นายเนียน..ผู้ยิ่งใหญ่
เขาไม่ใช่คนธรรมดา ในสายตาคนทั่วไป .......เขาคือผู้ที่ไม่มีใครอยากเข้าใกล้...
เพราะโลกของเขามองเห็นแต่สนามรบ..เขาเดินไปมา ถนนสายประตูมอญ ไปจนถึงวัดโพธิ์ เป็นประจำ....
ดิฉันรู้จักเนียนเพราะสามี...... .เนียนเป็นคนบ้าในสายตาคนอื่นๆ.....แต่เนียนพูดคุยรู้เรื่องกับสามีดิฉัน????
เพราะเคยรู้จักกันสมัยก่อนจะบ้า..... เมื่อเจอกันไม่ว่าที่ไหน นาย เนียน ทักทายกันกับสามี ดิฉันอย่างสนิทสนม
ดิฉันเจอกันครั้งแรกดิฉันก็ตกใจ แบบ..มากๆ.เมื่อนายเนียนเดินมาเคาะรถ ขณะติดไฟแดง ..ทักทายสามีดิฉัน(จำรถได้แม่น) สามีดิฉันเปิดกระจกรถ นายเนียน ทักว่า..เฮ้ย หมูไปไหนมา...สบายดีนะ.. . แถมสวัสดีดิฉันอีก..และทักดิฉันว่า แอ๋ว...สบายดีเหรอ..สามีพูดคุยและ ให้เงิน 20 บาท ไปกินข้าว...นายเนียนรีบเช็ดรถให้ ..สามีดิฉันบอกพอแล้วไฟเขียวแล้ว...ขอบใจ ....นายเนียน บอกว่าโชคดี นะ......
ดิฉันเงียบตัวเกร็ง เลยเพราะกลัว..บวกความ งง?? ในตัวสามีดิฉัน ..สามีดิฉันบอกว่าเนียนเป็นคนดี ในสายตาเขา
เนียนไม่เคยรับของใครฟรีๆ....เนียนจะตอบแทนเสมอ... สมัยก่อนบ้านสามีอยู่ บริเวณประตูมอญ...เนียนเดินผ่านหน้าบ้านทุกวัน...พูดจาพึมพำ..ตลอด แต่พอถึงหน้าบ้าน จะมาแวะหา สามีดิฉัน..ทักทาย สามีให้เงินมากน้อยแล้วแต่เงินติดกระเป๋า....เนียนจะเก็บเศษกระดาษ...กวาดใบไม้..ให้ทุกครั้ง
ดิฉันเคยถามเนียนว่า...เอาเงินไปทำอะไร เนียนตอบว่า ซื้อข้าวให้แม่.....สามีดิฉันเล่าให้ฟังว่า นายเนียนเอาเงินซื้อข้าวและจ่ายเงินจริงๆ แต่ไม่รู้ว่าวันไหนไม่มีเงินเนียนจะทำอย่างไร
หลายปีแล้ว ที่ไม่เจอ นายเนียน จนกระทั่งเมื่อ2วันที่ผ่านมานี้ เจอนายเนียน..คนเดิม...เดินบ่นพึมพำ ..เนื้อตัวมอมแมมเดิน ผ่านหน้าร้านของสามีดิฉัน ....ทันทีที่สามีดิฉันเห็น จึงตะโกนเรียก นายเนียน...เนียนเดินรี่เข้ามา ทักทายเพื่อนเก่า อย่างไม่รีรอ......เนียนพูดคุย บอกว่าแม่ตายแล้ว ...เราไปวัดมา ...หมู...(สามีชื่อ หมู ค่ะ) สามีดิฉันถามว่าตายนานแล้วยัง เนียนบอกว่า ตายมา ปีแล้ว....เนียนถามว่า สบายดีเหรอ...สามีดิฉันตอบว่า สบายดี แล้วให้เงินไปกินข้าว 50 บาท .........แล้วเนียนก็บอกว่า เราต้องๆไปแล้ว..ทหารพม่า กำลังบุก...หมูนายรีบหลบไปซะ .ก่อนเนียนจะไป เนียนก็เก็บเศษกระดาษตามเคย ....แบบทดแทนบุญคุณ .........แล้วเนียนก็จากไป
เพื่อนๆ ของสามีที่จิบกาแฟ ในร้านถึงกับอึ้งๆๆๆไปเลย....สงสัย ไม่แน่ใจในตัวสามีอิฉันแหงๆ ว่าคุยกับคนบ้ารู้เรื่อง
เมื่อวานนี้นายเนียนมาอีก. ...เนียนทักทายตามสไตล์ นายเนียน...แถมบอกสามีดิฉันว่า.......เมื่อวานนี้เราเอาตังค์ที่หมูให้ไปทำบุญ 30 บาท...จะได้ไม่มีเวรมีกรรมต่อกัน ..วันนี้เราต้องรีบไป นะหมู วันหลังมาใหม่ ทหารพม่ามาถึงทางน้ำแล้ว ...เราพวกเดียวกัน.นาย.หนีไปซะ..............แล้วเนียนหน้าเครียดเดินจากไป...
ดิฉันหายใจไม่ทั่วท้อง .......กลัววันไหนเห็นเราเป็นทหารพม่า คงแย่ ......
ยังไง ดิฉัน ก็อดประทับใจนายเนียน.........
ที่เหนียวแน่นในมิตรภาพ ระหว่างเพื่อน........ที่มีต่อสามีดิฉันไม่ว่าจะดีหรือบ้า....ผ่านไป 10 กว่าปี..........นาย เนียนก็ยังเหมือนเดิม..
......มีเพื่อนที่จริงใจ ซัก4-5 คน ก็น่าจะดีกว่ามีมิตรเป็น 100 .ที่ฉาบฉวย ในมิตรภาพ นะ...
ความเห็น (1)
chainarong
เข้ามาเม้นต์ให้ครับ อ่านแล้วรู้สึกดีมาก ๆ เลยครับ