งานวิสัญญีเป็นงานที่ต้องเผชิญกับความเครียดสูง เนื่องจากต้องรับผิดชอบชีวิตคน ซึ่งไม่ใช่ผู้ป่วยในภาวะปกติที่ช่วยเหลือตัวเองได้ แต่เป็นผู้ป่วยที่ปราศจากความรู้สึก ดังนั้นเมื่อผู้ป่วยมารับการผ่าตัดและได้รับการระงับความรู้สึก ความรับผิดชอบต่อชีวิตผู้ป่วยจะเป็นของวิสัญญีผู้ดูแลเต็ม 100%
โดยส่วนตัวของผู้เขียน จะยึดหลักการเตรียมพร้อมที่ดีก่อนทำงานจะช่วยลดความเครียดในการทำงานได้ โดยอันดับแรกต้องเตรียมสุขภาพทั้งกายและใจของผู้ดมยาให้พร้อมก่อน และต้องมีใจรักในงาน รักและเห็นใจ/ เข้าใจถึงจิตใจผู้ป่วย พูดคุยกับเขาด้วยความเอื้ออาทร นอกจากนั้นควรเตรียมพร้อมด้านความรู้ มีการวางแผน เตรียมยา/อุปกรณ์ ให้เหมาะสมกับผู้ป่วยแต่ละราย ขณะดูแลผู้ป่วยก็ให้ใส่ใจกับงานอย่าวอกแวกค่ะ
ท่านใดมีเทคนิคอื่นที่ดีๆ หากไม่หวงก็ขอเรียนรู้ด้วยนะคะ (ไม่จำเป็นต้องเป็นบุคลากรวิสัญญีก็ได้ค่ะ เผื่อจะได้ข้อคิดดีๆจากผู้มีประสบการณ์อื่นๆ อีกค่ะ)
ก่อนทำงานต้องเข้า BAR = Before Action Review
ทบทวน สติ
ทบทวน สมรรถนะเจ้าของ ว่า กูซ่า (KUSA) ใหม คือ ว่า
K = Knowledge ความรู้ใน case ที่เราจะดมยา
U = Understanding เข้าใจแบบองค์รวม บ่แม่นเครียดคนเดียว คนไข้ ญาติ ก็เครียด ถ้ามีโอกาสขึ้นไปเตรียมผู้ป่วยในวอร์ดได้ยิ่งดี ทำความเข้าใจกับผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง
S = Skill ต้องมีความเชี่ยวชาญ ฝึกฝน อ่านตำรา มีการทบทบทวนองค์ความรู้ ลปรร กันทุก case
พี่นี ก็ให้พยาบาลที่จะเริ่มงาน เข้าไปอ่าน Joke ของพี่ติ๋วสิครับ รับรอง ได้มีอมยิ้มก่อนทำงาน ครับ และอีกวิธีครับ พี่นี เด็ด รับรอง คือว่า ให้พี่ติ๋วเข้าไปทีละห้องที่กำลังเครียด จะทำโดยวิธีให้พยาบาลต้องการคลายเครียด แจ้งมาที่ห้องธุรการ โดยให้พี่ติ๋วถือวิทยุสื่อสาร แล้วให้ธุรการประกาศตาม
"พี่ติ๋ว กรุณา ไปที่ห้อง OR 9 ด่วน พยาบาลวิสัญญีต้องการความช่วยเหลือด่วน เนื่องจากเครียดมาก ครับ...เอิ้กๆๆๆๆ.....(รับรองเด็ด)
"Merry Christmas 2007 & Happy New Year 2050"
....ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ โปรดดลบันดาล....ให้.."น้องนีและครอบครัว"...ประสบแต่ความสุขตลอดปีและตลอดไปค่ะ....
จากครอบครัว หมู"สำเร็จ"...ค่ะ
ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ ที่ให้ idea, กำลังใจและคำอวยพร ขอพรอันประเสริฐจงคุ้มครองทุกๆท่านและครอบครัวค่ะ