มหาวิทยาลัยกับงานวิจัย การปรับเปลี่ยนเพื่อภารกิจสร้างสรรค์ปัญญา ตอน 4 (5)
< เมนูหลัก >
ตอน 4 (5)
“ปฏิวัติวัฒนธรรม” เพื่อภารกิจสร้างสรรค์ปัญญา
งานวิจัยเทียม – วิจัยแท้
คำว่า “งานวิจัย” ที่ใช้กันอยู่ในสังคมไทย มีความหมายกว้าง ตั้งแต่การวิจัยตลาด วิจัยความคิดเห็นของประชาชน วิจัยผลกระทบต่อสภาพแวดล้อม (EIA : Environmental Impact Assessment) งานวิจัยและพัฒนาเครื่องมือต้นแบบ ไปจนถึงการวิจัยที่มีความคิดเชิงทฤษฎีชัดเจนที่จะนำไปสู่การค้นพบความรู้ใหม่ที่เรียกว่าการวิจัยเชิงสร้างรากฐาน (Fundamental Research) หรือการวิจัยพื้นฐาน (Basic Research)
งานวิจัยที่กล่าวแล้วทั้งหมดต่างก็มีคุณประโยชน์มีความสำคัญในตัวของมันเอง ไม่มีแบบใดดีเลวกว่ากัน แต่สำหรับนักวิชาการในมหาวิทยาลัย ซึ่งจะต้องสร้างความเข้มข้นทางวิชาการ สร้างผลงานที่มีคุณภาพสูง สร้างความยอมรับในแวดวงวิชาการ คำว่า “งานวิจัย” ควรเป็นงานวิจัยเชิงวิชาการ (Academic Research) คือผลงานนำไปตีพิมพ์ในวารสารวิชาการระดับนานาชาติได้
หรือหากจะเป็นงาน “วิจัยและพัฒนา” เพื่อนำผลประโยชน์ก็จะต้องสร้างผลงานที่มีคุณภาพคือนำไปใช้ประโยชน์ได้ตามความต้องการของ “ผู้ใช้” จริง รวมทั้งนักวิจัยสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เกี่ยวกับ “การใช้ความรู้ในการพัฒนา” เป็นการเรียนรู้ที่สั่งสม และถ่ายทอดไปสู่ผู้อื่นได้
ประเด็นสำคัญของ “งานวิจัยแท้” คือการมีผลเป็นการเรียนรู้ สั่งสมองค์ความรู้ และถ่ายทอดองค์ความรู้นั้น ๆ ได้
บทความพิเศษ ตอน 4 (5) นี้ได้ จากหนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ปีที่ 9 ฉบับที่ 2802 (106) 23 พ.ค. 39 พิเศษ 6(บทความไอที)
เขียนโดย ศ.นพ.วิจารณ์ พานิช
วิบูลย์ วัฒนาธร
ความเห็น (1)
