หมอหน่อยกังวล กลัวจะไม่เติบโต จะฝ่อ กลัวคนยี้ กลัวจะเป็นความต้องการของคนคนเดียว กลุ่มเล็กๆ กลุ่มเดียว
คิดออกมาสวยงาม เพราะเราจะเริ่มจาก เรื่องราวความสำเร็จ เราจะขอไปฟัง เจอใครก็จะเล่า ถามเห็น ความช่วยเหลือ อยากให้มาช่วยกัน ให้ moving theater ( เวทีนำเสนอความสำเร็จสัญจร) เริ่มดี ไปได้ดี และเติบโตแข็งแรง
เสนอกรรมการบริหารเมื่อวานนี้ ดีใจที่คนไม่ยี้ ดีใจที่คนสนใจ และเข้าใจ เพราะเสนอขณะที่จุดสนใจของกรรมการพุ่งไปที่เรื่องด่วนของการทำรายงาน Reaccredit กลับมาบ้านเล่าให้ลูกสาว นน 3 ฟัง(ชื่อ นน 3เพราะเป็นลูกคนที่ 3 ของพ่อนาญ และแม่หน่อย)
นน 3 ให้ความเห็นว่า " ดีนะที่แม่กังวล เพราะแม่จะคอยระวัง ป้องกันอุปสรรค และสิ่งที่แม่คาดว่าจะเกิดและทำให้ดีที่สุด แต่อย่าให้ความกังวลมากไปจนคิดว่ามันจะไม่โต ไม่สำเร็จ แล้วหยุดทำ เพราะถ้าแม่ไม่ทำแล้วใครจะทำล่ะ
จริงด้วย ถ้าเราไม่เชื่อมั่น ใครจะเชื่อเราและมาช่วยล่ะ
เล่าเรื่องที่แม่หน่อยประทับใจที่สุดในเวทีนั้นได้ไหมครับ อยากร่วมชื่นใจ
วิจารณ์
ขอบพระคุณค่ะ
รวิวรรณ