ค้นหา....ตัวเองไม่พบ

วันนี้เป็นอีกวันที่ตื่นสายเพราะมีเหตุปัจจัยที่เกิดจากการนอนดึกเมือคืน เหตุของการนอนดึกคือนัดเจอกับเพื่อนที่มาจากกรุงเทพ นั่งคุยกันมากันไปจนกระทั่งตีสี่ ทั้งที่เช้าเมื่อวานตื่นเช้ามากแล้วเมื่อคืนนอนดึกวันนี้เลยรุ้สึกสมองว่างๆ

แล้ววันนี้เมื่อนั่งลงจับคอมพิวเตอร์ตั้งใจไว้ว่าจะนั่งเขียนบทความเพื่อส่งกลับไปงวารสารที่มหาวิทยาลัยแต่ก็ยังทำตัวให้ตั้งมั่นอยู่กับตัวอักษรข้างหน้าไม่ได้เลยสะเปะสะปะไม่ได้ความอีก หนึ่งวัน

ในเมื่อยังเดินไปข้างหน้าไม่ได้ แต่ก็ไม่ยอมที่จะเดินถอยหลัง ยืนตั้งสติเพื่อให้หายมึนกับชีวิตที่ไม่เป็นระเบียบของตัวเอง ให้เข้าที่เข้าทาง

เพื่อนมาอีกหนึ่งกลุ่มแล้ว ไม่ได้มาเปล่ามาแล้วก้อยากพบเรา เพราะไม่ได้พบมานาน สงสัยคงต้องปลีกวิเวกไปให้ห่างไกลเพื่อนฝูงเหมือนที่เคยปฏิบัติมาสามปีครึ่งที่ไปทำงาน เพราะรู้สึกว่าทำอะไรให้กับชีวิตได้มากมายจนเกือบพอใจ แต่ก้ยังไม่พอใจ

เอาหละเมื่อต้องการที่จะหยุดการทำงานที่อยู่ในกรอบเมื่ออายุห้าสิบก็ต้องเริ่มต้นด้วยการทำงานหนักจากนั้นจะได้ทำงานอย่างอิสระไม่ขึ้นว่าเงินเดือนจะได้เท่าไร มีใครจะมากระแนะกระแหน หรือมีใครที่จะมาคอยตรวจสอบเราไหม เราจะได้มีเวลาตรวจสอบตัวเองอย่างจริงจัง

เก้บชีวิตไว้บ้านปลายให้มีความอิสระ ต้องการมาก