โดย พจน์ ใจชาญสุขกิจ
ภาพลักษณ์เป็นเสมือนสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกของแต่ละบุคคลต่อสิ่งต่างๆ
และมักจะเป็นความรู้สึกที่สร้างขึ้นเองโดยมีข้อเท็จจริงเป็นหลักอ้างอิงอยู่ด้วย
อาศัยประสบการณ์ การค้นคว้าหาความรู้ การหลอมรวมและสร้างสรรค์ คิด
วิเคราะห์สิ่งต่างๆ จนทำให้เกิดความเชื่อ การรับรู้
การเข้าใจในสิ่งต่างๆประกอบกันขึ้นเป็นภาพลักษณ์ของตนเอง
และแสดงออกในรูปของพฤติกรรม
โดยผ่านการคิดและกลั่นกรองของแต่ละคนมาแล้ว
จึงทำให้ภาพลักษณ์นั้นมีลักษณะที่เกี่ยวข้องกับจิตใจโดยตรง
เป็นการผ่านการตีความหมาย การเลือกสรร และการให้ความหมายของตนเอง
องค์ประกอบของภาพลักษณ์
มีอยู่ 4 ประการด้วยกัน ที่มีความเกี่ยวข้องและมีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน
กล่าวคือ
1.
องค์ประกอบเชิงการรับรู้
เกิดจากการสังเกตสิ่งแวดล้อม สถานที่ อากัปกิริยา ท่าทาง
เหตุการณ์ สินค้า/บริการ วัตถุ อุปกรณ์ต่างๆ จนนำมาสู่การรับรู้
และการสร้างภาพของแต่ละคนขึ้นมา
คือภาพลักษณ์ที่แต่ละคนสร้างจินตภาพในใจผ่านการรับรู้
2.
องค์ประกอบเชิงตระหนักรู้
เป็นความรู้ที่เกิดขึ้นหลังจากการสังเกตจนมีการรับรู้
สามารถตระหนักและได้รับความรู้อันเกิดขึ้นจากการสังเกตในสิ่งต่างๆที่ได้พบเห็น
ได้สัมผัส ได้ข้อมูล สามารถแบ่งแยกประเภท ความแตกต่าง
ความเหมือนออกมาได้
3.
องค์ประกอบเชิงความรู้สึก
เมื่อได้รับรู้ เรียนรู้ ภายใต้ความคิด ความรู้สึก
ความเข้าใจของแต่ละบุคคล สามารถที่จะยอมรับหรือไม่ยอมรับ
ชอบหรือไม่ชอบได้
เป็นการขึ้นอยู่กับการใช้ดุลยพินิจส่วนบุคคลเมื่อได้ผ่านการคิด
การกลั่นกรอง วิเคราะห์ของตนเอง
4.
องค์ประกอบเชิงการกระทำ
การนำไปสู่แนวทางปฏิบัติ
โดยมีเจตนาหรือมีเป้าหมายที่เกิดจากผลการเรียนรู้
การรับรู้ผ่านความรู้สึก ให้เกิดเป็นผลในการสร้างภาพลักษณ์ต่อไป