รูปแบบของความว่างเปล่า


รูปแบบความว่างเปล่าคือไม่มีรูปแบบอะไรเลย

แปลกนะใครๆก็มักจะนึกเห็นความว่างเปล่าว่าเป็นกว้างไหม เท่าไหร่ ยาวสูงกว่ากันไหมเท่าไหร่ได้ ลึกไปไกลหรือนูนมากไหม ???

แล้วทำไมว่างเปล่าแล้วต้องมีเขตขอบด้วยเล่า ว่างเปล่าก็ว่างเปล่าสิไม่มีอะไรเลย จับไม่ได้ คลำไม่ได้ ความว่างเปล่าเองก็ไม่รู้จักว่าว่างเปล่ายังไง แต่ยังไงไม่ว่างเปล่านะรู้จักแน่ว่าเป็นยังไง ที่ว่าว่างเปล่าเป็นรูปแบบไหนเลยไม่มีคำตอบ

รูปแบบความว่างเปล่าคือไม่มีรูปแบบอะไรเลย

หมายเลขบันทึก: 69750เขียนเมื่อ 27 ธันวาคม 2006 18:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 12:33 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

นั่นสินะคะ ถ้ามองความว่างเปล่าแบบว่างเปล่าจริงๆ แล้วเราจะเข้าถึงความว่างเปล่าไหมนะคะ แต่คิดว่า space ไม่น่าจะใช่ความว่างเปล่านะคะ เพราะฟังดูเหมือนมีขอบเขตระหว่างอะไรสักอย่าง เป็นช่องว่างระหว่างอะไรที่ไม่ว่างเปล่า ใช่ไหมคะ

อ่านแล้วรู้สึกได้บริหารสมอง..ยังไงไม่ทราบค่ะ

ไม่จำเป็นต้องทักทายเพราะความว่างเปล่าก็คือความว่างเปล่า 5 5 5

มิใช่ว่าเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนนะ เพียงแต่จะบ่นสัก ๒-๓ ย่อหน้าเท่านั้น 5 5 5

เรื่องความว่างเปล่าตามที่ว่านี้ เป็นการแสวงหาความจริงขั้นสุงสุด เค้าเรียกกันว่าปัญหาทางอภิปรัชญา ซึ่งคนหนุ่มสาวไฟแรงมักจะสนใจด้านนี้ แต่เราจะรู้ความจริงอย่างไร ? นั่นเป็นประเด็นของปัญหาทางญาณวิทยา ....อ่านไป คิดไป เดาไป ก็ยังเหมือนเดิม และรู้สึกว่าเรื่องทำนองนี้จะค่อยห่างไกลไปจากการดำเนินชีวิตประจำวันหรือชีวิตจริง..ประมาณนี้

ดังนั้น เมื่ออายุสูงขึ้นหรือพัฒนาการทางปรัชญาสูงขึ้น ผู้ที่เคยสนใจอภิปรัขญาที่ถามว่า "ความจริงเป็นอย่างไร?" หรือ "ความจริงคืออะไร" ก็จะกลับมาสนใจจริยศาสตร์ซึ่งถามว่า "ควรจะดำเนินชีวิตอย่างไร ?" ...ประมาณนี้แหละ

สรุปว่า คุณ space น่าจะอายุยังไม่มากนัก หรือก็เพิ่งจะสนใจปรัชญา 5 5 5

ปล. ขออนุญาติล่วงหน้าว่า ว่างๆ ค่อยมาบ่นอีก 5 5 5 

ผมเอาความว่างเปล่าไปทาบกับแนว ญาณวิทยา

     จุดที่เกิดความรู้ น่าจะว่างเปล่าก่อนที่ความรู้ใหม่จะเกิด ความว่างเปล่าเป็นพื้นที่ให้ข้อมูลเข้าไปสัมพันธ์กับสิ่งอื่น 

     ผิดถูกอย่างไรขอคำชี้แนะด้วยครับ

คุณโอ๋  ดีใจที่ได้มาบริหารสมองกัน space ว่างเว้นไปเสียหลายวันเพราะอยู่ ๆ ก็ ไม่space ขึ้นมาได้ เราเข้าถึงมันได้ง่าย ๆ ทุกวันเวลาสำหรับความว่าง แต่เราได้ละเลยมันไปเสีย บางทีก็เข้าถึงอยู่แบบไม่รู้ตัวก็ว่าได้นะ

สาธุ พระคุณเจ้า พระมหาชัยวุธ 555 หัวเราะบ้างเพื่อบริหารใจ space อายุพอประมาณแล้ว สนใจเรื่องปรัชญาก็เริ่มมาพอประมาณแล้วเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยเข้าใจ เมื่อหนักๆ เข้าว่าไม่รู้เรื่องแน่แล้ว ก็เลยพบว่าไม่ต้องไปรู้เรื่องอะไรเสียก็ไม่เห็นไปไร ก็เลยพบว่า -ว่าง- ดีที่สุด ว่างที่ไม่ต้องถืออะไร ไม่หนัก ว่างที่ไม่ต้องมีรูแบบที่แน่นอนตายตัว จะได้ไม้ต้องจินตนาการให้เหนื่อย เคยคิดนะว่า ความจริง จริง ๆ คืออะไร และก็คิดได้ว่า ความจริงคือสิ่งที่คนหมู่มากเชื่อว่าจริง ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ก็ได้หรือใช่ก็ได้ เลยเริ่มท้อ ต่อมาก็เริ่มคิดว่างั้นเมื่อหาว่าความจริงแท้ ๆ คืออะไรไม่ได้ ต่อไปจะดำเนินชีวิตอย่างไรดี ก็พบว่าใช่จะตั้งใจได้ มันแปรปรวนบ่อยมาก เลิกคิดอีก แล้วก็มาพบว่า -ว่าง- ดีที่สุด ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันจะเป็นนะ
ท่านเม็กดำ 1 หากญาณวิทยา บอกไว้เช่นนั้น ก็น่ายินดี 1.ยินดีที่ได้รู้เพิ่มจากสังคมอุดมปัญญานี้ 2.ดีใจที่ space จะเป็นส่วนทำให้เกิดปัญญาด้วยเพราะข้อมูลใช้ส่วนนี้สัมพันธ์กับสิ่งอื่นแล้วเกิดความรู้ใหม่ ส่วน 3.เศร้านิดๆเพื่อเมื่อเกิดตาม2เสียแล้ว space จะหายไปใช่ไหมท่าน
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท