Km83 เดินที่ละก้าว กินข้าวที่ละคำ ทำที่ละอย่าง


เราจะพัฒนาชุมชนอย่างไร และไปในทิศทางใด กระบวนการที่ดี ที่เหมาะสมคืออะไร

         ควันหลงจากงานประชุม  นโยบายสาธารณะ   เมื่อวันที่  19  ธันวาคม  2549  ณโรงแรมรีเจ้น   ตอนบ่ายมีการแยกประชุมเป็น  สาม  ห้อง  ย่อย  ผมสนใจห้องที่  3  เรื่องเครื่องมือและกระบวนการภาคประชาชนในการพัฒนาชุมชนท้องถิ่น   มีตัวแทนทั้งภาคใต้  ภาคอีสาน  ภาคเหนือมานำเสนอประสบการณ์จากการใช้เครื่องมือและกระบวนการในการพัฒนาชุมชนและท้องถิ่น

            ประเด็นหลักในการประชุมเสวนา 

  • แผนชุมชนทำให้ชุมชนเข้มแข็ง  หรือชุมชนเข้มแข็งทำให้เกิดแผนชุมชน
  • แผนชุมชนเป็นของใครและทำเพื่อใคร
  • อบต.ควรมีบทบาทอย่างไรกับแผนชุมชน
  • จะนำ  Km  มาจัดการกับการพัฒนาชุมชนอย่างไร
  • จะทำให้แผนชุมชนเป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ของชุมชนได้อย่างไร

         ประเด็นและคำถามเหล่านี้มีการซักถามกันในเวทีอย่างมากมาย  แต่ก็ยังค้างคาใจ   ตกลงเราจะพัฒนาชุมชนอย่างไร  และไปในทิศทางใด   กระบวนการที่ดี  ที่เหมาะสมคืออะไร

          ผมประทับใจคำสรุปของผู้ใหญ่  โกเมท  จากภาคใต้ว่า  กระบวนการทำงานควรจะ    "เดินที่ละก้าว  กินข้าวที่ละคำ  ทำที่ละอย่าง   คือเริ่มที่ตัวเราไปยังครอบครัว  และชุมชน   ขอให้ทำให้มีความสุข  ใจมาก่อนแล้วจะดีเอง

           อยากชวนคิดและเล่าสู่กันฟัง จากประสบการ หลายท่าน หลายพื้นที่  เพราะแต่ละพื้นที่ แต่ละชุมชน ย่อมมีความแตกต่าง หลากหลายรูปแบบ และกระบวนท่า ของการทำงาน ซึงเป็นความงามของการทำงานครับ

หมายเลขบันทึก: 69583เขียนเมื่อ 27 ธันวาคม 2006 00:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 21:41 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
   เดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ ทำทีละอย่าง เป็นกุศโลบายที่น่ารักจริง ๆ ค่ะ เพราะเราทำแล้วเห็นผลตามมาทันที ถ้าสำเร็จก็ทำให้มีความสุขใจ และได้รับผลแห่งความสำเร็จนั้น แต่ถ้าไม่สำเร็จ ก็สามารถทำให้เราแก้ไขปัญหาได้ทันการ ไม่เสียเวลา และอารมณ์ พร้อมที่จะเดินหน้าต่อได้อีกนะคะ

ขอบคุณ อ. สำเนียง ที่มาแบ่งปันความรู้

  • คำโบราณ มีความหมายมาก  เป็นคำพูดเชิงปรัชญา  เป็นการตกผลึกของประสบการ มาเป็นความรู้
  • แต่คนปัจจุบัน เราแปลปรัชญา ของคนโบราณ ไม่ออก หรือแปลไม่ค่อยถูกกัน
  • เราน่าจะมีกิจกรรม เข้าถึง เข้าใจ และพัฒนา  คำโบราณ  เพื่อนำมาถอดระหัส เอามาจัดการใหม่ ดีใหมครับ

ผมก็ชอบครับ

แต่

ตอนนี้เรา

  • ยังไม่เดินสักก้าว (ย่ำอยู่กับที่จนเป็นหลุมท่วมหัวมา ๖ เดือนแล้ว)
  • ยังไม่กินข้าวสักคำ (นั่งเขี่ยจานข้าวมา กว่า ๖ เดือนเหมือนกัน)
  • ยังไม่ทำสักอย่าง (เต้นฟุตเวิร์ค จนแทบจะหมดแรงทั้งคนเต้น พี่เลี้ยง และคนดู)

เมื่อไหร่จะเริ่มครับ

  • พี่เลี้ยงและกองเชียร์พร้อมแล้วครับ
  • คนเป่าปี่ ตีกลอง จากเทือกเขาเสือคู่เสือ ก็จ้องตาเขม็ง จนดูเหมือนว่าจะเริ่มเมื่อยตาแล้ว
  • คนคอยดูก็เริ่มโห่แล้ว ครับ

 

ยังไม่เดินสักก้าว (ย่ำอยู่กับที่จนเป็นหลุมท่วมหัวมา ๖ เดือนแล้ว)

ยังไม่กินข้าวสักคำ (นั่งเขี่ยจานข้าวมา กว่า ๖ เดือนเหมือนกัน)

ยังไม่ทำสักอย่าง (เต้นฟุตเวิร์ค จนแทบจะหมดแรงทั้งคนเต้น พี่เลี้ยง และคนดู)

หนูสนใจคำกล่าวของอาจารย์มาก อยากให้อาจารย์อธิบายคำกล่าวข้างต้นโดยละเอียดและมีทฤษฎีอะไรมาเกี่ยวข้องบ้าง เชื่อมโยงกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างไร และหลักธรรมใด

คนสวย คนดี เมืองอุดร

ข้อความช่วยเหลือหน่อยคะ

คืออยากได้ที่มาที่ไปเกี่ยวกับ "เดินทีละก้าว กินข้าวทีละคำ ทำทีละอย่าง" เป็นบทความก็ได้ ที่มาประเด็นก็ได้ จะทำรายงานค่ะ หามานานแล้ว จะส่งพรุ่งนี้ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท