ก้าวไปสู่ครูเชี่ยวชาญพิเศษด้วยกันกับครูอ้อย (19)

ความฝันมันอยูไกลเสียเหลือเกิน แต่ถ้าเราสามารถทำความฝันให้เป็นจริงด้วยตัวเราเอง ทำไมเราไม่รีบทำ ทำไมเราไม่ขวนขวายที่จะทำ นำไปสูความสำเร็จ อย่ามัวแต่นั่งรอบุญวาสนาเลย เรื่องผลงานทางวิชาการ เราต้องทำเองค่ะ รอวาสนาไม่ได้หรอกค่ะ

เมื่อคราวที่แล้ว  ครูอ้อยเขียนบันทึกในหัวข้อประเมินเดิมอยู่ ตอนที่ 3 ความรับผิดชอบในอาชีพ ข้อ 5  เรื่อง  หากเผชิญปัญหาในการปฏิบัติงานต้องแก้ไขปัญหาทันที  ซึ่งท่านผู้อ่านจะอ่านได้ที่  ก้าวไปสู่ครูเชี่ยวชาญพิเศษด้วยกันกับครูอ้อย (18)

ข้อ 6 เป็นเรื่อง  ยอมรับผลการทำงานทั้งรับผิดและรับชอบ

เป็นเรื่องของอุปนิสัยในการทำงานของคน    ซึ่งจะต้องนำมาเขียน  เพื่อให้เกิดร่องรอยแห่งการปฏิบัติ  ให้เกดเป็นรูปธรรม  และตรวจสอบได้อย่างชัดเจน  ซึ่งมองแล้ว  เหมือนการสร้างภาพอีกครั้ง  แต่เราจะต้องทำจากพื้นฐานแห่งความจริง  ซื่อสัตย์ในการปฏิบัติทุกครั้ง

การทำงาน  แน่นอนต้องประสบกับความสำเร็จด้วยและล้มเหลวด้วย

ดังนั้นเรา  ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำในงานในหน้าที่นั้นด้วยความบริสุทธิ์ใจ  ตรงไปตรงมาอยู่แล้ว

การนำงานเหล่านั้นที่กล่าวมา  มาจัดเก็บในแฟ้มงาน  จะทำอย่างไร  ท่านต้องฝึกการเขียน  เขียนรายงานการปฏิบัติงาน  และสรุปงานที่ได้นั้น  มีผลอย่างไร  และจะปฏิบัติอย่างไรต่อไป

หากงานนั้นประสบกับความสำเร็จ  ต้องเขียนรายงานว่า  .....จะปฏิบัติอย่างไรในคราวต่อไป  ให้ประสบกับความสำเร็จอีกครั้งต่อไปด้วย

แต่ถ้าหากงานนั้น  ประสบกับความล้มเหลว  ก็ไม่ต้องตกใจ  หรือหวั่นไหว  หากมีความล้มเหลว  ก็เขียนบันทึกรายงานตามความเป็นจริง  วิเคราะห์สาเหตุให้ได้ว่าเกิดจากอะไร   เพื่อการปฏิบัติคราวต่อไป  จะได้ไม่เกิดซ้ำซ้อนอีกครั้ง

เห็นไหมคะว่า  ไม่มีความยากเลยที่เราจะนำ  การกระทำมาเขียนเป็นเรื่องเพื่อจัดเก็บเป็นร่องรอยเอกสาร จัดเก็บเข้าแฟ้มเป็นระบบ

และใส่เอกสารหมายเลข.....