"ทำมากผิดมาก ทำน้อยผิดน้อย" คำนี้เป็นคำที่ Hot และ Hit พูดกันติดปากของห้องเรา ที่แสดงอาการซ้ำเติมเอ๊ย ! ความเห็นอกเห็นใจกัน เมื่อเกิคความผิดพลาดขึ้นทุกครั้ง อันนี้ก็เป็นธรรมดาสามัญน๊ะ คนที่ทำมากก็ย่อมมีโอกาสผิดได้มาก เพราะคนที่ไม่ทำอะไรเลย(อยู่เฉย ๆ) จะไปผิดได้อย่างไรกัน (ไม่ได้หมายความว่าการทำงานห้องเรามีจำนวนความผิดเยอะ)
อีกคำก็คือ "ผิดเป็นครู" วันนี้เราก็ทั้งสุมหัว ทั้งลปรรกัน นำโดย พี่พินิจ นายดำ คุณบุญเลิศ พี่อบ และคุณประจิม ทำงานไปด้วย คิดเรื่องสนุก ๆ ไปด้วย ฉะนั้นงานมากแค่ไหนแต่เราก็ยังสนุกได้ทุกเวลา
วันนี้เราก็เลยได้ตั้งคำใหม่ เรียงตาม "ความสำคัญ" ของ "ความผิด" เป็นต้นว่า....
(มีบ้างที่ให้ความหมายแตกต่อไปอีกว่า ถ้าความผิดมากก็ "ผิดเป็นคณบดี" และถ้าความผิดมากสุด ๆ ก็เป็น "ผิดเป็นอธิการ")
ว่าแต่เขียนแบบนี้คงไม่ถูกแต่คงไม่ผิดน๊ะ !!!
ยังมีเหลือประเภทของความผิด เป็นต้นว่าผิดมากเกินไป ผิดบ่อย ๆ ผิดซ้ำ ๆ อันนี้คงต้องเก็บเอาไว้คิดต่อวันหลัง หรือไม่ก็คงพิจารณาตัวเองได้แล้วค่ะ