โลกและชีวิต (6) : อยู่คนเดียวตามลำพัง


การอยู่คนเดียวตามลำพัง จะช่วยให้เรามีเวลามองย้อนกลับคืนสู่อดีต

ท่ามกลางวิถีความรักที่พลุกพล่านของผู้คนในเทศกาลปีใหม่  เสี้ยวเวลาหนึ่งผมกลับมีความรู้สึกอยากอยู่เงียบ ๆ สักพัก  มิใช่เพราะเป็นคนรักสันโดษและไม่คุ้นชินกับการสังสรรค์ ปาร์ตี้ ...แต่เพราะต้องการให้เวลากับ "อดีต"  ของคืนวันเก่าก่อนที่กำลังจากจรออกไปจากชีวิต ...

.....

แม้บางครั้ง

การอยู่คนเดียวตามลำพัง

จะทำให้รู้สึกเหน็บหนาวและเปล่าเปลี่ยวไปบ้าง

แต่นั่นก็มิได้หมายความว่า

การอยู่คนเดียวตามลำพังจะไม่ก่อประโยชน์ใด ๆ ต่อชีวิต

 

..มีคนจำนวนมากมาย

เลือกที่จะอยู่คนเดียวตามลำพัง

เพื่อค้นหาและติดตามความฝันของตนเอง

 

การอยู่คนเดียวตามลำพัง

จะช่วยให้เรามีเวลามองย้อนกลับคืนสู่อดีต ...

อดีตอันเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิต

กลับสู่การทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ

ซึ่งว่ายวนเข้าสู่กระแสธารแห่งชีวิต

เพื่อนำพาไปสู่การหล่อเลี้ยงความฝัน

เพื่อให้ทุกความฝันของชีวิต

ได้เติบโตและงอกงามขึ้นอย่างมีชีวิตชีวา

......

 

...เราต่างก็เติบโตมาจากอดีตกันทั้งนั้น ขอบคุณ, อดีตที่ก่อเกิดเพื่อวันนี้และวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า

 

หมายเลขบันทึก: 70438เขียนเมื่อ 1 มกราคม 2007 12:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 13:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

สวัสดีค่ะ.......

อยู่คนเดียวระวังความคิด

แต่รู้สึกจะดีกว่า  อยู่ในหมู่มิตร  ต้องระวังวาจาค่ะ

ขอบคุณค่ะ

  • ขอบคุณมากครับ ครูอ้อย
  • ก็คงไม่มีใครที่แปลกเปลี่ยวอยู่คนเดียวได้ เพราะยังไงซะมนุษย์ก็ยังเป็นสัตว์สังคม ในบางห้วงการอยู่อย่าลำพังก็อันตรายน่าดู โดยเฉพาะเรื่องความคิด ดังที่ครูอ้อยว่านั่นแหละครับ
  • แต่บางมุมของชีวิต ก็จำเป็นต้องหาที่ว่างเล็ก ๆ เพื่อการทบทวนบางสิ่งบางอย่างทั้งที่ผ่านเข้ามาและหล่นหายไปจากเรา
  • ขอบคุณครับที่กรุณาแวะมาแลกเปลี่ยน  ได้แนวคิดที่ดีครับ

 

  • มนุษย์เป็นสัตว์สังคม  แต่เวลาพูดถึงสังคมต้องเดือดร้อนทุกที  ต้องพยายามพูดถึงสังคมไกลๆ  เช่น  คนของประชาชน หนังละครไปโน่น  จึงไม่เดือดร้อน
  • หากพูดถึงดาราใกล้ๆ เช่น เจ้านาย  ตัวใครตัวท่านค่ะ
  • ดังนั้น  อยู่คนเดียว  ขีดกรอบแล้วอยู่ได้อย่างปลอดภัย
  • อย่าออกมาจากบ้านเพราะระเบิดมันเยอะและเกลื่อนกลาดค่ะ
  • ขอบคุณอีกครั้ง ครับ
  • ดูเหมือนครูอ้อยจะร่ำรวยอารมณ์ขันและมองโลกอย่างเข้าใจอย่างมากเลย
  • อยู่ที่บ้านก็มีระเบิดเหมือนกัน ถ้าขืนทำอะไรไม่เข้าท่ากับผู้บังคัญบัญชาชีวิต ของเรา ...
  • ดีครับที่ปีใหม่วิถีวัฒนธรรมส่วนมากก็อยู่กับครอบครัว ไม่เหมือนสงกรานต์ที่ต้องสัญจรไปยังที่ต่าง ๆ
  • ชีวิตยังไงก็ยังรื่นรมย์ ใช่มั๊ยครับ...

สวัสดีปีใหม่ครับ  คุณแผ่นดิน

เป็นมุมคิดที่ดีอีกมุมหนึ่งนะครับ...น่าอ่านครับ

ขอบคุณครับ

  • สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน ใช่ค่ะคนเราย่อมต้องการเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง เพื่อทบทวน ไตร่ตรองอะไรบางอย่าง  แต่ไม่ได้หมายว่าแยกตัวจากสังคมโยสิ้นเชิงนะคะ
  • นู๋ทิมมีแนวคิดเกี่ยวกับสังคมและโลกส่วนตัว ซึ่งจะมีทั้งระยะห่าง และระยะใกล้ชิด โดยพยายามเรียนรู้ที่จะปฏิเสธในบางครั้งและยอมรับในบางคราว เนื่องจากคำว่าสัตว์สังคมนี่แหละค่ะ ย่อมมีปฏิสัมพันธ์กันแยกโดยเด็ดขาดไม่ได้ จริงๆค่ะ  บางครั้งเหงาแต่ไม่เศร้าค่ะ....ขอความสุขจงเกิดเมื่อยามต้องอยู่คนเดียวตามลำพัง

อาจารย์ umi และคุณ nutim

  • ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายให้กำลังใจ
  • สวัสดีปีใหม่และขอให้มีพลังในการสร้างสรรค์ชีวิตและสังคมสืบต่อไปนะครับ
  • ผมเองก็เช่นกันกับคุณ nutim คือ พยายามเรียนรู้ที่จะปฏิเสธในบางครั้งและยอมรับในบางคราว
  • ขอบคุณอีกครั้งที่ช่วยเติมเต็มแนวคิด

บางครั้งผมก็ชอบความเงียบ และการที่ได้ทบทวนตัวเองเงียบๆคนเดียว

มีเวลามากขึ้น คิดถึงคนไกลๆมากขึ้นครับ

คิดว่ายิ่งอายุมากขึ้น ก็เริ่มจะถอยออกห่างจากความวุ่นวายของสังคมทุกขณะ แต่ใจยังคงเป็นห่วงและพร้อมที่จะทำงานอยู่เสมอ

ผมเชื่อว่า คุณแผ่นดิน ก็ไม่ต่างจากผมหรอกครับ...ความไม่ถูกต้อง ที่เห็นอยู่ หลายครั้งเราก็จำเป็นต้องต่อสู้กับมัน

สวัสดีปีใหม่ ขอให้เจอแต่เรื่องหมูๆนะครับ

เป็น กำลังใจ ที่เธอไม่รู้  นะครับ

มีเวลาดีๆในวันดีๆเปิดฟังเพลงนี้ด้วยนะครับ

  • ขอบคุณ คุณจตุพร มากครับ
  • ผมเองก็เป็นเช่นนี้ครับ "ความไม่ถูกต้อง ที่เห็นอยู่ หลายครั้งเราก็จำเป็นต้องต่อสู้กับมัน"
  • โดยปกติผมก็เป็นคนในลักษณะไม่ชอบสังสรรค์กับสังคม แต่ก็ชอบทำงานเพื่อสังคม มันเป็นความขัดแย้งในตัวอยู่พอสมควร แต่ก็ไม่อึดอัดนะครับ เพราะการพบปะในสังคมก็เป็นไปตามบทบาทหน้าที่ และยึดหลักเหมือนที่คุณnutim  กล่าวไว้ว่า "เรียนรู้ที่จะปฏิเสธในบางครั้งและยอมรับในบางคราว"

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

ขอให้มีความสุข ขอให้คุณแผ่นดินค้นพบและตามความฝันของตัวเองให้เจอนะคะ

^_____^

   คุณ  IS

  • ขอบคุณครับ
  • เช่นกันนะครับ ขอให้ทุก ๆ วันเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความรื่นรมย์เสมอไป

 

  • เจ้าบทเจ้ากลอนจริง ๆครับ
  • เมื่อวานผ่านมหาสารคามแวะ พิพิธภัณฑ์ที่ขามเรียงด้วยครับ  ไม่น่าเชื่อมีคนเข้ามาแวะด้วยในวันหยุดเช่นนี้
  • ขอบคุณครับคุณ ออต
  • พิพิธภัณฑ์ที่ มมส  อยู่ในระยะแรกเริ่ม หลังจากเคยไปดำเนินการยาวนานที่ อ.นาดูน คาดว่าในระยะเวลาอันใกล้นี้น่าจะมีความสมบูรณ์ขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ 
  • เสียดายพื้นที่เล็กแคบไปหน่อย แต่บรรยากาศดีมากสำหรับการเสวนากลุ่มเล็ก ๆ ในยามค่ำคืนทั้งที่ชานเรือนและสนามหญ้า
  • ผมชอบชานของอาคารหลังใหญ่มาก คิดถึงเวลามีงานบายศรี น่าเป็นสถานที่ที่งามมาก ท่ามกลางบรรยากาศดีดี
  • ชอบอาคารที่ทำการของโครงการใบลาน เล็กแต่มีอะไรให้ชม
  • อยากให้มหาวิทยาลัยต่าง ๆสนับสนุนกิจกรรมดีดีแบบนี้ครับ
  • ขอบคุณมากครับคุณออต
  • จริงดังว่านะครับ   เราควรจัดการกับพื้นที่ของสถานที่ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด  ไม่ต้องเน้นใหญ่โตและว่างเปล่า
  • ผมเห็นหลายที่เหลือเกินทั้งใกล้และไกลตัวที่ใหญ่โต แต่เดินเข้าไปมีอะไรให้ดู ให้ศึกษาน้อยมาก  จน...บางหู บาง ตา  บ่มเพาะปัญญาได้ไม่เต็มที่
  • ลองหลับตาเพื่อพักสายตาสักสามนาทีสิครับ
  • เผื่อเราจะได้อยู่กับตนเองบ้าง

 

  • สวัสดีครับ
    P
  • เป็นคำแนะนำที่ดีมากเลยครับ
  • ในแต่ละวัน  เราเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า
  • เราอยู่กับตัวเองนานสักแค่ไหนกันแน่
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท