ปีใหม่นี้ครูอ้อยตั้งปณิธานไว้ว่า.....

หลังจากที่ปีหนึ่งผ่านไปแล้ว ครูอ้อยมาคิดพิจารณาดูแล้ว ยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันในเรื่องของการทำงานเลย ครูอ้อยนำตัวเองเข้าไปยุ่งกับการทำงานแบบรากหญ้าเกินไป จนไม่ได้เข้าถึงแก่นแท้ของการทำงาน ปีใหม่นี้ครูอ้อยจึงมาตั้งปณิธานไว้ เพื่อการทำงานในปีใหม่นี้จะสมบูรณ์มากยิ่งขั้น

เวลาที่จัดทำแฟ้มผลงานเพื่อรอรับการประเมินผลงานทางวิชาการในแต่ละปี  จะรู้เลยว่า  แต่ละปีนั้น ปีไหนเราทำอะไร  หนักหนาหรือแผ่วบางกับการทำงาน

เมื่อปีที่ผ่านมา  ครูอ้อยทำงานแบบรากหญ้าในทุกเรื่องจนเกินไป  ทำงานดาหน้าเข้ามาทุกเรื่อง  โดยไม่ได้หยิบจับชิ้นงานให้เป็นสำเร็จไปเป็นงานๆไปเลย  จึงพลาดโอกาสหลายๆอย่าง  สรุปแล้ว  ไม่ได้งานสำเร็จเลยสักชิ้นที่น่าชื่นชม

มาปีใหม่นี้  ครูอ้อยจึงตั้งปณิธานให้ตัวเองว่า.....

จะไม่มองอะไรในแนวกว้างจนเกินตัว

จะไม่ทำอะไรในแนวกว้างจนเกินความสามารถ

จะไม่นำงานอื่นมาสำรองไว้ในหัวสมอง

จะไม่เดินออกจากกรอบแห่งความสำเร็จ

ซึ่งทั้ง 4 ประเด็นนี้  ยังมีข้อย่อยของการปฏิบัติออกไปอีก  ที่ครูอ้อยต้องปฏิบัติให้ได้กับการทำงาน  อันหมายถึง  ต้องตั้งใจทำงาน  เดินไปบนถนนสายหนึ่งสายใดให้ไปถึงจุดมุ่งหมาย  ก่อนที่จะเริ่มต้นเดินทางในถนนสายใหม่ไปอีก

การทำงานจนเกินตัวไปนั้น  ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง  ที่ทำให้มองดูเผินๆแล้ว  จัดว่าเป็นคนเห็นแก่ตัว  แต่มองตรงกันข้าม  หากเราเห็นแก่ประโยชน์กับคนอื่นมากนัก  ตัวเราเองก็ไม่บรรลุวัตถุประสงค์สักเรื่อง...เพราะครูอ้อยไม่ใช่เทวดา  ที่จะเก่งไปเสียทุกเรื่อง.....ต้องรู้จักปฏิเสธงานบางอย่าง...และมอบหมายให้ท่านอื่นที่มีความสามารถได้ปฏิบัติกันบ้าง

การทำงานในแนวกว้างก็เช่นกัน  ครูอ้อยจะขีดกรอบแห่งการทำงานให้แคบลง  มีจุดประสงค์ให้ชัดเจนและน้อยลง  งานนั้นจะได้สำเร็จลงได้อย่างรวดเร็ว  และพร้อมที่จะเริ่มงานใหม่  และปฏิบัติด้วยความสบายใจ     ไม่ต้องมองหาทีม  ไม่ต้องพึ่งพาผู้อื่น  ยึดมั่นกับความพอเพียงในเรื่องของการสรรหาคนมาทำงานให้องค์กร..ทำเท่าที่ทำได้เป็นพอ

งานอื่นที่สำรองไว้ในสมองนั้น  ครูอ้อยจะลบมันทิ้งให้หมด  และเริ่มต้นใหม่ไปทีละงาน   ไปอย่างช้าๆ  แต่เห็นว่างานนั้นสำเร็จ  ครูอ้อยจะไม่จับแล้ววาง  ครูอ้อยจะจับให้มั่น  และคั้นให้ตายไปทีละงานให้จงได้  จะไม่นำงานอื่นมใส่สมองให้รกรุงรังแล้วทำไม่สำเร็จ  เป็นบ่อเกิดแห่งการเสียกำลังใจ  ไม่มองคนอื่นมาเป็นอารมณ์  ก้มหน้าก้มตาทำงานของตนไปข้างหน้า

จะไม่เดินออกนอกกรอบแห่งความสำเร็จ   ครูอ้อยต้องตั้งมั่นแห่งการทำดี  ทำดีที่ปรากฏ  ทำดีที่เห็นความสำเร็จ  โดยไม่ต้องการให้คนอื่นได้ล่วงรู้ว่าทำอะไร  ทำไปเรื่อยๆ  ใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ให้มากที่สุด

หากประเด็นที่ตั้งมั่นไว้  ประสบกับความสำเร็จ  ครูอ้อยจะบันทึก  หนทางแห่งความสำเร็จไว้เป็นอนุทิน

[รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ขอทำด้วยคน และเอาไอเดียของ อ อนุวัฒน์  พรพ มาต่อยอด ด้วยค่ะ ว่า

เป้าหมายชัด

วัดผลได้

ให้คุณค่า

อย่ายึดติด

นับถือ

รวิวรรณ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะคุณหมอ

• ครูอ้อยละวางได้ตั้งหลายอย่างนะคะ  หลังปีใหม่มานี้
• ยิ่งผ่านวันคล้ายวันเกิดมาด้วย  ครูอ้อยละวางอะไรได้อีกอย่างค่ะในวันนี้
• เป้าหมายเริ่มชัดเจนขึ้นค่ะ..วัดผลได้...ไม่ยึดติดค่ะ

ขอบคุณนะคะที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ