เมื่อวานนี้ในห้องผ่าตัดพูดคุยเรื่อง 7 วันอันตราย ว่าระหว่างนั้นห้องผ่าตัดฉุกเฉินของเรายุ่งกันขนาดไหน....เท่าที่ทราบ..วันที่ 31 ธันวาคมยุ่งที่สุด..เปิด 3 ห้องตลอดทั้งคืน...ไม่มีใครในเวรได้นอน....ภาษาอีสานบ้านฉันเรียก... “ ซอดแจ้ง ”....ส่วนวันอื่นๆก็พอสมควร...พอคุ้มค่าเงินเวร....
เราพูดเรื่องหมวกกันน็อคที่ไม่ใส่กัน...น้องนักเรียนวิสัญญีพยาบาลเล่าว่าเพื่อนเขารีบขับมอเตอร์ไซด์ไปเรียนภาษาอังกฤษที่คณะมนุษยศาสตร์ในมข.นี่แหละ...รีบหลาย...รถล้มจ้อย...เป็นแผลถลอก...เล็กน้อย...พอเตือนใจ...วันนี้น้องจะไปเรียนภาษาอังกฤษอีก..ฉันเลยเตือนน้องว่า...ไม่ต้องขับขี่ไม่ปลอดภัย...ไม่ใส่หมวกกันน็อค..เหมือนเพื่อนล่ะ
“มอเตอร์ไซด์ในมอขอ...ขับกันว้อบแว็บๆ....” ฉันพูดต่อ
“ใช่ค่ะพี่...แซงซ้ายแล้วเลี้ยวเข้าขวา...เฉย..” น้องช่วยเสริม
“ใครซวยก็ช่าง..สาธุ..อย่าเป็นเราเล้ย.....” หมอช่วยต่อ
“รถยนต์ก็ใช่ว่าจะขับกันดี....อุ๊ย...ไอ้เราก็ค้อยคอย....คันหน้ามันคุยโทรศัพท์มือถืออยู่นั่นแหละ” scrub nurse ว่า
”อือ...ใช่”
“จราจรก็...โอ๊ย..โบกงี้...กวักมันมา..หรือจะโบกมันไป...อ่านมือมันไม่ออก..”
“เออ...ใช่ๆๆ...เวลาสี่แยกยุ่งๆ...ไม่มีไฟแดง...แทนที่เขาจะมายืนโบก...โน่น...มันไปยืนเท้าเอวหน้าป้อม....มองมาจากฟุตบาท...แล้วส่ายหน้า..สงสัยคงบ่นในใจ....ให้มาโบกอยู่ได้ทุกว๊าน..ทุกวัน...ว่า..ให้ไป..ให้มา...”
“เออ...พูดถึงจราจร....ที่สี่แยกสามเหลี่ยม....จราจรหล๊อหล่อ...หล่อม๊ากกกกก..” ฉันว่า....หมอและพยาบาลในห้องผ่าตัดฮากันตึง..
“อ้าว...จริงๆ..” ฉันยืนยัน
“แล้วพี่รู้ได้ไงว่าหล่อ.....ทั้งใส่หมวก...ทั้งผูกปากเหมือนเรา...”
“เฮ้ย....หล่อจริงๆ....รูปร่างสูง..ใหญ่..ล่ำสัน...เล่นหนังได้สบาย...เวลาโบกงี้...ก้มหัวลงเล็กน้อย..นิ้วมืออ่อนมาก...จนใจระทวย...อยากกกก....ขับไปตามที่สั่ง..” ฉันพูดพลางทำท่าเอามือเช็ดน้ำลายรอบปาก...พร้อมทำปากซี๊ดดด....เขาหัวเราะกันอีก....
“มีเวลาสังเกตปานนั้น”
“โธ่...ไฟแดงนี้...ผ่านมากี่ปีแล้ว...สี่แยกใหญ่...รถติดนานซะด้วย...สงสัยเขาให้มาประจำ...เป็นหน้าเป็นตาเมืองขอนแก่น...เพราะเป็นสี่แยกมิตรภาพเส้นแยกจากขอนแก่น...ไปโคราช...ไปอุดร... ไปจ.เลย...” ฉันพูดไปเรื่อยๆ
“เออ...ผมจะไปลองสังเกตบ้าง”
“หมอลองผ่านไปดูซิ...ไม่เชื่อพี่...หุ่นเหมือนพระเอกหนังฝรั่งเลย...ที่มีตำรวจเท่ๆน่ะ...แล้วนี่...นี่มีเด็ดกว่านั้น..” ฉันสโล่ว์ต่อ
“ผ่านสี่แยกในเมืองนะ...จราจรผอม...แห้ง...มีโกรธด้วย” ...ฉันว่าต่อ...เขาหัวเราะกันอีก....
“แล้วไง...พี่...”
“ไอ้เราถึงสี่แยกไฟแดง...รอจะเลี้ยวขวา...จะให้รถทางตรงไปก่อน...เขาจะโบกให้เราไปก่อน...ไอ้เราก็ไม่รู้ใจ...เราไปไม่ทันใจเขา...เขาเป่า...ปี๊ดๆๆๆๆๆ....ซะรัวเชียว....แถมชี้นิ้วมือ...กระดกๆ...แล้วกระทืบเท้าลงพื้นเล็กน้อยด้วย...คล้ายๆโขนหรือลิเกเวลาโกรธน่ะ...” เขาหัวเราะกันอีก....
“เอ้า....จริงจริ๊งงงง....พวกเราในรถครอบครัวตั้งสมญาว่า...จ่าจ่อยโหด....ส่วนสี่แยกสามเหลี่ยมพี่เรียก...พระเอกรูปหล่อ....“
"...สงสัย...สี่แยกใหญ่....เอาตัวใหญ่ๆไว้เป่ารถบรรทุก....สี่แยกเล็กๆในบ้านเราเอง...เอาตัวเล็กๆก็พอ..เพราะมีแต่รถเล็ก”
.......ฉันสรุป...เขาขำกันไม่หยุด......
......ฉันก็งง.....มันขำตรงไหน?.....
สวัสดีค่ะคุณไมโต...
อ.Paewขา..
"...สงสัย...สี่แยกใหญ่....เอาตัวใหญ่ไว้เป่ารถบรรทุก....สี่แยกเล็กๆในบ้านเราเองเอาตัวเล็กๆก็พอ..มีแต่รถเล็ก”
เขาเรียก put the right man on the right job
ฮา ฮา ฮา
คุณกฤษณา ค่ะ
ปัญหาดิฉันคือ โหลดรูปตัวเองไม่ขึ้นค่ะ (สงสัยยังอืดไม่พอ) แล้วไม่อยากเป็นคนไร้เงา ก็เลยหยิบยืมรูปของน้องฟาง มาใช้ก่อน คงพอแก้ขัดไปได้ชั่วคราวนะคะ ที่สำคัญ ดิฉัน มีรูปเดียวเท่านั้น ที่เหลืออยู่จริง ๆ แต่ก้อโหลดไม่ได้ ฮือ ๆ
สวัสดีค่ะ คุณไร้ตน ไร้เงา...
"เขาเรียก put the right man on the right job"
ถูกต้องคร๊าบบบบบ...คุณรัตติยาขา...
คุณลุงสมบูรณ์ขา..
ตกลงคุณลุงสมบูรณ์ ท่านรู้ตัวรึยังค่ะเนี่ย ว่าของท่านก็ไม่ขึ้นเหมือนกัน
คุณรัตติยาขา...
สวัสดีค่ะ...คุณAj Kae....
คุณขจิตคะ...
อ.Paew...
อ.สมบูรณ์คะ...
อ้อ..อ.สมบูรณ์คะ...
คุณไมโต...
มานอนเล่นได้เลยค่ะ...เสื่อผืน..หมอนใบ..นอนได้ไหมคะ....เดี๋ยวจะจุดยากันยุงไว้ให้....เอาแบบขดๆก็แล้วกัน..แต่ตอนนี้อากาศเริ่มเย็นลงอีกแล้วอาจจะหนาวนา..เอ..เดี๋ยวจุดไฟไว้ให้ผิง...แล้วจะมาผิงไฟด้วย...อ.สมบูรณ์จะผิงไฟด้วยกันไหมคะ..มีเต้นรอบกองไฟด้วย....
อ.หมอสมบูรณ์ขา...แต่งตัวเสร็จหรือยังคะ...ไฟจะมอดหมดแล้ว....
คุณรัตติยาขา...
ต้องไปสังเกตบ้างแล้วค่ะ
อ้อ HAPPY PIGGY YEAR ค่ะ
-น้อง-
คุณไมโตคะ...ถ้าพอมีเวลาว่างก็เอามาลงให้ดูกัน..ฉันจะได้พลอยปลื้มใจไปด้วย...ถ้าจะให้ดีขอรูปคุณแม่สมจินด้วยนะคะ....ต้นแบบ...เอาให้คุณลุงขจิตขยาดไปเลยค่ะ...