สภาพการศึกษาของบ้านเรา
ของฝากชาว office และชาวครูบาอาจารย์ ที่ไม่ได้ไป มหกรรม KM...อีกทีค่ะ
ความจริงชาว Blog หลายต่อหลายท่าน ก็ได้นำของฝากชิ้นสำคัญนี้ มาฝากท่านที่ไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงานมหกรรมจัดการความรู้แห่งชาติ ครั้งที่ 3 วันที่ 1-2 ธันวาคม 2549 เมื่อปลายปีที่แล้ว ซึ่งจัด ณ ศูนย์นิทรรศการและการประชุมไบเทค บางนา กทม. แล้ว
แต่ด้วยความที่ดิฉันประทับใจมาก อยากให้แน่ใจว่า กัลยาณมิตรของดิฉันทุกท่าน ได้ของฝากชิ้นนี้ครบทุกคน ดิฉันจึงบรรจงสร้าง และขอบันทึกไว้ด้วยตนเองอีกสักครั้ง
ของฝากนี้ คือ นิทาน จากท่านอาจารย์ ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา
|
ผู้ก่อตั้งและผู้บริหารสูงสุด โรงเรียนสัตยาไส อําเภอชัยบาดาล จังหวัดลพบุรี ท่านได้ บรรยายเรื่อง เมื่อคุณธรรม...นำการศึกษา ให้ฟัง 3 ชั่วโมงเต็ม เป็นที่ประทับใจยิ่ง
และในการบรรยายนี้ มีนิทานเรื่องหนึ่ง ที่ใช้ประกอบการบรรยาย ท่านเล่าว่า......
มีบัณฑิตหนุ่มคนหนึ่ง เพิ่งจบการศึกษา เมื่อเขารับปริญญาแล้ว ก็กลับไปเยี่ยมหมู่บ้านของเขา แต่หมู่บ้านของเขาอยู่ในชนบทห่างไกล ต้องจ้างคนเรือพาข้ามแม่น้ำไป
ระหว่างที่เดินทางไป เขารู้สึกเบื่อและเซ็ง เพราะไม่มีอะไรทำ ก็เลยชวนคนเรือคุย
บัณฑิตหนุ่ม ถามคนเรือว่า "นี่เธอ! เธอมีความคิดเห็นยังงัยเกี่ยวกับภาคใต้ของเรา คิดว่าเราจะมีสันติสุขกันได้มั้ย? เขาจะเลิกวางระเบิดกันได้มั้ย? ฆ่ากันเป็นว่าเล่นอย่างงี้ทุกวันๆ มันจะแก้ปัญหานี้ได้มั้ย? "
คนเรือก็ตอบว่า “ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับ ”
บัณฑิตหนุ่มเสียใจใหญ่เลย พูดว่า "อะไรกัน เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญของประเทศไทย เธอกลับไม่รู้เรื่อง งั้นก็เท่ากับชีวิตของเธอ สูญเสียไปเปล่าๆ 25% แล้ว”
บัณฑิตหนุ่ม นั่งเบื่อไปอีกพักใหญ่ เพราะว่าไม่รู้ว่าจะคุยกันเรื่องอะไร ในที่สุดเบื่อมากๆ เข้า ก็ชวนคุยอีก
" นี่เธอ ..เธอมีความคิดเห็นยังงัย ตอนนี้ศาลรัฐธรรมนูญเขากำลังพิจารณาคดียุบพรรคการเมืองใหญ่ๆ หลายพรรค แล้วก็พรรคเล็กด้วย ยังแถมอีก 6 พรรค มีคนเสนอเข้ามา กกต. เพิ่มเติมอีก . ..เธอมีความคิดเห็นยังงัย? "
คนเรือก็ได้แต่ยิ้ม ..แล้วบอกว่า “ขอโทษเถอะครับ ผมไม่รู้เรื่องจริงๆ ครับ”
"โอ้...!!" บัณฑิตหนุ่ม อุทานดัวยความเสียใจ "อะไรกัน! เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทุกคนกำลังคอยจ้องมองดูอยู่นะ เป็นเรื่องสำคัญนะ ถ้าเผื่อพรรคประชาธิปัตย์ พรรคไทยรักไทย โดนยุบนี่ โอ้โฮ แล้วมันจะเหลืออะไร ....แบบนี้เนี่ยชีวิตของเธอสุญเสียไปเปล่าๆ 50% แล้ว"
คนเรือก็ได้แต่ยิ้ม ...และทำหน้าที่ของเขาต่อไป
สักครู่หนึ่ง บัณฑิตหนุ่มก็ชวนคุยอีก เพราะไม่รู้จะทำไรก็เลยชวนคุย
"นี่เธอ.. เธอมีความคิดเห็นยังงัยเกี่ยวกับตลาดหุ้นของเรา มันจะขึ้นหรือมันจะลง หรือมันจะไปทางไหน? "
คนเรือก็ถามว่า " ขอโทษเถอะครับ ตลาดหุ้นนี่เขาขายอะไร? ผมรู้จักแต่ตลาดสดที่ผมไปซื้อผัก ซื้อปลา ...แต่ตลาดหุ้นนี่เขาขายอะไรครับ? "
บัณฑิตหนุ่มตกใจ อุทานเสียงดังว่า "อะไรกันเธอ ไม่รู้เรื่องเลย! ตลาดหุ้น ..โอย..มันเหมือนกับว่าชีวิตของเธอสุญเสียไป 75% แล้ว !! "
เงียบไปพักใหญ่ ปรากฎว่า มีเมฆฝนถูกพัดมา ปกคลุมบริเวณนั้นมืดมิด เกิดพายุใหญ่ ลมพัดแรงมาก ทำให้เรือโคลงเคลงไปมา และน้ำก็เริ่มไหลเข้าไปในเรือ
ในที่สุดคนเรือก็ถามบัณฑิตหนุ่มว่า " ท่านครับ...ท่านว่ายน้ำเป็นมั้ยครับ? "
บัณฑิตหนุ่มตกใจใหญ่เลย บอกว่า “ผมว่ายไม่เป็นหรอก! ว่ายไม่เป็น ช่วยผมด้วย ช่วยผมด้วย ”
คนเรือก็เลยหัวเราะ... และพูดว่า “ท่านครับ..แบบนี้ ชีวิตของท่านกำลังจะสูญเสียไป 100% แล้วนะครับ ”
" นี่คือสภาพของการศึกษาของท่านน่ะครับ เราผลิตบัณฑิตเก่งๆ มาก เลยครับ แต่เสร็จแล้ว บางทีก็เอาตัวไม่รอด แล้วเราก็เห็นปัญหาอยู่เยอะเลยน่ะครับ"
ความเห็น (2)
อัจฉรา เชาวะวณิช
กราบสวัสดีปีใหม่ อาจารย์หมออัจฉราที่เคารพรัก
ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก โปรดดลบันดาลให้ท่านอาจารย์ประสบแต่ความสุข ตลอดปี และตลอดไป ชั่วกาลนานนะคะ
ดีใจจังเลยค่ะ ที่อาจารย์มาเยี่ยมเยือนและดีใจที่ได้นำเรื่องดีดีกลับมาเล่าให้อาจารย์ได้รับฟังอีกครั้งหนึ่ง
ดิฉันยังได้นำเรื่องดีดีที่ สถาบันบำราศฯ นำเสนอในงานมหกรรม KM มาเผยแพร่แก่ชาว Blog ที่สนใจทางด้านห้องปฏิบัติการ และที่ภาควิชาเทคนิคการแพทย์ ณ คณะสหเวชฯ มน. ด้วยนะคะ ที่นี่ ค่ะ