สามปีที่แล้วไปซื้อที่ไว้ร้อยกว่าตารางวาด้วยความไม่ตั้งใจ เพียงเพราะว่าภรรยาหม้ายของเจ้าของที่ที่เสียชีวิตกระทันหันมาขอให้ช่วยซื้อไว้ เนื่องจากเธอจะย้ายไปอยู่ที่อื่น
เป็นที่ๆ ปลูกลำไย 6 ต้นกับกล้วยสองสามต้น สามปี ไปดูแลนับครั้งได้ เพราะว่าอยู่ห่างจากบ้านเหมือนกัน ก็เลยเหมือนที่คนทั่วๆไปพูดกันคือ ที่สวนไกลตาที่นาไกลบ้าน คือดูแลไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย
สองสามวันก่อนได้แวะเข้าไปดู เห็นต้นกล้วยน้ำว้ามีผลสุกคาต้นสองเครือ มีนกกินไปบ้างแล้ว ตัดมาไว้นับได้กล้วยทั้งหมด 11 หวี ตัดแยกหวีแต่ไม่บ่ม เพราะว่าปล่อยให้สุกเองจะหวานกว่า
กล้วย 11 หวีก็เลยกลายเป็นโจทย์ว่าจะทำอย่างไงดี เพราะว่าเยอะเกินจะกินทัน วันนี้เลยตัดสินใจขับรถไปที่ทำงาน เอากล้วยหวีที่สวยๆ ไปแจกพนักงานขับรถคณะที่มาโอที คนงานหอพัก ครอบครัวอาจารย์ที่มีลูกเล็กๆ และครอบครัวคนข้างบ้านที่มีหลานเล็กๆ เก็บหวีที่ไม่สวยไว้กินเอง ส่วนกล้วยหวีที่นกกินก็โยนไว้ให้นกและไก่กิน
กินมั่งแบ่งคนอื่นบ้างแบ่งนกบ้างไก่บ้าง สบายใจดี