เรื่องเล่าเพื่อทบทวนตนเอง : "ตายแล้วไปไหน"


ได้รับ mail จากเพื่อนคนหนึ่ง     บอกว่าจะปีใหม่แล้ว....ทบทวนตนเองหน่อยสิ    อย่าเอาแต่ทำงานไปวันๆ     เธอบอกว่าลองอ่าน FW : mail นี้ดูหน่อยมั๊ย    เผื่อจะคิดได้

เรื่องเล่า.... " ตายแล้ว ไปไหน"......เรื่องมีอยู่ว่า
 
 
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 28 ธันวาคม ไม่ปรากฏปี
นางสาวกิ่งแก้ว(นามสมมติ) พนักงานพิมพ์ดีดวัยเบญจเพส
มีภารกิจการงานต้องสะสางมากมาย
วุ่นวายเป็นพิเศษเนื่องจากเป็นการทำงานวันสุดท้ายในรอบปี
รวมทั้งรุ่งขึ้นพรุ่งนี้จะย่างเข้าสู่ช่วงของลองวีคเอนด์
ตลอดวันนั้นจึงเกือบๆ จะมีสภาพเป็นวันโลกาวินาศสำหรับกิ่งแก้วโดยแท้

เธอต้องเคร่งเครียดหมกมุ่นอยู่กับงานตั้งแต่เช้าจนบ่าย
และไม่มีเวลาว่างกินข้าวมื้อกลางวัน) กระทั่งเคลื่อนคล้อยกลายเป็นค่ำ


เพื่อนร่วมงานหลายคนค่อยๆ ทยอยแยกย้ายกันกลับบ้าน
ทำไปทำมาท้ายที่สุดทั้งบริษัทก็เหลือเธออยู่เพียงคนเดียว
ตอนนี้ล่ะ บรรยากาศในตึกเก่าๆ ทึมๆ แสงไฟสลัวจนแลดูแล้วชวนสยอง
รวมทั้งเสียงแกรกกรากของกระดาษกระพัดกระพือ
และอะไรต่อมีอะไรก็เริ่มแสดงบทบาทหน้าที่ของตนเองออกมาชัดเจน และค่อยๆ
ทบทวีความวังเวงมากขึ้นเรื่อยๆ

ขณะที่กิ่งแก้วทำงานของเธอเสร็จสรรพและเตรียมตัวเก็บข้าวของเพื่อจะกลับบ้าน
เธอเหลือบชำเลืองมองไปยังผนังกำแพงด้านใกล้ๆ โต๊ะทำงาน
พลันก็ต้องตกใจสุดขีดส่งเสียงกรี๊ดออกมาดังลั่น
สีหน้าซีดเผือดราวกับกระดาษ   เลือดในกายคล้ายเหือดแห้งไปหมดร่าง
สิ่งที่กิ่งแก้วเจอนั้น...ทำให้เธอเป็นเช่นนี้...สิ่งนั้นคือ.................
...............................................................................................

ใช่แล้ว...สิ่งที่กิ่งแก้วพบคือ...ปฏิทินนี่เอง!!!!!!!!!!!!!!!
และสาเหตุที่ทำให้กิ่งแก้วตกใจเจ้าปฏิทิน ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะตกใจเลย
เธอต้องพบเห็นกับวันหยุดต่อเนื่องยาวนานหลายวัน
ทำให้เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ตระเตรียมวางแผนจะไปเที่ยวไหนในช่วงวันหยุด
เหล่านี้เอง เป็นเหตุให้กิ่งแก้วต้องอุทานออกมาว่า


ตายแล้ว....ไปไหนดี
 

ไปไหนดี.....ไปไหนดี

หมายเลขบันทึก: 68939เขียนเมื่อ 23 ธันวาคม 2006 09:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 14:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

โอ้โฮ ได้ขำแต่เช้าเลย หลังจากเขียนบันทึกคนอกหัก ขอบคุณค่ะ

แหม เพิ่งทราบนะคะ ว่า คุณ nidnoi ก็มีอารมณ์สบาย ๆ เหมือนกันนะคะ  ทำให้คนอ่านอ่านแล้วนั่งลุ้นตั้งแต่ต้นจนจบ
เข้ามาอมยิ้มด้วยคน ไม่ทราบว่า อารมณ์สบายๆในการเขียนบันทึก ขึ้นอยู่กับรูปเจ้าของบล็อกที่เปลี่ยนรูปใหม่ในบล็อกหรือไม่ เวอร์ชั่นที่แล้วทำหน้าเคร่งเครียดรีบหม่ำข้าว

noi at pai.jpg

ในเวอร์ชั้น ณ เวลานี้ คงอิ่มแปร้ happy เสื้อแดงสดใส บันทึกสบายๆเลยนะครับ

เจริญพร จ้า

เข้ามาอ่านเหมือนกัน นึกว่าปัญหาปรัชญาหรือศาสนา กลายเป็น คำอุทาน (5 5 5)

ตายแล้วไปไหน ? เป็นสิ่งหนึ่งในบรรดาห้าสิ่งซึ่งคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่สามารถรู้ได้ ดัง พระบาลีว่า

ชีวิตํ พยาธิ กาโล จ เทหนิกฺเขปนํ คติ

ปญฺเจเต ชีวโลกสฺมึ อนิมิตฺตํ น นายเรติฯ

มี ๕ ประการในโลกของผู้ยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งไม่มีเครื่องหมายจะให้รู้ได้ คือ

๑. ชีวิต จะมีชีวิตอยู่ได้อีกเท่าไหร่

๒. พยาธิ จะตายด้วยโรคอะไร

๓. กาโล จะตายเวลาไหน

๔. เทหนิกเขปนํ จะทอดร่างลงตายที่ไหน

๕. คติ ตายแล้วจะไปไหน

...ไม่รู้คนละเรื่องเดียวกันอะปล่าววว เข้ามาอ่านแล้วก็เลยตอบไว้เล่นๆ จ้า

เจริญพร

555 โถ อ่านแล้วขำเลยเนี่ย

โดนหลอกจากรูปใหม่ เหมือนถ่ายในวัด กำลังว่าพี่นิดหน่อยเปลี่ยนไป๋อยู่เชียว

^_____^

Merry X'Mas ค่ะ

ดีใจค่ะ  ที่อาจารย์   ขำ
ถึงแม้จะ  อกหัก   แต่ยังขำได้เนาะ
.
ช่วงนี้ปีใหม่ค่ะ   คุณรัตติยา   คุณ  นายบอน
เลยขอบันทึกอะไรที่สบายๆ  ไม่เครียด
ส่วนรูปน่ะก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ค่ะ  (เป็นคนเบื่อง่ายค่ะ)
.
คุณน้องแนนคะ
เก่งนะเนี่ยที่ดูออกว่ารูปนี้ถ่ายที่วัด
ถูกแล้วค่ะ    รูปนี้ถ่ายที่วัดศรีรองเมือง  จ.ลำปาง
เป็นทริปเดียวกะที่ไปเที่ยวปายน่ะค่ะ
แวะไปไหว้พระ   และดูวัดสวยๆ  (เข้าวัดก็เป็นนะ   แต่ไม่ได้ไปฟังธรรม)
.
Merry X'Mas  และสวัสดีปีใหม่ค่ะ
นมัสการ พระคุณเจ้าค่ะ
.
ไม่นึกว่า หัวข้อนี้จะทำให้พระคุณเจ้าเข้ามาอ่าน
ไม่ได้ตั้งใจค่ะ
คงไม่บาปนะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท