ผมเป็นคนชอบฟังเรื่องตลก ขบขัน โดยเฉพาะสมัยเรียนถ้าอาจารย์ท่านใดสอนแล้วสอดแทรกเรื่องตลกเข้ามาด้วยกับการสอนจะทำให้ผมและเพื่อนๆ ชอบเข้าเรียนมาก เพราะนั่งเรียนแล้วไม่ง่วง และไม่เครียด รวมทั้งการเข้าร่วมประชุมสัมมนาก็เช่นกัน หากวิทยากรท่านใดมีเรื่องตลก ขบขัน มาเล่าในที่ประชุมด้วย จะทำให้เกิดบรรยากาศการประชุมที่เยี่ยมยอดเลย คนเข้าร่วมประชุมไม่หลับ พร้อมกับได้รับความรู้เต็มเปี่ยม
ผมเล่าเรื่องตลกแต่ไม่ตลก ครั้นเวลาที่ผมได้มี โอกาสไปสอน และไปเป็นวิทยากร ผมจึงได้จำเอาเรื่องตลกที่ผมประทับใจที่ได้ยินได้ฟังจากอาจารย์มาและเล่าให้กับนักศึกษา และผู้เข้าร่วมอบรมฟัง ขณะเล่าผมก็จำเอาท่าทาง ลักษณะเหมือนกับอาจารย์ที่เล่าให้ฟังมา พอนักศึกษา และผู้เข้ารับการอบรมฟังแล้ว ก็แสดงอาการเฉยๆ บางครั้งก็มีบ้างที่ตลกนิดๆ เพื่อเอาใจคนเล่า สุดท้ายเพื่อนผมที่เคยไปนั่งฟังจึงถามว่า “ทำไมถึงเล่าเรื่องไม่ตลก”
ถึงบางอ้อ หลังจากนั้นจึงได้พยายามหาคำตอบว่าทำไมเราถึงเล่าเรื่องตลกแล้วไม่ตลก จึงพบว่าการที่เป็นคนเล่าเรื่องตลกได้ดีนั้นจะต้องแสดงด้วยอารมณ์สนุกสนาน อารมณ์ / ความรู้สึก เรื่องเวลา สถานการณ์ เป็นตัวประกอบ เช่นเดียวกับการแสดงดนตรี มืออาชีพของโลกในการเล่าเรื่องตลกย่อมอาศัยเวลา กี่ครั้งกี่หนที่เขาเล่นแล้วประสบความสำเร็จ การเล่าเรื่องตลกเป็นศิลปะอย่างหนึ่งที่มีอยู่ในตัวคน... ครับ ผมคิดว่านี่อาจจะเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นหากท่านใดมีเทคนิคดีๆ โปรดชี้แนะด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ
อุทัย อันพิมพ์
18 ธันวาคม 2549
สำหรับตัวเองนะคะ พอบอกว่าจะเล่าเรื่องตลก มันก็ไม่ตลกแล้วล่ะค่ะ มันเหมือนกับอีกคำหนึ่งคือ ความสุข หรืออาจจะอีกหลาย ๆ คำ ที่เข้าถึงสิ่งนั้นโดยไม่ใช่การบอกหรือการมาแยกแยะ แต่ด้วยการทำเลย การทำนั้นอาจไม่ใช่การทำตลก หรือทำความสุขตามนิยามนั้น กรณีตลกดิฉันเห็นด้วยว่า " ตลก" สามารถฝึกได้ แต่ก็ไม่น่าจะฝึกได้ทั้งหมด
คุณอุทัยช่วยแนะนำด้วย ๑) ดิฉันอยากจะเก็บสมุดบันทึกไว้ในแพลนเน็ทที่ดิฉันตั้งไว้ แต่อยากจะเลือกเก็บบางหน้าของสมุดบันทึกนั้น ทำได้อย่างไร ๒) ดิฉันได้เปิดผ่าน ๆ เห็นสมุดบันทึกเกี่ยวกับเซงเง เรื่องหลุมดำ หรืออะไรทำนองนี้ แล้วค้นหาอีกก็ไม่เจอ วิธีที่เราจะค้นทำอย่างไร และคุณอุทัยรู้ที่อยู่ของเรื่องนี้ไหมคะ ๓) เวลาเราจะถามคำถามคนอื่น เราต้องทำอย่างไร เช่น มีข้อสงสัยและทัศนะอยากแลกเปลี่ยนกับอาจารย์แสวง แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในสมุดบันทึกของอาจารย์น่ะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ผมว่าคุณน่าจะเขียนเรื่องนี้ในบล็อกอื่นนะครับ
อ่านแล้วความคิดผมไม่ค่อยต่อเนื่อง ว่ามันเกี่ยวกันอย่างไรกับชื่อบล็อก
คุณตุ๊ โทรหาผม แล้วจะบอกให้ครับ
๐๘๙ ๗๑๑๙๖๘๔
ขอบคุณครับทุกๆ ท่านที่เข้ามาแนะนำ และติชม
ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านครับ
สวัสดีค่ะพี่อุทัย จริงจังกัลชิวิตมากไปมังค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ สุ้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะค่ะ
ขอบคุณมากครับน้องกิ่ง
อันชีวิตคนเรานั้นมันมีอะไรที่ต้องเรียนรู้และต่อสู้อีกมากมาย ขอสู้แค่ตายครับ