ได้ยินเสียง เพียงเจื้อยแจ้ว แว่วเข้าหู
ว่า..ดู๊..ดู พี่เม่ยจ๊ะ รีบมาหา
เอ๊ะ!ใครกัน มาเรียกฉัน จำนรรจา
เออ..เราหนา คนรู้จัก ทักกันจัง
รีบหันไป ว่าใครหนา มาเรียกฉัน
ส่งยิ้มพลัน กวาดไป ก็ไม่เห็น
มีเพียงหญิง หนึ่งทีท่า ทำว่าเป็น
แม่เรียกเล่น กับลูกน้อย คอยนำพา
เจ้าหอยหลอด หัวร่อร่า ว่าแม่เอ๋ย
ชื่อพี่เม่ย มีซ้ำสอง ไม่หมองศรี
คิดว่าแน่ แม่เรา ช่างเข้าที
ชื่อเสียงนี้ โด่งดัง (ฮะฮ่า...)หวางไปเลย
จึงควรเชื่อ เมื่อได้คิด ด้วยจิตนิ่ง
ให้เห็นจริง ให้เห็นชัด บรรทัดฐาน
ตรึกตรองวัด ตัดสินด้วย ปัญญาญาณสรรพสิ่งสาน ด้วยเหตุผล บนความจริง
สวัสดีครับ
ไม่อยากบอกเลยว่า คิดถึงมาก และรออ่านบทกลอนสวยๆอยู่ครับ
คุณลุง Handy เล่นให้ข้อมูลซะละเอียดขนาดนี้ คงไม่ต้องรอผู้เชี่ยวชาญท่านอื่นแล้วหรอกคะ ครบถ้วน ตรงประเด็นจริง ๆ ค่ะ
tacit knowledge ของการแต่งบทกลอนในแบบฉบับของพี่เม่ยจะต้องมีเยอะแน่นอนค่ะ เพราะดิฉันอ่านแล้วก็รู้สึกชอบ รู้สึกหัวเราะ อ่านได้ลื่นไหล สนุกมากค่ะ
ขอบคุณค่ะที่สร้างสรรค์งานดีๆ ที่ใครก็เลียนแบบได้ยากค่ะ อย่าลืมนะพี่เม่ย รวมเล่มเมื่อไรแจ้งข่าวด้วยค่ะ :)