ขอบคุณเพื่อนๆมหานคร

       เมื่อวันเสาร์ที่ 16 ธันวาคม 2549 ที่ผ่านมา ได้กลับเข้าห้องเรียนกฎหมายธุรกิจอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เข้าเรียนเป็นเวลา ประมาณ 4 อาทิตย์ โดยมี พี่นา เป็นผู้อนุเคราะห์เรื่องการบ้าน ( แต่ก็ไม่มีเวลาทำ ) และเรื่องที่พี่นาจะสามารถช่วยเหลือได้ สมกับเป็นอาจารย์ให้เด็กๆจริงๆ ขอบคุณมากมากๆค่ะ

       ตอนที่เดินเข้าห้องเรียน อาจารย์แหววท่านสอนไปบ้างแล้ว เดินผ่านเพื่อนๆที่อยู่ในห้อง ก็ยังมีพี่สุน และน้องควีนที่ถามว่า " ไปไหนมา ทำไม ไม่มาเรียน " แค่คำถามเหล่านั้นก็ทำให้นิดรู้สึกถึงความเป็นห่วงของเพื่อนๆ ที่มีให้ ขอบคุณจริงๆ

       ความรู้สึกขณะที่กำลังเรียนอยู่ มีอาจารย์แหววสอนไปพลางและมองหน้าลูกศิษย์ไปพลางนั้น ในใจก็คิดว่า ท่านอาจารย์เปลี่ยนไปจากวันแรกที่เริ่มสอนในชั้นนี้มาก ( ช่วงแรก มีความรู้สึกว่าอาจารย์ท่านดุมาก ) แล้วอาจารย์ก็บอกว่าคุ้นหน้านักศึกษา ทำให้นิดคิดว่า อาจารย์ท่านยังจำเราได้อีก ความรู้สึกขณะนั้น " เราทำผิดมากจริงๆ " นิดไม่สามารถไปโทษใครหรืออะไรได้ แต่นิดโทษตัวเองที่ไม่รู้จักวางแผนการทำงานล่วงหน้า  (ทั้งที่งานเป็นแบบนี้ทุกปี ) นิดคิดแต่ว่าต้องทำงานให้เสร็จ  โดยไม่รู้จักแบ่งเวลาให้กับการเรียน แต่ก็จะพยายามทำการบ้าน และข้อสอบ Final ให้ทันส่งอาจารย์ และยอมรับผลตัดสินของวิชานี้

        บทความนี้ เป็นความรู้สึกจากใจจริง ที่อยากบอกให้เพื่อนทุกคนรู้ มิใช่คำแก้ตัว อยากบอกว่า " ขอบคุณจริงๆ " " ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วง " ทุกคำพูดของเพื่อนๆ เป็นกำลังใจให้นิดได้มาก

              " ขอบคุณเพื่อนทุกคนจริงๆ "

        " ขอบคุณอาจารย์แหวว และ TA มากค่ะ "