แรงฮึด
มีผู้ป่วยรายหนึ่ง อายุ 35 ปี เขาประสบอุบัติเหตุ สมองได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรงเมื่ออายุได้ 14 ปี หมอบอกว่าอาจพูดไม่ได้ และอาจเดินไม่ได้ตลอดชีวิต หลังจากทำกายภาพบำบัดที่โรงพยาบาลแล้ว กลับบ้าน เขาพยายามฟื้นฟูตนเองจนกระทั่งเดินได้ แต่การทรงตัวไม่ค่อยดี ขามีแรงไม่เท่ากันเดินแล้วล้มบ่อย พูดได้แต่ไม่ชัด เมื่อออกไปไหนมักจะได้ยินเสียงดูถูกเหยียดหยามจากผู้อื่นเสมอๆ ไม่เว้นแม้แตญาติพี่น้องของตัวเอง
แรกๆ เขาน้อยอกน้อยใจมาก แต่ต่อมามันกลายเป็นแรงฮึดที่จะลบคำพูดของคนอื่นให้ได้ ฮึด ทั้งๆที่หมอบอกว่าเดินได้-พูดได้แค่นี้ก็เก่งแล้ว เขาพยายามฟื้นฟูตนเองอยู่หลายปี ขณะนี้เขาเป็นแชมป์(ที่1)วิ่งมินิมาราธอน 11.5 กม. ได้ถ้วยรางวัลกีฬามากมาย
ฟังแล้ว โอ้โฮ เยี่ยมจริงๆครับ 11.5 กม. ผมเองนี่ไม่มีปัญญาวิ่งหรอกครับ
เข้ามาตามอ่านงานที่เกี่ยวข้องกับเครือข่ายคนพิการ เขียนมาให้อ่านอีกนะครับ
ปล.ฝากบอกน้องเขาด้วยนะครับ ดีใจและขอร่วมเป็นแรงใจให้ด้วยอีกคนนะครับ
เถอะชีวิต
(เพิ่มเติม)
เถอะชีวิต
ทีละนิด ทีละนิด ค่อยเติบใหญ่
ทีละก้าว ทีละก้าวค่อยก้าวไป
เรียนรู้การเติบใหญ่ของชีวิต