เมื่อวานได้กล่าวถึงการแก้ปัญหาเรื่องหาหญ้าให้โคกินของพ่อกว้าง สุวรรณทาและเครือข่ายไปแล้ว แต่ยังมีส่วนหนึ่งที่จะไม่ให้ความสำคัญคงไม่ได้ซะแล้ว ก็คือ วิธีการปลูกหญ้า
หญ้าที่พ่อกว้างและเครือข่ายปลูก คือกินนีม่วง โดยได้รับต้นพันธุ์มาจากพ่ออุ่น
ในทางวิชาการนั้นหญ้ากินนีม่วงไม่ชอบที่ลุ่มน้ำท่วมขัง เหมาะกับดินร่วนปนทรายและระบายน้ำดี (วิชัย ทองดี,2547) ปลูกได้ทั้งวิธีการหว่านเมล็ดและปักดำ แต่ปักดำจะดีกว่าเพราะกอหญ้าจะแยกกันเป็นสัดส่วนสะดวกต่อการเกี่ยวหรือตัด ก่อนปักดำก็เตรียมดินเหมือนการปลูกพืชทั่วไป คือ ไถ พรวนและตากดินไว้ระยะหนึ่งแล้วค่อยนำต้นพันธุ์ที่ได้มาตัดใบและรากออกเล็กน้อย นำไปปักดำยังแปลงที่เตรียมไว้และรดน้ำทุกวันในสัปดาห์แรก หญ้าจะเริ่มแทงหน่อ ตั้งตัวได้ (บัญญัติ วิชัยดษฐ์,2549) และสามารถเกี่ยวมาเลี้ยงสัตว์ได้ภายใน 2 เดือน
แต่พ่อกว้างมาแปลก เพราะพื้นที่ที่ปลูกนั้นมีข้อได้เปรียบเป็นที่ลุ่มเล็กน้อยแต่น้ำไม่ท่วมขังแต่ลำบากในการหาน้ำมารดแปลงหญ้าเพราะแหล่งน้ำอยุ่ไกล จึงแก้ปัญหาโดยใช้วิธีไถเตรียมดินเรียบร้อยก็ปล่อยน้ำเข้าแปลงหญ้าให้ท่วมแปลงอยู่ 2 วันแล้วปล่อยน้ำออกเพื่อให้ดินสะสมน้ำไว้อย่างเต็มที่ใส่ปุ๋ยคอก จากนั้นปักดำต้นหญ้าเป็นแถวทั้งหมดเป็น 7 แถว ทำให้ต้นหญ้าเจริญเติบโตได้เร็วมากสามารถตัดได้ภายใน 1 เดือน และยังสามารถเกี่ยวหมุนเวียนได้ทุกวันทุกสัปดาห์ตามจำนวนแปลง 7 แปลงที่มีอยู่ โดยไม่รอให้ถึง 2 เดือนแล้วค่อยตัด คนเลี้ยงโคในกลุ่มมีความพอใจกันมาก รวมทั้งไม่ต้องรดน้ำในแปลงหญ้าถึง 3 เดือนหญ้าก็อยู่รอดได้
นอกจากนั้นพ่อกว้างยังพบว่า หญ้ากินนีม่วงมีความสามารถในการระเบิดดินมาก เพราะรากลึกที่สามารถชอนไซไปหากินได้มาก จึงเหมาะกับการไปปลูกเพื่อระเบิดดินให้มีขนาดเล็กลง เมื่อรากเก่าตายรากใหม่ก็มาทนแทน แถมรากที่ตายและเน่าเปือยกลายเป็นปู๋ยในแปลงได้อีกครั้ง
เป็นไปได้หรือไม่ว่า หญ้ากินนีม่วงอาจนำมาปลูกในที่ลุ่มได้แต่อย่าให้น้ำท่วมขัง จะเป็นทางออกที่ดีกับคนปลูกหญ้าที่ไม่มีพื้นที่ดอน แล้วพัฒนาทุ่งนาเป็นทุ่งหญ้าเลี้ยงโคฉบับบพกพา
ขอบคุณค่ะพี่พงษ์
รูปหญ้าสวย แต่หาหน้าคนสวยไม่เจอเพราะลองเอารูปลงบล็อกใหม่ตามคำแนะนำในหน้าหลัก รูปเลยหายกลายเป็นรูปกิจกรรมเด็กไปเสียฉิบ ขอเวลาอีกนิดจะพิชัยความเขลาให้ได้ค่ะ