีสิ่งแปลกๆ เกิดขึ้นกับตนเอง หรือสิ่งที่ตนเองพบอาจไม่เป็นจริง รู้สึกสองจิตสองใจ บุคคลเหล่านี้จะพยายามปกปิดสิ่งที่เกิดขึ้น พยายามวางตัวให้เป็นไปตามปกติ เพราะเกรงว่าคนอื่นจะเห็นว่าตัวเองผิดปกติไป แต่เมื่ออาการเป็นมากขึ้น ความเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมีมากขึ้นเรื่อยๆ หรือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขานั้นมีบ่อยขึ้น จนความสามารถในการตัดสินว่าอะไรจริงอะไรไม่จริงเสียไป การควบคุมตนเองลดลง พฤติกรรมในระยะนี้ก็จะแสดงออกมาให้ผู้อื่นเห็นชัดว่าผิดปกติไป
ดังได้กล่าวมาแล้วว่าโรคจิตนั้นมีหลายชนิด
แต่ละชนิดจะมีอาการในแต่ละข้อแตกต่างกันไป ความรวดเร็วในการเกิดอาการ
ก็แตกต่างกัน และแม้แต่ในโรคเดียวกัน เช่นโรคจิตเภท
ลักษณะอาการของแต่ละคนก็ไม่ได้เหมือนกันไปหมด
จะเห็นได้ว่าคำว่า “โรคจิต”
นั้นเป็นเพียงชื่อเรียกกว้างๆ ของผู้ที่มีอาการดังกล่าวเท่านั้น
หากต้องการทราบต่อไปว่าต้องใช้ยารักษาไหม
จะหายหรือไม่ จะเป็นเรื้อรังหรือเปล่า
ก็จะต้องมาดูกันต่อให้ละเอียดลงไปอีกว่าเขาเป็นโรคจิตชนิดไหน
ได้ครับ คำว่าโรคประสาทเป็นศัพท์ที่สมัยก่อนเราใช้เรียกโรคทางจิตเวชที่มีอาการอ่อนกว่าโรคจิต ทำนองว่าเกิดจากมีข้อขัดแย้งในจิตไร้สำนึกแล้วแสดงออกมาเป็นอาการต่างๆ แต่เนื่องจากเป็นคำที่คลุมเครือมาก หลังๆ เราเลยไม่ค่อยใช้กัน เดี๋ยวนี้เราจะเรียกเป็นโรคๆ ไปเลย เช่น โรควิตกกังวล โรคย้ำคิดย้ำทำ โรคกลัว
ส่วนโรคจิตนั้นมีลักษณะอาการค่อนข้างชัดเจนกล่าวคือ มีอาการประสาทหลอน อาหารหลงผิด พูดจาฟังไม่รู้เรื่อง พฤติกรรมวุ่นวาย
คือน้องชายน่ะค่ะ ตอนนี้มีปัญหามาก เค้าคิดว่ามีคนสะกดรอยตามอยู่ตลอด คิดว่ามีคนจะทำร้าย ตอนแรกก็คิดว่าเค้าแค่คิดมาก เดี๋ยวคงหาย แต่ตอนนี้เป็นหนักมาก นั่งบันทึกทะเบียนรถทุกคันที่เค้าคิดว่าตามแล้วทำเป็นไฟล์ แจ้งไปที่ DSI โทรศัพท์บอกทุกคนที่เค้ารู้จักว่าถ้าเป็นอะไรให้ตามทะเบียนรถพวกนี้ แต่มีเป็นร้อยๆคันเลยนะคะ รวมไปถึงมอเตอร์ไซค์ด้วย ล่าสุดไปไหว้พระที่อยุธยา เดินเข้าไปหาชายหญิงคู่หนึ่ง ถามเค้าว่าตามมาทำไม แล้วก็ขัยรถตามเค้าไป จนเค้าต้องหนีน่ะค่ะ อยากให้คุณหมอช่วยบอกวิธีที่จะให้เค้ามาหาคุณหมอได้ด้วย เพราะ จนปัญญาจริงๆ คุณแม่เค้าพูดตรงๆว่าน้องเป็นโรคจิต เค้าโกรธมากตอนนี้ไม่ยอมกลับบ้าน ไปอยู่หอ แล้วก็ปิดไฟมืดหมดบอกว่ากลัวพวกนั้นมันเห็น พูดก็ไม่ยอมพูดใช้เขียนเอาบอกว่าเดี๋ยวมันได้ยิน หนูกลัวมากเลยค่ะ กลัวว่าเค้าจะเป็นมากกว่านี้ หนูรบกวนขอเบอร์คุณหมอหรืออีเมลล์คุณหมอได้มั้ย หรือที่ที่จะให้ติดต่อได้ หรือช่วยเขียนนะนำก็ได้ เพราะตอนนี้มั่นใจค่ะว่าต้องพาเค้าไปหาหมอแน่นอน ตอนแรกก็ลังเลอยู่ว่าเป็นรึเปล่า แต่ตอนนี้ค่อนข้างมั่นใจ รบกวนคุณหมอด้วยนะคะ
ควรพาเขามาพบแพทย์ครับ และต้องกินยาต่อเนื่องด้วยสักพักอาการถึงจะดีขึ้น เท่าที่ผมฟังแล้วน่าจะต้องอยู่โรงพยาบาลเพราะถ้าอยู่บ้านเขาก็จะไม่ยอมกินยา ยังไงพามาโรงพยาบาลก่อนดีกว่าครับ มาที่รพ.รามาก็ได้ครับ บอกเขาว่าจะพามาพบแพทย์เพื่อเพราะดูเขานอนไม่หลับ ปวดหัว (บอกอาการทางร่างกายที่เขาเป็น) พอมาทำบัตรแล้ว บอกเจ้าหน้าที่ว่าจะไปตรวจแผนกจิตเวช
พอถึงแผนกผู้ป่วยนอกแล้วแจ้งพยาบาลว่าคนไข้ไม่คิดว่าตนเองป่วย ขออนุญาตพบแพทย์ก่อนสัก 5 นาทีเพื่อเล่าเรื่องให้ฟังเล็กน้อยก่อนที่จะนำผู้ป่วยพบแพทย์ ส่วนจะต้องอยู่โรงพยาบาลหรือเปล่าหมอเขาจะดูอีกทีว่าจำเป็นไหมครับ
สวัสดีครับ...อาจารย์มาโนชย์..
ผมใคร่ขอความรู้.เรื่องคนที่มีสภาพจิต..ไม่ค่อยปกติ ครับ..
คือว่า..เธอเป็นคนที่ มีลักษณะอาการ..ที่แสดงออกแบบนี้..ครับ..
ขอญาติให้ไปเล่าอาการให้จิตแพทย์ฟังครับ เพราะคงต้องซักถามรายละเอียดอีกหลายอย่าง เธอยังทำงานอยู่หรือเปล่าครับ
เท่าที่ฟังอาการค่อนข้างมาก ถ้าไม่ยอมกินยาก็อาการก็จะไม่ดีขึ้นแน่ๆ คิอถ้าปล่อยเลยตามเลยก็จะยิ่งแย่ลงไปอีกครับ
ถ้าญาติไปพบแพทย์แล้ว มีความเห็นว่าต้องอยู่โรงพยาบาล ก็อาจต้องผสมยานอนหลับให้เธอกินเพื่อเอาตัวมาโรงพยาบาล บางคนเขาก็จะไปขอร้องตำรวจเพื่อคุมตัวมาโรงพยาบาล คือต้องอยู่โรงพยาบาลเธอจึงจะได้รับยาเพื่อให้อาการดีขึ้น อาจต้องอยู่เป็นเดือน ญาติมักกลัวคนไข้โกรธ ซึ่งคนไข้ก็จะโกรธทุกคน แต่เมื่อเวลาผ่านไปอาการดีขึ้น แล้วเขาก็จะเข้าใจเองครับ
ขอบคุณ ครับ อาจารย์...
ตอนนี้ ก็พยายามอยู่ครับ..ไม้นวมถ้าเอาไม่อยู่ สงสัยคงต้องใช้ไม้แข็งละครับ..อาจจะต้องพึ่งตำรวจ..เพื่อช่วย คุมตัว..ไปโรงพยาบาล...
สงสารแต่เด็กๆ ครับ...ที่ต้องมาเจอะมาเจอสถานการณ์..อย่างนี้..เด็กก็กำลังศึกษาเล่าเรียนอยู่.ครับ..โดยมีญาติๆ ช่วยดูแล..เด็กก็เพิ่งจะอยู่ชั้นประถมเองครับ..
....
จะเร่งปรึกษากันครับ..เพื่อรีบดำเนินการให้เร็วที่สุด..
ขอบพระคุณ..ท่านอาจารย์มากๆ นะครับ...
สวัสดีค่ะ .....อาจารย์มาโนชย์... คือ ดิฉันมีเรื่องกลุ่มใจอย่างมากที่อยากจะปรึกษาอาจารย์ค่ะ คือดิฉันอยากทราบว่าสามีของดิฉันเขาเป็นโรคจิตไหม หรือเป็นโรคจิตประเภทใหน รุนแรงไหม ก็ประมาณว่า ชอบพรรณรนาว่าตัวเป็นผู้ชายที่ดีและจะว่าพรรณรนาว่าภรรยาตัวเองไม่ดี (ก็คือดิฉันเอง) ชั่ว เลว สัตว์ทั้งสวนสัตว์ก็วิ่งแผ่นผ่านเต็มบ้านเลยละค่ะ และชอบตะโกน จะใช้เสียงดังๆในการพูดและหยาบคายด้วยค่ะ เวลาเขาเป็นอย่างนี้ ดิฉันพูดกับเขาไม่ได้เลยนะค่ะ ถามอะไรเขาจะบอกว่าดิฉันพูดเรื่องอะไร ไม่รู้เรื่อง ทั้งๆที่พูดเรื่องเดียวกัน ถ้าตอนที่เขาปกติ เวลาทำอะไรเขาจะเป็นคนที่ คิดมากมากกว่าปกติกว่าคนทั่วไป และย้ำคิดย้ำทำ พูดซำๆซากๆ และถ้าดู tv ดูละครนะค่ะอะไรที่ดีๆเขาจะบอกว่านี้แหละเขา และถ้าตัวไม่ดีนั้นคือดิฉันเอง เขาบอกว่าเขาเป็นเหมือนในtv ดูทุกเรื่องก็เป็นทุกเรื่อง ดิฉันเคยถามเขาว่าเขาต้องการอะไร เวลาที่เขามีอาการเครียดเขาตอบดิฉัน แบบกลับไปกลับมาและสับสนสุดท้ายคำตอบที่ดิฉันได้ก็ไม่รู้เรื่อง รู้อย่างเดียวว่าเขาอยากจะว่าดิฉันให้เจ็บๆ ดิฉันก็เป็นภรรยาที่ดูแลสามีและลูกๆเป็นอย่างดีไม่เคยด่าสามีมีแต่สามีด่า ดิฉันจะพูดแบบมีเหตุมีผลกับเขาเสมอ ดิฉันเลยสงสัยว่าเขาเป็นอะไร ความเครียด หรือ โรคจิต
ขอ.. อาจารย์มาโนชย์..ช่วยตอบดิฉันด้วยนะค่ะ
ขออาจารย์แนะนำว่าถ้าพบเด็กที่มีพฤติกรรมขโมยกางเกงในผู้หญิงไปซ่อนหรือเอาไปแซ่น้ำจะมีวิธีรักษาอาการนี้อย่างไรค่ะ
และควรจะเริ่มต้นกับเขาอย่างไร?เพราะตอนนี้เด็กที่อยู่ในความดูแลกำลังมีพฤติกรรมนี้และไม่รู้ว่าทำอย่างไรคะกลุ้มใจมากคะ
ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่ตอบดิฉันคะ
คือน้องชายอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นโรคจิตหรือเปล่า หรือเขาแค่เรียกร้องความสนใจ
เพราะว่า แม่กับพ่อไม่ค่อยดูแลเขาแล้วคนรอบข้างก็แกล้งเขาตลอด ไม่ค่อยมีเพื่อนไม่ค่อยมีใรสนใจตั้งแต่เด็ก แล้วมีพี่สาวอีกคนอ่ะคนค่อนข้างจะทะเลาะกับน้องชายบ่อยมา
บ้างครั้งก็ตีกันเลย น้องคนนั้อายุ13แล้ว พี่สาว17 แต่ก๊ทะเลาะกันธรรมดาตามประสาพี่น้อง
แต่เมื่อ อาทิตที่เเล้ว ก๊ทะเลาะกันแบบนี้อ่ะค่ะ แต่น้องชายวิ่งไปหากรรไกร แล้วบอกว่าจะฆ่าพี่เรา แล้ววิ่งไล่แทงค่ะ แล้วก็ร้องไห้บอกไม่อยากมีชีวิตอยุ๋แล้ว แต่ก็ห้ามได้ น้องเขากลับบ้านก็เล่นแต่คอม แบบเกมส์ฆ่ากันแล้วด็จะชอบมาก แต่เวลาที่ไม่ได้อยู่กับพี่คนนั้นก็ปกติเหมือนคนทั้วไปแต่พอเห็นพี่คนนั้นจะสังเกตได้เลยว่าไม่เหมือนเดิม แล้วหลังจากนั้นก็แบบพวกเราก็แกล้งแบบเเซวน้องเล่นๆอ่ะค่ะอยู่ดีเขาก็ร้องไห้หลังจากนั้นก็หยุดเเซวไปแต่ก็หัวเราะกัน เเล้วบอกว่าเเค่นี้ก็ร้องไห้หรอ อะไรประมานนี่อ่ะค่ะ แล้วก็ปลอดน้องนิดน้อย เพราะพวกเราก็ไม่คิดอะไรมากเเซวกันขำๆ
หลังจากนั้นเขาก็นั้งเเล้วยกมีคิดว่าครูครับของอุนิยาดไปห้องน้ำหน่อยครับแล้วร้องให้พูดประมานสอง-สามรอบแล้วไม่มองหน้าใครเราก็คืดว่าเขาล้อเล่นก็เลยตอบว่าก็ไปสิแล้วเขาก็ตอบว่า อนุยาดไมครับคุณครู เราก้ตอบว่าก็ไปสิแล้วก็มองหน้าแบบตกใจเขาก็หัวเราะแล้วก็บอกว่าพยายามคิดเรื่องที่ทำให้ร้องไห้ดีกว่าแล้วทุกคนก็แบบงงว่าเกิดไรขึ้นเเล้วก้มองหน้ากันแบบอะไร?แล้วทุกคนก็บอกกันน้องคนนั้นว่าเป็นอะไรอยากร้องก็ร้องแบบนี่ค่ะ แล้วอยู่พวกเราก็เลยไม่สนใจเพราะน้องเขาอาจจะมีนิสัยเรียกร้องความสนใจ เขาก็เลยขึ้มาบนที่ห้องแล้วหงอยหลังบอกว่าตัวเองเป็นเต่าอยู่ในกระดอง หลังจากนนั้พี่สาวก็ทดไม่ไหวเลยบอกน้งคนนั้นว่า เป็นอะไรหยุดได้เเล้วรำคานเเล้วก็กะชากไปนั้งสามาทิหลังจากนั้นก็ด่ากันไปด่ากันมา ส่วนพวกเราก้นั้งมองแล้วบอกห้ามพี่สาวว่าพ่อเเล้วอย่าด่าน้องเลย
หลังจากนั้นน้องก้บอกว่าจะไปเอามีดมาฆ่าพี่สาวเเล้วเค้าก้เจอกรรไกรพอดีเลยยิอมาเเทงพี่เราพวกเราก็พยยามบอกให้หยุดเเล้วพีชายก็ไปหยิบกรรไกรคือน้องชายก็เลยวิ่งเข้าไปปีกคอละชี้หน้าพี่ว่าจำไว้ว่าจะฆ่าแก ละบอกว่าแกไม่ใช่พี่สาว ส่วนพี่สาวเราก็บอกว่ามึ_ก้ไม่ใช่น้องก_ตัวเองตกใจมากเพราะไม่รุว่าขาแกล้งหรืออะไรพยายามเรียกร้องความสนใจหรือเปล่า พี่สาวก็เลยทุบไปที่นึงแล้วน้องจะวิ่งเข้าห้องไปคนเดียวหลังจากนั้น เรากก้ตามน้องเข้าไปกับพี่อีกสองคนที่ไม่ใช่คนที่ทุบ แล้วน้องก็ร้องไห้เเล้วบอกว่าออกไปหลังจากนั้นเราก็เลยปิดประตูล๊อกแล้วก็บอกน้องว่าใจเย็นอออกมาคุยกันดีกว่าว่าเป็นอะไร น้องก็บอกว่าตัวเองไม่ยากเป็นแบบนี่ไม่อยากบ้าอยากเป็นปกติเราก้บอกว่าแต่ก่อนว่าลาพี่คนนั้นด่าด็แค่โกรธไม่เคยที่จะฆ่าแต่ตัวนี่ทำไมได้เเล้วบอกว่าเพราะพี่คนนั้นทำให้เป็นแบบนี่จะฆ่ามัน พวกเราก็พยายามบอกให้ใจเย็นเเล้วก็คุยให้เขาสบายใจ แล้วก็บอกว่าจะลองไปหาหมอไม่เพื่อเขช่วยลดความเคียดได้เเล้วเขาแบบบอกว่าไม่ไม่ไปๆ หลายรอบแล้วหน้าแบบกลัวมาก(แต่ยังไมหยุดร้องไห้)พวกเราก็เลยบอกว่าไม่ได้ให้น้องไปแต่แค่บอกเขาก็เลยหยุดพุดแล้วก็คุยไปคุยมา เวลาจะเปิดประตูเค้าจะร้องออกมาเเล้วเอาผ้าห่มลุมตัวเมือนกลัวพี่สาว
เราก็เลยชวนน้อเล่นอะไรด้วยกันเเล้วเขาก้กลับมาเป็นเหมือนเดิม เหมือนไม่ไมอะไรหลัวจากนั้นเราก็ต้องไปห้องที่พ่สาวอยู่แต่ตอนนี่มีแม่อยู่ด้วยพอน้องเขาไปก้กำมือเเน่นบอกว่าไม่อยากเข้า แต่สุดท้ายก็เข้าไปอยู่ดีก้ทำปกติ
หลังจากนั้นตอนจะลงไปข้างล่าง เขาบอกบอกไม่ลง แล้วทำหน่าแบบเหมือนกลัว เราก็มองหน้าเขา เเล้วเขาก็หัวเราแล้วบอกว่าล้อเล่น เราก็งงว่าเเล้วที่ผ่านมานี่คือล้อเล่นหรือเป็นจริงแต่แกล้งบอกล้อเล่น
กรุณาตอบกลับด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณหมอมาโนชย์
คือว่า...ผมอยากขอแนวทางการแก้ไขปัญหาสำหรับอาการของผมครับ!
คือตอนนี้ผมเป็นคล้ายๆกับว่าตัวเองอยู่คนละโลกกบัคนอื่นเลยครับ ทำอะไรจิตใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยครับ ทำอะไรไปแล้วเหมือนไม่ได้ทำ ขี้หลงขี้ลืม คนอื่นเขามีเรื่องอะไรก็ไม่เคยสนใจอะไรเลย เขาจะหัวเราะ ยิ้ม ตลก ฯ ผมก็มีความรู้สึกว่าเราก็ยู่ส่วนเรา เขาก็อยู่ส่วนเขา และที่คัญ ผมจะชอบเก็บตัวอยู่คนเดียว สับสนไปทุกๆเรื่อง เรื่องง่ายๆ สำหรับคนอื่น แต่มันเป็นเรื่องยากสำหรับผม เช่นการทานข้าว ยังไม่รู้เลยว่าจะตักอะไร (สับสนมากๆ) คนอื่นดูผมเป็นคนปกตินะครับ แต่ที่จริงแล้วผมมันไม่ปกติ เหตุมันคงเกิดจากการที่ผมอกหักครั้งแรกของผม แล้วผมเกิดคิดสั้น แต่....มีคนมาห้ามไว้หลายครั้ง และในช่วงนั้นผมเครียดมากๆ ถึงกับขอลาอกจากนายสิบเลย และก็คิดมากปวดหัวตลอดเวลาจนเข้าโรงบาลเพื่อรักษา แต่ก็ไม่หายครับ แล้วตอนนี้ผมไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป เหมือนกับชีวิตนี้มันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วอะครับ ขนาดจะใช้ชีวิตเหมือนคนปกติยังยากเลยครับ แต่เวลาอยู่คนเดียวแล้วมันรู้สึกว่าสบายใจ ตอนนี้ผมก็ทำงานเป็นนายสิบ เพิ่งจะจบใหม่ครับ เกี่ยวกับการเงิน คิดเลขไม่ถูกซักที ผมเลยอยากให้อาจารย์ช่วยชี้แนวทางในการคิดเพื่อจะอยู่บนโลกนี้ต่อไปครับ
สรุปว่าผมเป็นโรคจิต ใช่หรือเปล่า?ครับ ถ้าเป็นจริง จะมีแนวทางแก้ไขใหมครับอาจารย์
ขอขอบพระคุณล่างหน้าครับ
<p>เรียนปรึกษาหลานชายอายุ13ปี พ่อแม่แยกทางตั้งแแต่อยุ6เดือนอยู่กับปู่ ปู่คิดว่าหลานขาดแม่จึงรักและพยายามให้ความรักทดแทนเมื่อก่อนหลานเป็นเด็กเงียบแต่ยังเชื่อฟังให้ไปเรียนพิเศษก็ไปชอบปลุกให้ไปส่งทุกวันแต่ช่วงหลังปู่บอกให้เรียนพิเศษแถวบ้านแต่ไม่สามารถบังคับได้การบ้านไม่ส่งจึงตัดสินใจส่งไปอยู่โรงเรียนประจำตอนป.4ครูเอาใจใส่เรียนดีจบป.6ไป เรียนอีกที่ไม่ส่งงานครูเหมือนเดิมครูบอกว่าเด็กขาดความอบอุ่นคิดว่าเรียนไปเพื่ออะไร ไม่สนใจเรียนจะทำอย่างไรให้เด็กมีความรับผิดชอบตั้งใจเรียนจะปรับพฤติกรรมเด็กอย่างไรดีค่ะช่วยตอบด้วยขอบคุณค่ะอยู่ภูเก็ต
คือพ่อของดิฉันว่าแม่มีชู้ เกลียดแม่ จะฆ่าแม่ ทำร้ายแม่ พูดจาหยาบคาย แย่มาก คนดีๆคนไม่พูดกัน แต่จะพูดกับแม่คนเดียว เค้าว่าแม่หยาบเค้า คิดแม่กระทั่งว่ามีอะไรกับลูกเขยมีไรกับหมา เราพาเค้าไปสาบานเพื่อความบริสิทธิ์ พ่อรับปากว่าได้เลยให้อยู่ด้วุยกัน เค้าหาเรื่องตลอดทั้งเช้า เทียง ทั้งวันสุดๆ เค้าคิดจะสาดน้ำกรดแม่ และล่าสุดใช้เท้าถีบหน้าแม่เราต่อหน้าน้องชายเลยต้องแยกแม่ออกมา แต่สงสารพ่ออยู่คนเดียวอยากช่วยพ่อทำไงดีค่ะ นี้มันโรคอะไรค่ะ ดิสัยทุกข์ใจเหลือเกินค่ะ อาจารย์หมอช่วยด้วยนะค่ะ
คุณหมอคะ หนูเพิ่งมาลองศึกษาดูในบทความ ของคุณหมอ เป็นบทความที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ
หลังจากอ่านพบว่าตัวเองเคยเป็นในกลุ่มอาการด้านบวก ตามที่คุณหมอว่ามาเกือบทุกอย่าง
ตอนนี้ก็กินยาอยู่สองตัว คือ Lithium กับ Perphenazine
ตอนช่วงแรก ๆ หนูอยากเลิกกินยามากเลยค่ะ แต่ตอนนี้เริ่มปลงแล้ว 55555
คุณหมอพอจะมีวิธีการแนะนำที่จะให้โรคนี้หายขาดโดยที่หนูไม่ต้องพึ่งยาไหมคะ
ตอนนี้ที่หนูทำคือ สวดมนต์กับนั่งสมาธิค่ะ
ปล.หนูแอบน้อยใจในโชคชะตาด้วยค่ะ ที่ทำให้หนูต้องเป็นแบบนั้น ทำให้พลาดโอกาสดีดีในชีวิตไปหลายอย่าง
ไม่ได้ใช้ชีวิตในแบบที่ควรจะเป็น พอพูดๆ ก็อยากร้องไห้มากเลยค่ะ ชีวิตในการเข้าสังคมของหนูก็ดูยากขึ้น จากที่แต่ก่อนไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องผู้คน หลังจากที่เป็นโรคก็ใส่ใจกับคำพูดของคน กรรมโดยแท้เลยค่ะ คุณหมอ T^T