เคร่งครัดกับการรักษาความดี

สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ ใครนะเป็นผู้เขียนกลุ่มคำเหล่านี้ ช่างตรงกับใจเสียจริง ทั้งที่ตอนเป็นเด็ก คิดว่า สวรรค์เบ้อเร่อจะมาอยู่ในอกเราได้อย่างไร นรกก็เช่นกัน

เมื่อวันขึ้นปีใหม่  ที่โรงเรียนที่ครูอ้อยสอนอยู่นั้น  มีการจัดงานประเพณีขึ้นปีใหม่   กิจกรรมในวันนี้  คือ  การใส่บาตรที่รอบสนามของโรงเรียน

ที่ว่ารอบสนามก็คือ  ปีนี้จัดโต๊ะวางไว้รอบสนาม  และผู้ปกครองรวมทั้งผู้ที่จะมาร่วมทำบุญ  ยืนรอพระที่โต๊ะเหล่านั้น

ครูอ้อยไม่ได้ใส่บาตรที่โรงเรียน  เนื่องจากว่า  วันนั้นได้รับคำสั่งแต่งตั้งให้ทำหน้าที่ปฏิคม  ต้อนรับแขกที่หน้าโรงเรียน  ครูอ้อยต้องยืนแนะนำผู้ปกครองให้ไปยืนที่โต๊ะเหล่านั้น

 

เมื่อเสร็จภารกิจการเป็นปฏิคมแล้ว  ครูทุกคนก็ทำหน้าที่ของตนในเวลาที่นักเรียนเคารพธงชาติ

กิจกรรมต่อไปคือ  การฟังพระแสดงธรรมเทศนา

ช่วงนี้  ครูอ้อยเป็นครูพิเศษ  ไม่ได้ควบคุมนักเรียน  จึงถูกเชื้อเชิญมานั่งฟังพระ  ด้วย

ครูอ้อยไม่ค่อยชอบนั่งพับเพียบเรียบร้อย  เนื่องจาก  ข้อเท้าข้างซ้ายไม่ดี  ได้รับอุบัติเหตุเมื่อหลายเดือนก่อน  ครูอ้อยกลัวจะนั่งด้วยความทรมาน

แต่พอนั่งจริงๆแล้ว  กลับนั่งได้สบาย  ไม่เจ็บข้อเท้าอย่างที่คิดเลย  แสดงให้เห็นว่า  ครูอ้อยหายเจ็บข้อเท้าแล้ว..ดีใจจัง

ดีใจ....ที่ผลบุญครั้งนี้  ที่ทำให้หายจากการเจ็บข้อเท้า

ในขณะที่นั่งฟังอยู่นั้น...ครูอ้อยครุ่นคิดตามคำแสดงธรรมะของพระอาจารย์

พอเพียง.....พอเพียง.....และพอเพียง

ต่อไปนี้ครูอ้อย...จะเคร่งครัดกับการรักษาความดี....ด้วยความพอเพียง

[ตาหยู]

ขอให้ความดี อยู่กับครูอ้อย ตลอดไปครับ

[ศุภลักษณ์ หิริวัฒนวงศ์]

สวัสดีปีใหม่ค่ะครูอ้อยที่น่ารัก...ขอให้สุขภาพดี ไม่เจ็บไม่จนนะคะ ....มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีปีใหม่ค่ะ  ตาหยู

ครูอ้อยก็หวังไว้เช่นนั้นค่ะ  ความดีอยู่คู่กับเราตลอดไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณค่ะ  น้องเล็ก

• ครูอ้อยชอบคำอวยพรของน้องเล็กจังค่ะ
• ขอให้สุขภาพดี  ไม่เจ็บ  ไม่จน  ชอบมากมากค่ะ

ขอบคุณค่ะ