ด้วยรัก และอาลัยยิ่ง

บทกลอน ประวัติพี่โข่ง

สามสิบแปดปีให้หลังเมื่อครั้งก่อน ขอกล่าวย้อนหมู่ที่ห้าบ้านนาหลง

ครอบครัวหนึ่งมีแม่พริ้มและพ่อคง ให้กำเนิดดังประสงค์เป็นบุตรชาย

ลูกคนนี้เป็นบุตรคนที่เก้า พ่อแม่เฝ้าฟูมฟักดุจดังหมาย

โข่งนั่นคือชื่อเล่นของบุตรชาย ประหยัดไซร้ทองดำชื่อสกุล

คำว่า “โข่ง” ตอนเด็กชื่อกล่าวขาน สันนิษฐานว่าหัวโตและผอมสูง

ทั้งหยูกยาแม่พ่อหามาพยุง ต่างหมายมุ่งเลี้ยงดูให้โตงาม

“โข่ง” ก็ได้ดั่งใจพ่อแม่คิด เพื่อนญาติมิตรข้องใจชอบไต่ถาม

ในสังคมเขาช่วยเหลือทุกผู้นาม ทุกเมื่อยามมิติใหม่ในความคิด

ปี 38 โข่งโชคดีเป็นที่หนึ่ง เป็นปีซึ่งได้นงนาฏมาร่วมเถาว์

ศรีภริยาชื่อว่านางนงเยาว์ เธอและเขาเริ่มเสริมสร้างชีวิตครัว

บุตรสองคนดั่งแก้วแหวนของแม่พ่อ ดุจเป็นหน่อเชื้อสายให้สืบสาน

ทั้งสมบัติทรัพย์สินศฤงคาร ทั้งการงานหน้าที่พ่อมีมา

“โข่ง” ยังช่วยแกนนำผู้ประสาน งานหมู่บ้านกองทุนไม่หวั่นไหว

จนกระทั่งปวงชนไว้วางใจ ต่างมอบหมายหน้าที่ต่าง ๆ กัน

เหรัญญิก กรรมการของ หมู่บ้าน อีกหลายด้านเขาช่วยไม่ขัดสน

กรรมการเครือข่าย ของตำบล ปัญญาชนวลัยลักษณ์ยังเยินยอ

เมื่อหลายปีเขาป่วยต้องพบหมอ ไม่เคยท้อในชีวิตด้วยจิตหมาย

การประชุมทุกครั้งโข่งบรรยาย ต้องหอบไอเหนื่อยอ่อนลงทุกที

เขาทำงานเหมือนนักรบรับใช้ชาติ วันละบาทให้เก็บออมใส่ในที่

สามสิบบาทฝากไว้เดือนละที “โข่ง” คนนี้เขาร่วมรณรงค์

โอ้อนาถเนื้อแท้ของชีวิต จะลิขิตยั้งหยุดฉุดไว้ได้

เสร็จประชุมเขากลับบ้านเพื่อพักกาย แต่มิวายจะเห็นหน้าแม้ลูกเมีย

“โข่ง” จากไปเหลือความดีที่เคยสร้าง หาแรมร้างรอนแรมไปด้วยไม่

ประดุจหินชะโงกผาบรรพตไพร อยู่คู่ไปคู่ฟ้าตลอกกาล

                                                ทีมวิจัยกะหรอ