จะแปลกอะไร ถ้าผู้หญิงคนหนึ่งเข้มแข็ง แต่ยังอ่อนโยน ยังศรัทธาในรัก และฉลาดพอที่เลิกโง่งมกับความเสแสร้งความเจ็บซ้ำไปซ้ำมา ทำให้ฉันรู้จักกล้าแกร่ง เพื่อยืนอยู่ในโลกของความเป็นจริง แต่ก็ไม่เคยทิ้งความอ่อนโยนและความฝัน ร้อยล้านเหตุผลที่ทำให้ผู้หญิงอย่างฉันเย็นชา แต่ก้ได้แค่เปลือกนอกที่เคลือบไว้กลบรอยไหวในดวงตาแค่นั้น ผู้หญิง...ยังไงก็คือผู้หญิง ธรรมดาแต่แฝงไปด้วยมากความหมาย ฉันคงไม่จำเป็นตองร้องไห้ คร่ำครวญไร้ค่า เพราะ แค่การจากไปของมนุษย์คนหนึ่งในโลกนี้หรอกนะ อดีตมันสอนให้ฉันรู้จักความหมายของคำว่า "รู้จักยอมรับและเข้าใจความจริง" ได้มากมาย บ่อยครั้งที่ฉันยังรินน้ำตากับความเดียวดาย ช่างเถอะหัวใจ...ผ่านวันนี้ไปพรุ่งนี้ก็มีเรื่องใหม่ๆเข้ามาแทนที่ ชีวิตของฉันยังมีค่าเสมอ ไม่ใช่เพื่อคนอื่น ฉันเกิดมาเพ่อเป็นตัวฉันเอง บทเรียนสอนให้เราเข้มแข็ง ไม่ใช่ถอยหนี ถ้าคดจะมีรักจริง ก็ยังจะต้องอยู่เพื่อที่จะหวังในวันพรุ่งนี้เสมอ เพราะถ้ามัวแต่กลัว และถอยหนี เราก็มีเพียงตัวเราเท่านั้นในโลกใบนี้ ความเดียวดายมันโหดร้ายเกินไปนะ ชีวิต...อยู่ได้เราะยังมีศรัทธา และความรักไม่ใช่เหรอ คงไม่มีชีวิตใดอยู่ได้โดยปราศจากความรัก ฉันเองก็เช่นกัน ฉันยังคงมีหวัง และเตรียมตัวพร้อมกับความรักครั้งใหม่ ยังเชื่อว่าสักวันจถึงจุดหมายของการเดินทาง ความรักอันแสนยาวไกลนี้สักที ฉันจะทำใจกับข้อผิดพลาด เพื่อทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น และเพื่อทำให้ต้นรักต้นต่อไปของฉันแข็งแกร่งและมั่นคง
พรุ่งนี้...ความรักของฉันจะต้องงดงาม
ไม่มีความเห็น