กำลังเขียนบันทึกอยู่ ๆ ก็ได้รับเมล์จากเครือข่ายสยามเสวนา ซึ่งเป็นงานลิขิตของพระไพศาล วิสาโล ที่ลิขิตไว้เมื่อวันศุกร์ที่ 29 ธันวาคม พ.ศ.2549 ที่ผ่านมา และตีพิมพ์ไว้ใน web ของเครือข่ายฯ เรื่อง สู่สุขภาวะทางปัญญา (คลิ้ก) ลองดูไตเติ้ลนะครับ
"ปัญญาที่พัฒนาเต็มขั้นย่อมทำให้เป็นอิสระจากโรคทางใจได้อย่างสิ้นเชิง สุขภาวะหรือสุขภาพที่เกิดจากปัญญาดังกล่าว อาจเรียกว่าสุขภาวะทางปัญญาก็ได้" และ
"สภาวะจิตใจและความสัมพันธ์กับผู้อื่นนั้น มีผลต่อร่างกายอย่างมิอาจปฏิเสธได้ การรักษาที่เน้นแต่การเยียวยาร่างกายหรืออวัยวะเฉพาะส่วน แต่ไม่สนใจสภาวะจิตใจของผู้ป่วยหรือความสัมพันธ์ที่เขามีกับผู้อื่น ย่อมเป็นได้แค่การรักษา "โรค" แต่มิใช่การรักษา "คน" ซึ่งในที่สุดแล้วก็มิอาจรักษาโรคได้ด้วยซ้ำ หรือถึงรักษาได้ โรคก็กลับมาใหม่ จะในลักษณะเดิมหรือลักษณะใหม่ก็ตาม”
หากสนใจติดตามอ่านที่ทำ link ไว้ได้เลยครับ