ยกทูนหัว...ขอพรพระ
เช้าวันที่ 1 มกราคม 2550 เป็นวันที่เราพากันตื่น...กันทั้งบ้านเพื่อไปทำบุญรับวันปีใหม่...ที่หน้าเทศบาลนครหาดใหญ่...กำหนดการเริ่มเวลา 06.00น.ดิฉั๊นรู้มาจากแผ่นป้ายประชาสัมพันธ์ที่ติดไว้ทั่วเมือง...หอบลูกหอบเต้าใส่รถ..ไม่ลืมน้ำเปล่าสำหรับแปรงฟันเมื่อเธอทั้งสองตื่นขึ้นมา
ภาพบรรยากาศ...ผู้คนรอตักบาตรสองฝั่งถนน
6 โมงตรงเราถึงที่หมายยังมีพื้นที่ให้นั่งเหลืออยู่มีผู้คนมากมายยาวสองข้างถนนประมาณ 1 กิโลเมตรตื่นลูกตื่น...แปรงฟันเปลี่ยนชุดไปใส่บาตรกัน เด็กๆตื่นเต้นเป็นพิเศษ...จะได้ใส่บาตรครั้งแรก(ปกติเธอไม่เคยตื่นนอนทันพระซักที)
เสียงพ่อเค้าสอนว่า...."ทำอย่างนี้นะลูก...ต้องยกทูนหัวก่อนแล้วตั้งจิตอธิษฐาน..." สิ่งที่เราอยากได้
.....เสียงเจ้าตัวเล็ก...เริ่มบอกสิ่งที่อยากได้
."ขอให้หนูเป็นเด็กดี..."ขอให้หนูเรียนเก่ง"..."ขอให้แม่ผอม...หุ่นดี"..."ขอให้พ่อไม่ดุ"
.....ดิฉั๊นฟังพลาง...ยิ้ม พลาง...ไม่ได้ขัดอะไร...นึกขำๆ...แก
จนพี่สาวแกทนไม่ไหว..."แปม...ขออะไรที่ขอน่ะพระให้ไม่ได้สักอย่าง.ต้องทำเอง..เรียนเก่งต้องทำเอง...เป็นเด็กดีก็ต้องทำเอง....ใช่มั๊ยพ่อ"
ต้องขอแบบนี้....ว่าแล้วแกก็หลับตาพริ้ม....สักอึดใจจึงลืมตามาบอก..ขอพระไม่ได้สักอย่างต้องทำเองหมดเลยแม่...แล้วจะขออะไรดี
"คิดดีๆ...ซิคะมีเหมือนกันที่ขอพระได้"....แกจึงค่อยทะยอยพูดออกมา
"ขอให้สุขภาพแข็งแรง" "ขอให้พ่อแม่อยู่นาน"(คงหมายถึงอายุยืน)"ขอให้ ครูรัก" "ขอให้ บ้านเรามีความสุข"
ได้มั๊ยแม่....แบบนี้..ได้ทั้งนั้นแหล่ะค่ะ....นึกเอาสิ่งที่เราอยากได้บอกพระ...แต่ก็ต้องทำเองด้วย...ดิฉั๊นชมในใจว่าแกเริ่มแยกได้ว่าอะไรที่ต้องทำเอง...อะไรที่ขอพรพระได้......กว่าเราได้ตักบาตรกันตอน 8 โมงเช้าจนน้องแปมงอแง บ่น...ทำไมพระบอกให้เรามารอนาน.....
ดิฉั๊นเหมาเอาว่า...แกเริ่มคิดมากกับการทำบุญ....
ดิฉั๊นจึงสนใจจะอธิบาย "ทำบุญนะลูก" ไม่ต้องสนใจว่าใครเอาไปไหนเราเป็นชาวพุทธ...การทำบุญคือการให้ออกจากตัวสุขอยู่ที่การเอาออกไปจากตัวเราหนูตั้งใจตั้งแต่เมื่อคืน...เอาข้าวใส่ถุง.จัดชุดของใส่บาตรนั่นคือความสุขจากความตั้งใจ...บุญเกิดตั้งแต่เมื่อคืนแล้วลูก "มองเห็นพ่อแกหันมา...ค้อนวงใหญ่...."เด็กคงเข้าใจหรอก"....ดิฉั๊นคิดว่าแกน่าจะเข้าใจชัดขึ้นเป็นลำดับ..พลางนึกถึงตัวเอง...จนวันนี้..ดิฉั๊นจำคำพูดของแม่ดิฉั๊นได้เกือบหมด...และเข้าใจแจ่มชัดถึงความหมายได้ตามวันเวลาและเหตการณ์...
ความเห็น (10)
- น้องปลามาเจออีกแล้วค่ะ...ใครที่ได้อ่านข้อความนี้ขอให้โชคดี วันที่ 1 มกราคม 2550 น้องปลาได้ทำบุญตักบาตร ทุกๆวันน้องปลาไม่เคยตักบาตรและตื่นเช้าเลย น้องปลาเห็นเค้าปล่อยนก น้องแปมดูนกด้วยและน้องปลาถ่ายรูปนก น้องแปมกับปลาจะปล่อยนก แต่แม่ไม่ให้ปล่อย เพราะว่าถ้าเราปล่อยแล้วเค้าจะจับนกมาอีก ขอบคุณค่ะ
- น้องปลาและน้องแปม
- มีหลายคนสงสัยว่าผมช่างแปลกประหลาดเวลาจะ "ให้" อะไรสักอย่างกับใครไม่ค่อยมีพิธีมาก ทั้งขอทาน ทั้งช้าง
- ผมบอกกับเจ้าของคำถามเสมอว่า ผมไม่คิดอะไรให้ซับซ้อนหรอก "อยากให้" ก็คือ "ให้" ซึ่งเราก็สบายใจ ถ้าขืนมาวิเคราะห์ว่า เป็นขอทานจริงหรือเปล่า ก็ยิ่งทุกข์ใจ...
- เช่นเดียวกับการช่วยเหลือช้าง ผมก็บอกว่า ผมไม่ใคร่ใส่ใจว่า ช้างเลี้ยงคน หรือคนเลี้ยงช้าง แต่ถ้าเจ้าของช้างอยู่ได้ ช้างก็อยู่ได้...
- เมื่อจะ "ให้" ผมก็เป็นคนที่ "ให้" ได้โดยไม่รีรอ อีกครั้งเป็นคนปฏิเสธไม่ค่อยเป็น จนบางครั้งก็กลับมานั่งทุกข์ภายหลังก็มี แต่ไม่เสียดายย้อนหลังนะครับกับการได้ "ให้"
- แต่ทุกครั้งทำบุญก็อธิษฐานสาธุทุกครั้งแหละครับ ...เพียงแต่ทุกวันนี้มักขอพรให้คุณพ่อ คุณแม่และเครือญาติมากกว่าตัวเอง
ทำบุญได้บุญ หาได้บาปไม่ การที่ชักชวนกันไปทำบุญนับว่าเป็นเรื่องดี ถ้าชาวพุทธเราไม่ไปทำบุญ ด้วยการให้ข้าวให้น้ำแด่พระภิกษุสามเณร หรือปัจจัยสี ที่จำเป็น พระภิกษุสามเณรก็อยู่ไม่ได้ ศาสนาก็ตั้งอยู่ไม่ได้ และพระภิกษุสามเณร ก็เป็นลูกหลานของเราชาวพุทธทั้งนั้น
การทำบุญในวันปีใหม่ ก็นับว่าเป็นการทำบุญตามเทศกาลที่เรานิยมทำกัน แต่ถ้าให้ดีควรจะทำในวันธรรมดาบ้าง เพราะว่าในวันเทศกาลนั้นมีคนไปร่วมทำกันมากอยู่แล้ว
และควรที่จะออกไปหาวัดข้างนอกเมืองบ้าง เพื่อเป็นการสงเคราะห์ให้พระภิกษุสามเณร ที่อยู่ตามวัดต่างได้รับประโยชน์จากการทำความดีของเรา นะ
"บุญย่อมรักษาผู้ที่มีบุญเท่านั้น"
- น้องปลา หาวเป็นดาวเป็นเดือนไหมครับ
"แม่...พระเอาไปไหนเต็มไปหมด" เป็นคำถามที่ผมสนใจนะครับพี่เมตตา เท่าที่ผมได้พบน้อง ๆ ทั้ง 2 คน แม้เพียง 1 ครั้ง แต่มองเห็นว่าเฉลียวฉลาดน่าดูเลยครับ
คำถามนี้หากพิจารณาดูดี ๆ เรา ๆ ที่ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ จะตอบยังไง สำหรับผมตอบยากนะครับ