ตั้งแต่วันที่ ๑๗ ตค. จนถึงวันนี้ ๑๘ พย. ๔๙ ผมวิ่งออกกำลังตอนเช้ามืดด้วยความสุขจากกลิ่นหอมของดอกไม้ในหมู่บ้าน ดอกพญาสัตบรรณที่บ้านผมร่วงไปหมดตั้งแต่ ๒ - ๓ วันที่แล้ว แต่ผมยังได้กลิ่นหอมมาจากบ้านอื่น และเมื่อวิ่งผ่านหน้าบ้านอื่น ก็ได้กลิ่นหอมของดอกไม้หอมชนิดอื่น เช่นจำปี ดอกแก้ว และอื่นๆ
ต้นสารภีที่บ้านผมมีอยู่ต้นเดียว แต่ก็มีดอกที่ทยอยออกมาให้ได้กลิ่นในตอนค่ำ แม้จะบานครั้งละไม่กี่ดอก และดอกก็เล็กมาก แต่ก็มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ให้ได้ชื่นใจ เป็นความสุขที่ไม่ต้องซื้อหา ไม่หมดเปลือง ยิ่งเป็นกลิ่นหอมที่ได้จากต้นไม้ที่เราปลูกมากับมือ ยิ่งได้ความสุขจากความภูมิใจ
แต่หอมอะไรก็ไม่ชื่นใจเท่ากับหอมภรรยา ผมเพิ่งจะเข้าใจว่าการกอด และจุมพิตด้วยความรัก ที่แสดงความผูกพันจากใจถึงใจนั้น มันให้ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน สดชื่นไม่มีอะไรเปรียบ เพราะเมื่อเราให้ความรัก และสัมผัสที่ละเอียดอ่อน เราก็ได้สิ่งนั้นกลับมาหลายเท่า
ความสุขมีหลายแบบ และคนเราก็ไขว่คว้าหาความสุขกันด้วยวิธีต่างๆ กัน ในหลายกรณี เราหาความสุขแบบร้อนแรง ความสุขที่ชั่วแล่น สุขเจือตื่นเต้น และอาจตามมาด้วยความยุ่งยาก หมดเปลือง หรือเกิดความทุกข์ตามมาภายหลัง ใครมีทักษะในการหาความสุขที่ละเอียดอ่อน สุขจากการให้ สุขแบบไม่ก่อทุกข์ สุขจากการเรียนรู้ ก็ถือเป็นคนโชคดี
ความหอมมากับลม แต่ยังมีความหอมที่ทวนลมได้ นั่นคือความดี หรือเกียรติคุณ ซึ่งต้องเพียรสั่งสม เป็นความหอม ที่ไปกับลมปาก แต่ต้องเป็นลมปากของผู้อื่น ของผู้ไม่มีผลประโยชน์เกี่ยวข้อง ถ้าไปกับผู้หวังผลประโยชน์จากเราเรียกว่าคำประจบ สอพลอ หรือคำเยินยอเกินจริง ซึ่งมักเป็นความหอมที่เอียน ถ้าไปกับลมปากของตนเองเขาเรียกว่าโอ้อวด ความหอมของความดี จะหอมอ่อนๆ แต่ทนนาน
วิจารณ์ พานิช
๑๘ พย. ๔๙
ด้วยความเคารพ
อุทัย อันพิมพ์
อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจในการพัฒนาปรับปรุงตัวเองต่อไปเรื่อยๆครับ
ขอบคุณครับอาจารย์