มีเรื่องราวดีๆมากมายที่เกิดขึ้น เป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆ ที่หลายท่านคงได้พบเห็นอยู่บ่อยๆ จนรู้สึกคุ้นเคย
และรู้สึกดีที่เห็นคนในสังคมยังคงมีน้ำใจให้กันอยู่
<h2>แต่ในความคุ้นเคย คุณเคยเกิดความรู้สึกที่ปิติยินดีซึ่งๆหน้าหรือไม่…</h2><h2>…. จากเรื่องราวของการปันน้ำใจเล็กๆ…..</h2>
ในช่วงพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ที่ มมส. เมื่อ 19 ธ.ค.2549 ที่ผ่านมา ญาติของบัณฑิตเดินทางโดยรถกระบะมารอแสดงความยินดีใน มมส. จอดรถแถวๆ ห้องสมุด มมส.
เมื่อพักรอที่บริเวณนั้นเป็นเวลาพอสมควร และต้องการเดินทางไปทานข้าวในตัวเมือง เมื่อญาติๆพากันมาขึ้นรถ กำลังจะถอยรถออกจากที่จอด มีมอเตอร์ไซต์มาจอดขวางทางรถกระบะที่จะถอยออกอยู่ 2 คัน
คนขับกำลังจะเดินลงมาขยับมอเตอร์ไซต์ออกให้พ้นทาง มีนิสิต 3 คนเดินผ่านมา มองเห็น คนหนึ่งบอกเพื่อนว่า
”เฮ๊ย มาช่วยถอยรถให้พี่เค้าหน่อย”
ทั้ง 3 คน เข้ามาเลื่อนรถมอเตอร์ไซต์ที่จอดผิดที่ออกไป และยืนให้สัญญาณรถกระบะที่กำลังถอยออกมา ซึ่งคนขับได้ลงไปขอบคุณในน้ำใจของนิสิตทั้ง 3 ท่านอยู่พักหนึ่ง ก่อนขับรถจากมา ด้วยความประทับใจ
* * * *
มีคุณยายท่านหนึ่ง ปูเสื่อนั่งรออยู่แถวๆ อาคารราชนครินทร์ มีนิสิต มมส. คนหนึ่งเดินผ่านมา เห็นคุณยายมีสีหน้าท่าทางดูไม่ค่อยสบาย จึงเข้าไปถามไถ่ และเดินไปซื้อน้ำมาให้ นั่งพัดวีให้คุณยายอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อคุณยายรู้สึกดีแล้ว จึงขอตัวจากไป
2 ครอบครัวนี้ พากันมานั่งทานข้าวที่ร้านไผ่สีทอง นั่งคุยกันไปครู่หนึ่งก็เล่าเรื่องความประทับใจที่ได้รับน้ำใจจากนิสิต มมส.ให้กันฟัง….
น้องที่นั่งฟังอยู่ใกล้ๆ ได้ยิน แล้วหันมามอง ….ปลื้ม…..
…. แล้วนำความปลื้มใจเอามาเล่าให้เพื่อนฟังต่อ
เพื่อนของน้องคนนั้น ก็เอามาเล่าให้นายบอนฟังต่ออีกทอดหนึ่ง ด้วยสีหน้าที่ปลื้มปิติ….
<h3>..... น้ำใจเล็กๆ ที่เกิดขึ้น ในวันที่ 19 ธ.ค. คาดว่า คงจะถูกบอกเล่าความประทับใจครั้งแล้วครั้งเล่า</h3><h3>
ตั้งแต่ร้านไผ่สีทอง จนมาถึงปากของน้องคนที่ได้ยิน เรื่อยมาจนถึงเพื่อนของน้อง และมาถึงหูของนายบอน</h3><p>
…. นายบอนก็รีบนำมาบันทึกด้วยความปลื้มใจ ที่นิสิต มมส. สร้างความประทับใจ รินน้ำใจลงในหัวใจของผู้มา
เยือน ให้ได้รับความรู้สึกที่ดีๆกลับไปจาก มมส.
นอกจากพวกเขา จะมาร่วมยินดีกับลูกหลานที่เข้ารับปริญญาในวันนั้นแล้ว
.... แต่ละคนยังได้รับความประทับใจจากน้ำใจเล็กๆของนิสิต มมส. เป็นของขวัญปีใหม่กลับไปด้วยนะครับ
</p><p> </p><p> </p><p> </p><p>-
</p>