งานราตรีบัณฑิตชาว สาธารณสุขศาสตร์ มมส. จัดขึ้นในค่ำคืนที่ 17 ธันวาคม 2549
ภาพบรรยากาศจากงานราตรีบัณฑิต คณะสาธารณสุขศาสตร์ 2549
ท่านที่ขับรถผ่านเข้าออก มมส. – บ้านท่าขอนยาง เมื่อผ่านบริเวณคณะสาธารณสุขจะเห็นเวทีคอนเสิร์ตใหญ่ มองเผินๆ อาจนึกว่า เป็นเวทีคอนเสิร์ตของศิลปินนักร้องคนไหนหรือเปล่า
นั่นคืองานราตรีบัณฑิต ที่จัดเพื่อบัณฑิตและมหาบัณฑิตสาธารณสุขศาสตร์ ที่เป็นคนลูกทุ่งแทบทั้งนั้น
เห็นเบื้องหน้าแล้ว ถ้าได้เห็นเบื้องหลังการเตรียมงาน ย่อมจะถือว่า ครบทุกรสชาติ
ซึ่งงานนี้ เป็นการเตรียมงานของนิสิตสาธารณสุขระดับปริญญาตรี ภาคปกติ คนรุ่นใหม่ไฟแรง …..
… ในงานราตรีบัณฑิต พี่บัณฑิตและมหาบัณฑิตได้กล่าวชมเชยรุ่นน้องๆ ที่ทำงานกันคล่องแคล่ว ตั้งแต่การต้อนรับ จนถึงพามานั่งที่โต๊ะ รวมถึงการแสดงบนเวที และกิจกรรมต่างๆ
สร้างสรรค์ออกมาได้อย่างเป็นกันเอง สนุกสนาน มีชีวิตชีวา
<div align="center"><h2>…. เยี่ยมยอด….</h2></div>
พี่มหาบัณฑิตที่มาร่วมงาน เห็นน้องๆแล้ว ชมว่า เก่ง อยากรู้จัก แต่มีเวลาจำกัด จึงได้แต่เก็บความประทับใจเหล่านั้นไว้
พี่มหาบัณฑิตมองน้องๆนิสิตแล้ว นึกถึงลูกของตัวเอง เพราะมีลูกสาวในวัยไล่เลี่ยกัน …
…. เห็นนิสิตรุ่นน้องเก่ง คล่องแคล่ว ทำงานเก่งแล้ว พี่เขาคงอยากให้ลูกสาวเก่งแบบนี้บ้าง…..
…. นายบอนท่องเวบไปจนพบกับเวบบอร์ดของนิสิตเหล่านี้ ที่มีการนำรูปภาพมาแบ่งปันกันในรุ่น นายบอนเข้าไปดูแล้วยิ้มครับ
ยิ้มรับความสดใส ความคล่องแคล่ว ความตั้งใจ มุ่งมั่นในการเตรียมงานใหญ่ของพวกเขา
รูปแบบของงานราตรีบัณฑิต สำหรับท่านที่ไปร่วมงานต่างๆ ถ้ามองดูแล้ว คงไม่รู้สึกแตกต่างจากงานอื่นๆที่มีโอกาสไปร่วม
แต่ถ้าเป็นผู้เตรียมงานในแต่ละขั้นตอน ด้วยอายุ ประสบการณ์ของนิสิตรุ่นน้องในเวลานี้ งานระดับนี้ถือว่า เป็นงานใหญ่ครับ
ด้วยเวลาที่มีจำกัด พี่บัณฑิตและมหาบัณฑิต จึงไม่มีโอกาสที่จะกล่าวคำขอบคุณ คำชื่นชมต่อความตั้งใจและการเตรียมงานเหล่านั้น
แต่เพียงการได้เห็นภาพเบื้องหลังที่น้องๆนิสิตนำมาเผยแพร่ ยังรู้สึกปลื้มใจ ที่มีรุ่นน้องที่เก่งถึงเพียงนี้
ความจริงแล้ว นิสิตรุ่นน้องสามารถที่จะติดต่อสื่อสารกับพี่บัณฑิตและมหาบัณฑิตได้ทุกช่องทาง รวมทั้งช่องทางนี้ หรือตรงนี้ได้อีกด้วย
แต่ด้วยเวลา และโอกาสที่จะได้ทำความรู้จักกันน้อย แม้จะเขียนบันทึกถ่ายทอดความรู้สึกชื่นชม ขอบคุณออกมา เช่นบันทึกนี้
แม้นิสิตรุ่นน้อง จะเข้ามาอ่าน คาดว่า คงไม่กล้าที่จะสื่อสารด้วย….
…. เพราะเป็นคนละรุ่น….
…. เพราะเกรงใจ ไม่รู้จัก ไม่สนิทใจ ใครก็ไม่รู้….
…. เพราะไม่รู้ว่าจะสื่อสาร คุยแบบไหน จะสนิทสนมได้ถึงขั้นไหน พูดคุย ถาม เขียนได้ขนาดไหน….
นั่นดิ
แต่นั่นไม่สำคัญมากนัก ความจริงแล้ว ทุกรุ่น ถือว่า เป็นพี่น้องกัน เป็นแม่น้ำสายเดียวกัน..
….. รุ่นน้อง สามารถปรึกษารุ่นพี่ รุ่นพี่สามารถสื่อสารถึงรุ่นน้องได้….
…. เพียงแต่ ช่องทางในการสื่อสาร ไม่ตรงกัน และไม่มีใครทำให้ช่องทางนั้น ตรงกันได้เสียที….
หยิบมุมมองที่พี่มหาบัณฑิตให้ความเห็นไว้แล้ว ก็หยิบภาพเบื้องหลังน่ารักๆ จากเวบบอร์ดของรุ่นน้องมานำเสนอบ้าง เพราะประทับใจในเบื้องหลังการทำงานเหล่านี้ครับ
ท่าน รศ.ดร.ณัฐจาพร พิชัยณรงค์ รองคณบดีฯ ร่วมกิจกรรมกับนิสิต อย่างเป็นกันเอง เพื่อเติมเต็มบรรยากาศของงานให้คึกคักยิ่งขึ้น
ขอบคุณพี่บัญฑิตและมหาบัณฑิตที่ชื่นชมเด็กอย่างพวกเราสำหรับงานต่อๆไปพวกเราจะตั้งใจทำงานต่างให้งานออกมาดี
สวัสดีครับ อ.ณัฐจาพร รูปสวยมากครับ
จากศิษย์ สม. สระบุรี
เยี่ยม...............รักกันๆ
'When you walk ahead You shoud learn the meaning of life'
Keep going!
Cheer!!!
from UK