ผมพิจารณาตนเองเรื่องการใช้เวลาว่าง ตกใจว่าขณะนี้ผมไม่มีสิ่งที่เรียกว่า "เวลาว่าง"
ถ้าเช่นนั้น แปลว่าชีวิตของผมในเวลานี้ ผมยุ่งเกินไปใช่ไหม
คำตอบคือ "ใช่และไม่ใช่" ที่ว่าใช่ ก็เพราะผมมีงานเพิ่มขึ้น งานหลากหลายด้านมากขึ้น เป็นงานใหม่ๆ ที่ผมไม่คุ้นเคยนัก มากขึ้น แต่ที่ว่าไม่ใช่ ก็เพราะอย่างไรเสียผมก็หาเวลาที่สมอง "ว่าง" จากเรื่องเหล่านั้นได้เสมอ ผมต้องหาเวลาอ่านหนังสือที่ผมสนใจ หาเวลาคิดเรื่องราวใหญ่ๆ ที่ผมสนใจ ซึ่งผมถือว่าเป็น "งาน" อย่างหนึ่ง แต่เป็น "งาน" ที่น่าจะไม่ใช่งาน แต่เป็นสิ่งที่ผมทำด้วยความสุข ทำเป็นการหย่อนใจ
ผมจึงเป็นคนไม่มี hobby และมีการเรียนรู้เป็น hobby เป็นคนไม่มีและมี hobby ในเวลาเดียวกัน
ผมชอบหาเวลานั่งในสนามหญ้าเล็กๆ หน้าบ้าน นั่งอ่านหนังสือ พิมพ์บันทึก หรืออ่านอินเทอร์เน็ต ซึ่งจะเป็นเวลาที่ผมรู้สึกผ่อนคลาย มีความสดชื่น ผมเป็นคนเดียวในบ้านที่ใช้สนามเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ ภรรยาและลูกใช้ห้องรับแขกพักผ่อนหย่อนใจโดยการดู ทีวี ผมไม่ชอบดู ทีวี และหนวกหูทีวี
ยิ่งช่วงนี้เป็นฤดูหนาว ผมยิ่งชอบออกมานั่งพักผ่อนหย่อนใจที่สนาม เพราะอากาศเย็นสบาย และมีกลิ่นดอกไม้หอมชื่นใจ ผมสังเกตว่า ถ้าผมมีเวลาพักผ่อนแบบนี้ ผมจะคิดเรื่องใหญ่ๆ งานสำคัญๆ ออก ในระหว่างเวลาทำงาน เป็นการคิดออกในลักษณะที่ไม่น่าจะคิดออก ผมจึงเข้าใจว่าการพักผ่อนหย่อนใจแบบที่ผมชอบ ช่วย "ชาร์จแบตเตอรี่" พลังสมอง ให้ว่องไวละเอียดอ่อนและเชื่อมโยงได้ดีขึ้น เตรียมพร้อมสำหรับ "ปิ๊งแว้บ" ที่อาจโผล่มาเมื่อไรก็ได้
วิจารณ์ พานิช
๑๓ พย. ๔๙
ผมว่าอาจารย์ไม่มีเวลาว่างหรอกครับ
อย่างมากก็แค่ว่ามีเรื่องทำน้อยที่สุด เท่านั้นแหละตรับ
ในกลุ่มของเราทุกคนก็ไม่ต่างกันครับ
แม้แต่ผมถามชาวบ้านก็ได้คำตอบคล้ายๆกัน
สรุปว่า แม้แต่เวลาจะทำให้ว่าง ยังต้องหาวิธีจัดการ
ไม่งั้นไม่มีใครว่างเลยครับ
เช่น บางคนบอกว่า ไม่ว่างเพราะกำลังกินเหล้ากับเพื่อนอยู่(ห้าชั่วโมงมาแล้ว)
อันนี้ตัวอย่างแบบสุดขั้วครับ
ขอบตุณครับ
เมื่อวันอาทิตย์ได้ต้นโมกมาใหม่คะ...ใช้เวลาว่างกับต้นไม้ทั้งวันคะ...
อ่านหนังสือ....เขียนหนังสือ...และฟังเพลง...ถ่ายภาพก็น่าจะเป็น "กิจ" ...ที่ผ่อนคลาย...ได้สลับ...กับ "กิจ"...ที่คร่ำเคร่ง...
....
หากจะให้ความหมาย "ว่าง".... คือ นั่งเฉยๆ...ไม่ทำไรเลย...สุดท้ายเราก็ไม่ว่าง เพราะแม้แต่เวลานอนเราก็ไม่ว่าง...เพราะเรานอน...ดังนั้น..."ว่าง"..โดยนัยของกะปุ๋ม...ว่างก็คือไม่ว่าง....ไม่ว่างก็คือว่าง...ได้เสมอคะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
บางครั้ง ไม่สิครับ ทุก ๆ ครั้ง แพะ คือ เวลา
เวลา เป็นสิ่งที่เรากำหนดขึ้น ว่างหรือไม่ว่าง ไม่เกี่ยวกับเวลา บางครั้ง คนดูวุ่น ๆ แต่ก็ว่าง แต่คนที่ดูว่าง กลับวุ่น
มีที่ที่เดียวที่เราควบคุมได้ เราทำให้ว่างได้ เราทำให้วุ่นได้ เราทำให้สงบหรือวุ่นวายได้ เราทำให้โลกเปลี่ยนได้ ทุก ๆ คนรู้ว่าที่ใหน????
แต่ปัจจุบันเราไม่ค่อยจะเชื่อว่า "เราทำได้" แล้วเราก็พยายามแสวงหาที่เหล่านั้น
จากงานพืชสวนโลกบ้าง จากสวนสนุกบ้าง จากโรงหนังบ้าง จากสถานบันเทิงบ้าง สิ่งเหล่านั้นคิดว่าใช่แล้วแหละ ????
นี่คือ อวสานของมนุษยชาติ อันเกิดจากมนุษย์เอง
ขอแก้ประโยค
"แต่ปัจจุบันเราไม่ค่อยจะเชื่อว่า "เราทำได้" แล้วเราก็พยายามแสวงหาที่เหล่านั้น"
เป็น
"แต่ปัจจุบันเราไม่ค่อยจะเชื่อว่า "เราทำไม่ได้" แล้วเราก็พยายามแสวงหาที่เหล่านั้น"